Smocza Rezydencja

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nic, lecz od razu, gdy znalazłeś się za bramą, ta zatrzasnęła się z głośnym hukiem.

[Kubeł1001]

Zeromus

Lekko go to zaniepokoiło, jednak idzie dalej nie tracąc skupienia.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Brukowana ścieżka wiła się niczym wąż, a po jej bokach rosły okazałe drzewa iglaste, przeważnie świerki.

[Kubeł1001]

Zeromus

Skoro nie widać niczego niebezpiecznego, to idzie dalej cały czas sprawdzając otoczenie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

No cóż, przez świerki nie widać absolutnie nic, a przed Tobą jedynie ścieżka, ale jak każda ścieżka, powinna się gdzieś kończyć, nieprawdaż?

[Kubeł1001]

Zeromus

Jak nic nie widać to idę wzdłuż ścieżki aż do jej zakończenia

[Kubeł1001]

Kuba1001

W pewnym momencie zabrakło świerków i po obu stronach masz teraz idealnie przystrzyżony trawnik, ozdobiony rzeźbami, fontannami, krzewami, kwiatami i drzewami.

[Kubeł1001]

Zeromus

Idzie dalej niepewnym krokiem. W końcu teraz jest w otwartym terenie podatny na wszelkie ataki

[Kubeł1001]

Kuba1001

Ataki szczęśliwie nie nastąpiły, a Ty widzisz coraz więcej smoczych rzeźb: Zarówno Smoki latające, jaki i wodne bestie podobne do monstrualnych węży lub też znacznie mniejsze, podobne do krokodyli, choć podobno nader sprawne na lądzie.

[Kubeł1001]

Zeromus

‐ Dziwne… Jednak alchemik miał rację. Może tutaj znajdę jakieś odpowiedzi. ‐ Idzie poprzez ten “kamienny ogród” bardzo nerwowo… Przecież nie wiadomo co tu może się stać

[Kubeł1001]

Kuba1001

I w końcu dotarłeś do wielkiej, białej rezydencji. Przed sobą widzisz drewniane wrota, a przy dwóch jego skrzydłach stoją dwaj Drakonidzi, każdy odziany w pełną zbroję i hełm, z halabardą w dłoni i dwoma mieczami u pasa. Stoją nieruchomo, niczym rzeźby i za rzeźby mógłbyś ich uznać, gdyby nie obłoczki pary wydobywające się z nosa.

[Kubeł1001]

Zeromus

Widząc to stanął jak wryty… Dosłownie. Nigdy nie widział przedstawicieli tej rasy, więc to nie było normalne stawać tak przed nimi spokojnie… Jednak pomimo przerażenia zdołał wyjąkac.
‐ J… Ja Ch… Chciałbym zobaczyć się z waszym panem

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ A kim jesteś, by mieć czelność, aby tu przychodzić?! ‐ zagrzmiał jeden ze strażników potężnym basem.

[Kubeł1001]

Zeromus

‐ Normalnie powiedziałbym pewnie jakąś ściemę… Jednak nie teraz… W prawdzie, to jestem nikim… Jednak słyszałem, że tutaj mogę się dowiedzieć prawdy o moich wizjach.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Wizje? ‐ spytał, a jego głos był nieco łagodniejszy.

[Kubeł1001]

Zeromus

‐ Tak… Podczas snu widziałem, jak smok niszczy zamek, a gdy się przebudziłem był on już ruiną… Do tego… W jednej z nich jakiś smok do mnie przemówił.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ A czym ta wizja różniła się od zwykłego snu?

[Kubeł1001]

Zeromus

‐ Mówiłem już… To, co tam widziałem zdarzyło się na prawdę… Wszystko też widziałem z perspektywy smoka… A nie jako obserwator.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Spojrzeli po sobie nieznacznie, gdy była mowa o patrzeniu z perspektywy Smoka, a później jeden zastukał kilka razy we wrota, a Te się otworzyły.

[Kubeł1001]

Zeromus

Niepewnie, jednak wchodzi do środka lekko przyspieszając kroku, gdy tylko mija “linię” wzdłuż której oni stali względem siebie