Laboratorium i chata na uboczu

[Kubeł1001]

Kuba1001

Oni stali niewzruszenie, podobnie jak wszyscy inni.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Wiesz, liczyłem na jakiś monolog o tym jacy to jesteśmy straszni i okropni, skoro tego nie chcesz to przejdźmy do konkretów.‐ Powiedział, a następnie wyciągnął swoje dwa topory i ruszył powolnym krokiem ku swojemu przeciwnikowi.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zakręcił młynka swym mieczem i przyjął postawę defensywną.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Dobra, no to zaczynajmy.‐ Powiedział, a następnie jeszcze podbiegł do niego i wykonał ataki zarówno lewą ręką od góry jak i prawą ręką poziomo.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Cios z góry odbił mieczem, a poziomy przyjął na tarczę. Szybko przejął inicjatywę i zasłonił się tarczą, jednocześnie wyprowadzając szeroki zamach z góry na Twoją głowę.

[Kubeł1001]

FD_God

Idealnie byłoby zablokować to toporkiem, a następnie uderzyć przeciwnika z bara czy też kopem w tarczę, by przełamać tę jego obronę i zaatakować go drugim toporem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nagle stało się coś bardzo dziwnego: Miecz zabłysnął jasnym, białym płomieniem i przeciął Twój topór, a następnie uderzył Cię w głowę, przebierając częściowo hełm. Może i nie jest to głęboka rana, ale boli jak cholera.
‐ Nie spodziewałeś się tego, demoniczny pomiocie? ‐ spytał z lekką nutą wesołości i dumy w głosie.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Magia światła czy nie, nie uratuje cię to przed tym…‐ Powiedział odsuwając się od niego, by jakoś móc odetchnąć, ból i tak go tylko bardziej napędzi do walki, postanowił wyciągnąć swoją pochłaniającą magię pawęż oraz wymienić topór na kiścień, zakręcił nim parę razy, a następnie ruszył na przeciwnika osłaniając się tarczą przed mieczem jak i uderzył kiścieniem od góry, tym razem w jego hełm.

[Kubeł1001]

Kuba1001

On natomiast sprawił, że łańcuch kiścienia i jego bijak zakręciły się wokół klingi miecza, którym blokował cios. Wyrwał Ci ową broń z dłoni i sprawnie odrzucił, choć nie wykorzystał okazji i nie zaatakował.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Jesteś doprawdy denerwujący.‐ Powiedział tym razem biorąc ostatni sprawny toporem i wykonał w niego z w miarę bliska szarżę chcąc uderzyć go ze swojej pawęży i obalić, a kolejno zadać mu cios toporem w tors.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Udało Ci się go obalić, a także zadać cios toporem, lecz przyjął on go na nader wytrzymały pancerz. Później zamachnął się mieczem na Twoje kostki, licząc że odstąpisz, bo skoczyć Ci ciężko.

[Kubeł1001]

FD_God

Skoczyć nie, ale zasłonić atak pawężą to już nie problem, a ta blokuje naprawdę sporą część jego ciała, więc mógłby ją nawet przycisnąć do ziemi. Postanowił także poprawić uderzenie toporem w jego pancerz, najlepiej w miejsce gdzie ostatnio dostał.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Ponownie cios nic nie dał, lecz atak Twego przeciwnika również. Zaczął on osłaniać się tarczą i jednocześnie powoli wstawać.

[Kubeł1001]

FD_God

Zdecydowanie zdenerwował się w tej chwili i postanowił dać upust swojej złości w sposób taki, że włączy on swój tryb berserka i zaatakuje kolejny raz toporem w tarczę chcąc ją zniszczyć, postarał się też o powtórzenie manewru kilka razy przy okazji osłaniając się tarczą.

[Kubeł1001]

Kuba1001

//“Powtórzenie manewru,” czyli że walisz toporzyskiem w tarczę tak długo, aż ją zniszczysz czy chodzi o jakiś inny manewr?//

[Kubeł1001]

FD_God

//Walenie toporem w tarczę.//

[Kubeł1001]

Kuba1001

W końcu zniszczyłeś jego tarczę, z której zostały głównie drzazgi. Resztki trzymające się jeszcze w kupie rzucił gdzieś na bok, a sam zdołał wstać i dosunął się o kilka kroków w tył.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Naprawdę zdenerwowała mnie twoja upartość, ale dawno w sumie nie miałem tak ciekawej walki. Zapożyczę sobie ten twój miecz, rzecz jasna jak zdechniesz.‐ Powiedział groźnie i uderzył kilka razy obuchem topora o pawęż, po czym głośniej ryknął i ruszył na niego, by ponownie staranować go tarczą.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wykonał niespodziewany manewr jak na faceta okutego w płytę i wykonał zgrabny unik, a Ty z rozpędu walnąłeś o tron. On tymczasem wymierzył Ci cios w plecy, jego klinga ponownie przebiła Cię przez pancerz, a Ty poczułeś ogromny ból.
‐ Szefie! ‐ krzyknął Zdrajca. ‐ Jakby coś, to my zawsze możemy wkroczyć!
‐ No właśnie! ‐ poparł go Thral. ‐ Powiedz tylko kiedy!

[Kubeł1001]

FD_God

‐Skoro ty grasz nieczysto, to ja też!‐ Krzyknął w jego stronę i udał się czym prędzej za tron, by mógł zgładzić trzymająca się z tyłu rodzinę, w końcu nie mogli jakoś daleko się skryć. No i przede wszystkim chciał chronić się przed jego mieczem swoją tarczą.