Galera "Czarny Jastrząb"

[Kubeł1001]

FD_God

‐Grzeczniej!‐ Powiedział głośniej i postarał się o uniknięcie wszelkimi środkami pierwszego ciosu, by następnie zbliżyć się do przeciwnika i silnie uderzyć go magiczną pięścią w brzuch.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zdołałeś kucnąć i uchylić się w ten sposób przed ciosem, a Twoja pięść zetknęła się z jego brzuchem. Niestety, Ork to twarda sztuka, a i ten pancerz robił swoje, więc cios ten nie zrobił na nim żadnego wrażenia. W odpowiedzi wymierzył Ci szybkie kopnięcie w szczękę, które sprawiło, że rozłożyłeś się na pokładzie. Później wzniósł w górę miecz, by zadać Ci ostateczny cios. Jednak po chwili zobaczyłeś na jego twarzy już nie wściekłość, ale ponownie zdziwienie, a później i grymas bólu. Po chwili osunął się na kolana, wypuścił z dłoni miecz i padł bez życia na pokład obok Ciebie. Z jego łba sterczał krasnoludzki topór, a jego właściciel stał kawałek dalej.
//Z góry uprzedzam: Tak, to ten sam, którego wcześnie uratowałeś.//

[Kubeł1001]

FD_God

‐Już żeś ozdrowiał?‐ Powiedział gładząc się po swojej szczęce i przy okazji wstając. Trzeba przyznać, że krasnoludy to najtwardsze sztuki.‐ Powiedział uśmiechając się do krasnoluda. Czeka nas jeszcze sporo walki, więc nie ma na co czekać.‐ Dodał jeszcze otaczając swoje dłonie energią.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Kilku Orków to za mało by mnie zabić. ‐ powiedział i wyciągnął topór z czaszki wroga. Następnie ruszył ku większej grupie Orków liczących trzy sztuki, byli niemalże identyczni jak ten wcześniej, tylko z tą różnicą, że zaledwie jeden miał miecz, drugi dzierżył dwuręczny topór, a trzeci dwie maczugi.

[Kubeł1001]

FD_God

//Te maczugi to z drewna czy jak?//
Postarał się pomóc krasnoludowi ruszając na tego samego przeciwnika. Konkretniej postanowił odciągnąć tego z dwiema maczugami. Postanowił zacząć od puszczenia w niego dwóch pocisków energii, a następnie ruszył na niego z pięściami zaczynając od prawego prostego z wyskoku.

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Drewniane, ale nabijane stalowymi kolcami.//
Przyjął owe pociski na pancerz, a następnie ruszył ku Tobie z dzikim wrzaskiem. Twój cios trafił bezbłędnie i chyba złamał mu szczękę, ale jednocześnie zmotywował do dalszej walki, gdyż naciera z jeszcze większą furią, młócąc wściekle maczugami.

[Kubeł1001]

FD_God

Najważniejsze to nie dostać ani jednym kolcem. Postarał się odskakiwać w tył, by liczyć na jakieś kolejne otwarcie w obronie orka, by tym razem zaatakować go kopnięciem i przy okazji otoczyć się magiczną barierą, gdyby w tym czasie zaatakował.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Niestety, takowej wyrwy brak. Możesz nadal robić uniki i liczyć na jego błąd lub samemu ową wyrwę zrobić.

[Kubeł1001]

FD_God

Skoro inaczej się nie dało to postanowił wyczekać na odpowiedni moment pomiędzy jednym atakiem, a drugim, a następnie posłał z dłoni pocisk energii, który miałby uderzyć go prosto w twarz.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nic nie chroniło jego szpetnej mordy, więc skutecznie mu ją jeszcze bardziej oszpeciłeś i przy okazji spopieliłeś.

[Kubeł1001]

FD_God

Skoro tego przeciwnika miał już z głowy to postanowił obejrzeć się za krasnoludem, by zobaczyć jak jemu idzie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

U jego stóp leżał ten z toporem, jego głowa kilka kroków dalej. Obecnie Krasnolud walczył z Orkiem dzierżącym miecz, jak na razie jest to starcie wyrównane.

[Kubeł1001]

FD_God

Postanowił jak najszybciej ruszyć mu na pomoc, najlepiej w sposób taki, że ork tego nie zauważy i zdoła wytrącić go z równowagi poprzez uderzenie w tył jego kolan.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Odwróciłeś jego uwagę tylko na sekundę. A właściwie to aż sekundę, gdyż w tym czasie zdołał on wyrwać mu miecz z łapy i ściąć łeb toporem.

[Kubeł1001]

FD_God

‐No, dobry cios.‐ Powiedział i spojrzał na bezgłowego orka, a następnie ruszył za krasnoludem ku kolejnym wrogom.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Tych już było jak na lekarstwo, bo większość pomarła lub uciekła.

[Kubeł1001]

FD_God

To chyba była odpowiednia chwila na chociaż co nieco odpoczynku, postanowił w tym czasie złapać oddech i dać reszcie się wykazać w boju, najwyżej broniłby się, gdyby to jego mieli nagle zaatakować.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Ostatnich wrogów zabito lub zdołali oni wymknąć się śmierci i uciec.

[Kubeł1001]

FD_God

No to cieszył się chwilą odpoczynku, a następnie rozejrzał się po stratach pośród naszych marynarzy.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Były spore, kilkunastu rannych i wielu martwych, szczęśliwie pośród tych i tych nie kojarzysz nikogo.