Karczma "Smocza Jama"

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐Ucisz sie ku*wa to wyjdziesz!

[Kubeł1001]

Kuba1001

Jakoś Ci nie uwierzyła i wiedziała, że krzyczenie to jej jedyna szansa na ucieczkę.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Spróbował czymś zakneblować elfke.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Knebel z jakiejś szmaty spełnił swoje zadanie i teraz nadal może krzyczeć, ale dość cicho i raczej nie będzie jej już słychać na dole.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Wrócił do kuchni i sprawdził czy danie jest gotowe.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Owszem, Twoi kucharze wyłożyli na talerz duszone ziemniaczki z koperkiem, smażoną jagnięcinę i jakąś sałatkę.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐No, no! Postaraliście się! ‐ Zaniósł talerz klientowi. ‐ Smacznego.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ A coś do picia? ‐ zapytał, patrząc na potrawę.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐Oczywiście, oczywiście. Piwo, wino? A może kosa?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Spojrzał na Ciebie z politowaniem, gdy mówiłeś o piwie, a z urazą, gdy zaproponowałeś Kosę. Ostatecznie stanęło na winie.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

W takim razie nalal do kieliszka wina jakiego tam mial i podał go klientowi.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Przez jakiś czas jadł w milczeniu, ale po chwili odłożył sztućce i kieliszek, otarł twarz i zapytał:
‐ Ile płacisz za milczenie?
Z pewnością domyślił się, co może być przyczyną tych krzyków z góry i najwidoczniej wyczuł w tym dobry interes.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐Za milczenie? A co ja jestem, bandyta? Przecież danie jest dobre, no co pan?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Danie jest przeciętne, a ja dobrze wiem, skąd te krzyki. ‐ odparł mieszczanin. ‐ Ale złoto może sprawić, że zapomnę.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

//ork jest w karczmie?//

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Nie, ale zaraz może się pojawić, spokojnie.//

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐Ile chcesz gnoju?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Powiedzmy, że zadowolę się… Aaaaaa! ‐ powiedział i po chwili krzyknął, gdy ciężka łapa Orka zaczęła miażdżyć mu prawy bark.
‐ Ja mieć lepszy pomysł. ‐ rzekł. ‐ Ty wypi***alasz i zapomnisz, a ja Cię nie zabić. Stoi? ‐ spytał i zwiększył nacisk, a człowiek znów krzyknął.
‐ Zgoda! ‐ krzyknął, a gdy Ork go puścił, od razu zerwał się z miejsca i uciekł, trzymając się za bolące miejsce.
Natomiast Ork usiadł na miejscu mieszczanina i zaczął dojadać i dopijać to, czego on nie zdążył.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐Oo… Dzięki. ‐ Ork mu zaimponował, myślał że too typowy zbir, ale jednak może tak nie jest. ‐ Po co ci ta elfka?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Prychnął, bo odpowiedź była dość oczywista.
‐ Co powiesz na umowę? ‐ zapytał, gdy skończył jeść.