Miasto Ruhn

[Kubeł1001]

Kuba1001

FD_God:
Detale? Zbroja wykonana z czegoś co przypominało skałę, bogato zdobiona, bez prześwitów, z kolcami a ramionach… A co do ciosów to były one tak silne, że mogłyby przeciąć Cię na pół, ale Ork miał problemy z trafieniem w pojedynczy i ruchomy cel.

[Kubeł1001]

FD_God

Zbroja raczej nie była w pełni wykonana z tego surowca, najpewniej posiadała jakąś kolczugę czy coś podobnego w takich miejscach jak zgięcia kolan czy też pod pachami. Jeżeli ten wykonał cios pionowy to ten ustał na jego trzonku i starał się pchnąć go piórem szabli w jakąś wnękę hełmu. Jeżeli cios był poziomy na wysokości brzucha to cofnął się on i odbijając od ściany wskoczył na płaz topora nim ten go cofnął i wykonał to samo co w przypadku pionowego. Przy uderzeniu poziomo po nogach zwyczajnie wskoczyłby na płaz i zrobił to co w innych przypadkach. A na głowę zwyczajnie by się uchylił i wykonał z miejsca pchnięcie tak jak w innych przypadkach.

[Kubeł1001]

Lunaaax

Mimo, iż traciła nadzieję, to powróciła do planu A – na powrót zaczęła się szarpać, gryźć i kopać po nogach.

[Kubeł1001]

Kuba1001

FD_God:
Jeden z Twoich manewrów mógłby się udać gdyby nie fakt, że Ork zablokował Twój cios swoją tarczą.
Lunaaax:
Znów bez skutków. Zauważyłaś jak inni Orkowie starają się zabrać Kamień.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Całkiem nieźle, puszeczko.‐ Rzekł, po czym odetchnął ciężej i począł wykonywać szybkie pchnięcia i cięcia w co mniej chronione punkty jego ciała chcąc jak najbardziej naładować swoją szablę.

[Kubeł1001]

Lunaaax

Skoro nie mogła się uwolnić, to postanowiła spróbować utrudnić orkom zabranie Kamienia. Skupiła się, po czym starała się wytworzyć mgłę wokół orków zajmujących się kamieniem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Lunaaax:
Mgła byłaby dobrym posunięciem gdyby nie to, że Kamień sam tworzył światło, jak mówiłem wcześniej.
FD_God:
‐ ZDYCHAJ! ‐ krzyknął Ork po czym zamachnął się toporem tak mocno jak tylko się dało.

[Kubeł1001]

FD_God

//Można wiedzieć jak i z której strony wykonał ten zamach?

[Kubeł1001]

Kuba1001

FD_God:
Ork podniósł topór w górę nad głowę po czym zamachnął się w dół na Ciebie tak mocna jak tylko mógł, a Ork miał sporo pary w łapach.

[Kubeł1001]

FD_God

Raczej nie było problemem wykonanie ruchu w bok, do ściany. Następnie z tego miejsca gdy temu pewnie utknął topór w podłodze to Gerwazy wykonał pchnięcie piórem swej szabli w jego szczeliny w hełmie, jeżeli próbowałby jeszcze coś mu zrobić toporem bez podnoszenia go z ziemi to trzymałby go na dystans za pomocą swojej nogi.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

W tym samym czasie Daniel ukrywał się w jakimś domu koło straganów z jedzeniem
oprócz niego był przerażony sklepikarz który mieszkał w domu

[Kubeł1001]

Kuba1001

FD_God:
Topór wbiłby się w podłoże z pewnością gdyby był wykonany z stali lub innego metalu. Tyle, że materiał, ta czarna skała, był o wiele wytrzymalszy i skruszył część podłogi. Impet uderzenia wytrząsnął Orkiem, ale była to tylko chwila. Znów był gotowy do walki, ale jak na razie nie atakował.
Degant:
Przed domem pełno Nieumarłych…

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐ No cóż panie sklepikarzu jakiś pomysł jak uciec

[Kubeł1001]

Kuba1001

Degant:
‐ No niestety, nie.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Zaczyna się drapać po tyle głowy
‐ Mam pomysł … a raczej dwa pomysły

[Kubeł1001]

Kuba1001

Degant:
‐ A tak się składa, że ja nie mam żadnego więc mów.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Ciekawi mnie czemu my w ogóle, między sobą walczymy…‐ Otarł nieco pot z czoła i używając swoich skromnych umiejętności magii wody, umiejscowił ją pod nogami orka czyniąc nieco ślizgną nawierzchnię, czekał na jakiś ruch ze strony przeciwnika.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐ Najpierw powiedz mi czy z tego domu jest jakieś wyjście na aleje z tyłu

[Kubeł1001]

Kuba1001

Degant:
‐ Jest, ale pełne Nieumarłych.
FD_God:
Wody było za mało, a wcześniej zrobionych pęknięć było za dużo więc ta “ślizgawka” nie zrobiła większego wrażenia. A Ork jakby od niechcenia kręcił toporem. Jak widać zwlekał z ostatecznym ciosem.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Czyli małoś gadatliwy…‐ Rzekł do zielonoskórego cofając się nieco i łapiąc oddech.