Laboratorium i chata na uboczu

[Kubeł1001]

FD_God

//Znaczy się były wysoko czy po prostu długie?//

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Znaczy się małe i ciasne, a do tego wysoko. Tak jak w kościele w stylu romańskim.//

[Kubeł1001]

FD_God

//Ech…//
‐Jakieś pomysły? Prowizorycznego taranu nam nieco tutaj brak, a pewnie drugiego wejścia też nie ma… Można zawsze tam ogień wrzucić, ale możemy w ten sposób stracić tego maga.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ A nie możemy po prostu porąbać tych wrót?

[Kubeł1001]

FD_God

‐To stal, nie drewno. Jak chce wam się je bić kilkukrotnie dłużej…

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ No prędzej już drzwi zniszczymy, niż te mury.

[Kubeł1001]

FD_God

‐No to warto spróbować, lepsze to, niż stanie tutaj. Oby też nie mieli tajnego wyjścia stamtąd, a jak już to niech przechwycą ich inni.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Uznając to za zgodę, każdy Nadczłowiek dobył topora lub miecza i zaczął uderzać we wrota, jak na razie bez skutku.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Toporem rąbcie, miecz tylko stępicie, a nawet tych drzwi nie ruszycie.‐ Powiedział przy okazji dobywając swoich dwóch toporów, by pomóc ferajnie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Szło to nader opornie, w końcu sam powiedziałeś, że żelazo to nie drewno, ale w końcu wycięliście sporą wyrwę w drzwiach, którą możecie teraz jakoś powiększyć, bo normalny człek może i by się przecisnął, Wy nie dacie rady. Na dodatek z otworu zaczynają lecieć pojedyncze strzały.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Dobra, to teraz pomysły jak to poszerzyć poza użyciem rąk? Najwyżej właśnie ich użyjemy, ale ktoś musi osłaniać pawężami.‐ Powiedział kryjąc się przed pociskami.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Thrall i Zdrajca osłaniają, a ja i Ty poszerzamy? ‐ zasugerował Wyklęty.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Niech będzie.‐ Powiedział odkładając topór za pas, a następnie potarł swoje dłonie i przygotował się do poszerzania wyrwy.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Złapałeś z jednej strony, a Wyklęty z drugiej. Po chwili pozostali dwaj osłonili Waszą dwójkę tarczami i bez przeszkód możecie zacząć poszerzać wyrwę.

[Kubeł1001]

FD_God

No to czas do tego przystąpić.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wspólnymi siłami swych nadludzkich (dosłownie) mięśni zdołaliście poszerzyć ją na tyle, że wejdziecie, tylko że pojedynczo.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Pawęż w dłoń i czym prędzej jazda. Uważać też na boki, by któregoś z was nie zaskoczyli.‐ Powiedział dobierając do rąk pawęż oraz topór.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wszyscy pozostali również dobili tarcz i broni, czekając aż wejdziesz pierwszy lub rozkażesz komuś to zrobić.

[Kubeł1001]

FD_God

Nie czekał na zaproszenie czy też nie kazał iść komuś pierwszemu tylko samemu postanowił wykazać się inicjatywą i wszedł do środka osłaniając się tarczą i patrzeć po bokach czy ktoś nie próbuje go wycwanić.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wcześniej może i ktoś stał po bokach, ale teraz nie było tam nikogo i widzisz przed sobą długi hol, a po jego drugiej stronie kolejne wrota. Stali przy nich odziani w pełną płytę wojownicy, każdy wysoki na ponad dwa metry i uzbrojony w wielki topór oraz jednoręczny miecz i buławę zwisającą przy pasie. Mieli też hełmy i peleryny luźno powiewające z tyłu.
Natomiast przed nimi stała ciasno zbita grupa piechurów, na oko dwa lub trzy tuziny, każdy uzbrojony w jednakową włócznię, miecz jednoręczny i nóż. Mieli też kaftany, kolczugi lub skórzane zbroje oraz hełmy. Gdzieś z tyłu chowali się zapewne łucznicy, bo właśnie stamtąd poszybowało ku Tobie sześć strzał.