Smocza Rezydencja

[Kubeł1001]

Kuba1001

I trafiłeś tam, drzwi wyglądają na szczelnie zamknięte.

[Kubeł1001]

Zeromus

‐ Albo ktoś tutaj mnie nie chce, albo to nie te drzwi… ‐ Nie chcąc zdenerwować gospodarza idzie w stronę schodów

[Kubeł1001]

Kuba1001

Prawych czy lewych?
//Tak, uwierz, że to ma znaczenie.//

[Kubeł1001]

Zeromus

Wybieram schody po… lewej stronie, nie znam za bardzo układu tego miejsca, jednak serce… A raczej strona, po której ono się znajduje tak mi podpowiada.

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Szczęście. I rzut monetą. Je**ny…//
I ruszyłeś po schodach, szczęśliwie nic się nie stało, gdy dotarłeś na ich szczyt.

[Kubeł1001]

Zeromus

Od razu rozglądam się, co mogę dalej zrobić… Przecież nadal nie mogę się zachowywać… No jak ja i nie mogę sobie od tak otwierać drzwi, które są zamknięte.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Teoretycznie nie wiesz, czy są zamknięte na klucz, więc możesz spróbować.

[Kubeł1001]

Zeromus

Więc sprawdzam od razu drzwi, które są na wprost… Te po bokach to pewnie biblioteki lub sypialnie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie wydają się zamknięte, ale trzeba je mocno popchnąć, by się otworzyły.

[Kubeł1001]

Zeromus

SKoro tak to wygląda, to popycham je mocniej… Nie chcę, żeby gospodarz czekał zbyt długo.

[Kubeł1001]

Kuba1001

W końcu otworzyły się i pozostaje wejść.

[Kubeł1001]

Zeromus

skoro tak, to przechodzę przez nie i od razu sprawdzam otoczenie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Jest to olbrzymia biblioteka. Wszędzie widać półki i szafki zastawione zarówno nowymi pozycjami literatury jak i zwojami ze skóry i papirusu oraz opasłymi tomiskami o żółtych kartkach. Po całym przybytku krążą Drakonidzi różnych płci i wieku. Widzisz też kominek, w którym wesoło trzaska ogień oraz dwa fotele, jeden wydaje się być zajęty.

[Kubeł1001]

Zeromus

Niepewnie podchodzę do fotela… Nie chcę w tej chwili wywołać żadnej walki, bo przecież teraz byłoby to samobójstwem… Nie wiedząc jednak, czy ktoś jest w fotelu stanąłem przed nim i wyjąkałem. ‐ D ‐ Dzień dobry… J‐ Ja szukam pomocy.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zauważyłeś człowieka w eleganckich szatach, pochłoniętego lekturą. Gdy wypowiedziałeś swe słowa, uśmiechnął się i wskazał na fotel obok. W jego wyglądzie charakterystyczne były dwie rzecz: Po pierwsze był on łysy, a po drugie przez całą twarz ukośnie przechodziło mu pięć blizn, jakby zadanych pazurami w tej samej liczbie.

[Kubeł1001]

Zeromus

Nie byłem tego wszystkiego pewien… Jakiś zupełnie dla mnie obcy facet, otoczony przez drakonidów… Jednak to właśnie jest powodem, czemu tutaj przybyłem i nie tracąc czasu usiadłem na fotelu. ‐ Więc… Chyba wie już Pan, z jaką sprawą tutaj przybyłem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Cóż, tak się składa, że widzę Cię pierwszy raz, więc nie.

[Kubeł1001]

Zeromus

Westchnąłem ciężko… Nie miałem pojęcia, co mu powiedzieć… Po prostu wolałem od razu powiedzieć prawdę. ‐ Nie wiem, jak to powiedzieć… Może powinienem opowiedzieć o moich wizjach.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Machnął dłonią na znak, abyś kontynuował.

[Kubeł1001]

Zeromus

Więc od razu przeszedłem do rzeczy. ‐ Te sny… A raczej wizje… One sprawdzały się w stu procentach… Nie wiedziałem, co się działo… A gdy się budziłem, było już po wszystkim. Nie wspominając też o rym, że one były ukazane z perspektywy smoka… Nie obserwatora.