Góry Hiryu

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zasnąłeś. We śnie przeniosłeś się do zielonych lasów Księstwa Elfów.

[Kubeł1001]

Zeromus

Rozgląda się dookoła ‐ Jestem w domu ? Nie, to przecież nie jest możliwe, byłem w jaskini.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wszystko wydaje się na tyle realne, byś mógł sądzić inaczej.

[Kubeł1001]

Zeromus

W takim razie kieruje się do miejsca, gdzie normalnie znajdowałaby się wioska

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wioska była. Lub to co z niej zostało. Głównie płonące zgliszcza, uzupełnione o wiele zwęglonych zwłok.

[Kubeł1001]

Zeromus

Pada na kolana ‐ Nie… To przecież niemożliwe. Co tu się stało

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zauważyłeś samotną sylwetkę stojącą nad zgliszczami…

[Kubeł1001]

Zeromus

Spogląda na osobę ‐ Kim, kim ty jesteś !

[Kubeł1001]

Kuba1001

Odwrócił się. Był Elfem. Zadziwiająco znajomym Elfem.
Wyglądał jak Ty.
Jednak jego sylwetka skąpana była w ogniu, na twarzy zawitał szalony uśmiech, a oczy miały nienaturalnie ciemną barwę, przypominające odbicie samej Pustki.

[Kubeł1001]

Zeromus

‐ Nie… To przecież niemożliwe ! Nie może być ! ‐ Próbuje dobyć jakiekolwiek ze swoich ostrzy

[Kubeł1001]

Kuba1001

Miałeś wszystkie, więc mogłeś spróbować.

[Kubeł1001]

Zeromus

W takim razie używa najostrzejszego, które posiada ‐ Masamune

[Kubeł1001]

Kuba1001

Gdy wyciągnąłeś ostrza Twój oponent sformował w dłoniach ogniste kule.

[Kubeł1001]

Zeromus

‐ Nie. Nie mogę na to pozwolić ! ‐ Jest w gniewie, więc bezmyślnie szarżuje na przeciwnika

[Kubeł1001]

Kuba1001

Owa bezmyślna szarża została szybko powstrzymana przez powstałą naglę ścianę ognia, która skutecznie Cię sparzyła i oddzieliła od przeciwnika, który nagle zaczął się śmiać. Nie szyderczo, ale wręcz histerycznie, jak psychopata doprowadzony na skraj szaleństwa.

[Kubeł1001]

Zeromus

‐ Kim ty jesteś !!! ‐ mówiąc to stara się rozciąć ścianę

[Kubeł1001]

Kuba1001

Rozcięcie ściany nic nie dało, a dziwna postać nie odpowiedziała. Zamiast tego Elf sprawił, że ściana zniknęła, a w Twoim kierunku poszybowały dwie ogniste kule.

[Kubeł1001]

Zeromus

Normalnie pewnie próbowałby ich uniknąć, jednak jego umysł jest teraz dość zaćmiony, więc stara się zniszczyć pociski

[Kubeł1001]

Kuba1001

Pierwszy odtrąciłeś, lecz drugi uderzył Cię w ramię, zapalając szaty i rzucając na ziemię.

[Kubeł1001]

Zeromus

Łapiąc się za bolące ramie woła ‐ Kim jesteś… I czemu to robisz !