Galera "Czarny Jastrząb"

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Bądź gotów za kwadrans. ‐ powiedział i odszedł, zapewne by zbierać owych straceńców, to jest: ochotników.

[Kubeł1001]

FD_God

Postanowił, więc jakoś ocenić swoje rany jakie otrzymał do tego czasu, a następnie ustawił się przy burcie spoglądając na wyspę.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Ran było sporo, lecz żadna nie zagrażała Twemu życiu w jakikolwiek sposób. Po około piętnastu minutach kapitan zebrał grupę śmiałków, którzy zaczęli pakować się na szalupę. W ich gronie dostrzegłeś swego przyjaciela Krasnoluda i pierwszego oficera.

[Kubeł1001]

FD_God

Czyli nic poważnego, z uśmiechem na ustach postanowił sam zapakować się jeszcze do tej szalupy.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zapakowałeś się, a ta po chwili została spuszczona na wodę i marynarze zaczęli wiosłować, kierując szalupę w kierunku wyspy.

[Kubeł1001]

FD_God

Skoro inni już wiosłowali to ten raczej nie musiał, więc jedynie czekał, aż dopłyną na wyspę.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Dopłynęliście i po chwili zaczęliście płynąć w jakieś wąskie gardło, na końcu którego zapewne znajdzie się baza tych piratów, o ile rzeczywiście jakąś tu mają.

[Kubeł1001]

FD_God

Postanowił uważnie się rozglądać, zawsze mogą wpaść w jakąś pułapkę. Szykował powoli barierę, która miałaby otoczyć w razie takiej potrzeby ich szalupę.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Pierwszą pułapką byli dwaj łucznicy oraz kusznik, którzy skryli się w jaskini na prawej ścianie, skąd zaczęli Was ostrzeliwać ze swej broni.

[Kubeł1001]

FD_God

Czym prędzej postanowił zrobić barierę po tej stronie i posłać w nich pocisk energetyczny, jego sojusznicy też powinni coś zacząć robić.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Mieliście na pokładzie tarczowników, ale przez Twoja barierę nie mieli oni nic do roboty. Jednakże byli też kusznicy, jeden z nich skutecznie zabił wrogiego łucznika, ale pozostałym zabrakło celów, głównie przez Twoje zaklęcie.

[Kubeł1001]

FD_God

Opuścił zatem barierę i czekał, aż nadejdzie jakaś kolejna pułapka, a pewnie nie była to jedyna.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Jak na razie rej jest w miarę spokojny. Jeden z marynarzy postanowił przejrzeć się w jasnoniebieskiej tafli wody, a po chwili krzyknął ze zdziwienia i ze strachu, gdy jakaś zielona, pokryta łuskami łapa złapała go za szyję i wciągnęła w odmęty…

[Kubeł1001]

FD_God

‐Dobra, nie patrzeć się pod siebie. Co to może być, kapitanie?‐ Spytał patrząc się na niego i szykując w dłoniach swoją energię, by w razie czego pomóc następnym razem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Jestem tylko pierwszym oficerem. ‐ odparł tamten z uśmiechem. ‐ Ale wracając do pytania, to nie mam bladego pojęcia. Nag?

[Kubeł1001]

FD_God

‐Cóż, stwierdziłbym to tylko nurkując za nim, a wolę tego nie robić, bo pewnie jest w wodzie tego więcej.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Czyli co robimy? Płyniemy dalej jak gdyby nigdy nic?

[Kubeł1001]

FD_God

‐A mamy lepszy plan? Jak będziemy wracać to i tak nas spróbują złapać, może chociaż na twardym lądzie będzie nam łatwiej stawić im czoła.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Oficer przyznał Ci rację i popłynęliście dalej, co prawda nie tak raźno jak wcześniej, ale zawsze jakoś. Tak czy inaczej, nie popłynęliście zbyt długo, bo coś skryte pod wodą nagle zaczęło kolejno wyrywać Wam wiosła i wciągać je pod wodę, ze wszystkich ostało się zaledwie jedno, które zdążył chwycić i utrzymać Krasnolud.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Dobra, jest tego sporo pod wodą… Jakieś pomysły jak płynąć dalej bez wioseł? Raczej nie warto robić tego rękoma…‐ Powiedział, a następnie posyłał pociski magiczne w wodę licząc, że może trafi któregoś, a ten wypłynie martwy na powierzchnię wody.