Laboratorium i chata na uboczu

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ To kto w jakiej grupie? ‐ zapytał Thrall.
//No, teraz możesz wykorzystać przydomki :V//

[Kubeł1001]

FD_God

‐Bez pośpiechu, pierw załatwmy sobie nieco ludzi tym pierwszym zadaniem. Potem będę dyrygował kto gdzie idzie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ To kto idzie ubezpieczać naszą żywą przynętę? ‐ zapytał ponownie ten sam Nadczłowiek.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Wszyscy, trzeba stworzyć wrażenie silnej bandy, by w razie czego obyło się tam bez walki. Mamy tutaj połączyć siły, a nie ich wybić.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Kilku zaczęło mruczeć pod nosem, gdy nie zapowiadało się na rozlew krwi, niemniej woleli nawet taką misję od żadnej.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Nie narzekać, walkę zaczniemy przy atakach na karawany. W dodatku przydałyby się też jakieś pułapki do tego coby nie mogli uciec.‐ Powiedział, po czym udał się po swojego wierzchowca i po kobietę. Mam nadzieję, że wiesz, którędy trasa gościńca.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Jedynie przytaknęła, gdy trafiliście do Ogarów.

[Kubeł1001]

FD_God

‐No to nawiguj nas.‐ Powiedział wsiadając na swojego oraz pomagając kobiecie wsiąść.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Całą grupą dość sprawnie pokonaliście las i trafiliście na wspomniany już wcześniej trakt.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Odstawić cię jakoś na rozdrożach czy już tutaj?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ A czy jest jakaś różnica.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Na rozdrożach styka się kilka ścieżek… No dobra.‐ Pomógł kobiecie zejść z Ogara, a następnie nieco wycofał się z resztą. Będziemy cały czas w pobliżu, może cały ten plan się uda.‐ Rzekł jeszcze chowając się ze swoimi ludźmi za drzewami i krzewami.

[Kubeł1001]

Kuba1001

A ona spokojnie ruszyła drogą.

[Kubeł1001]

FD_God

No to wesoła kompania dzielnie obserwowała kobietę i czekała aż ktoś ją zaczepi.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Niestety, nic takiego się nie wydarzyło. Może noc byłaby lepszym wyborem?

[Kubeł1001]

FD_God

‐Jak myślicie chłopaki, za dnia jakieś szumowiny chodzą po okolicy?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Oni to chyba bardziej wolą noc, ale dajmy im czas. ‐ odparł jeden.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Proszę bardzo. Pierw wolę mieć to zadanie za sobą.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wreszcie kobieta zniknęła Wam z oczu, ale to dlatego, że poszła dalej, a Wy staliście w miejscu.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Dobra, ruszamy, bo jeszcze i ją zgubimy.‐ Powiedział starając się ze swoimi ludźmi nadążyć za kobietą.