Góry Hiryu

[Kubeł1001]

Kuba1001

W odpowiedzi nadal ten opętańczy śmiech. I ogień. Jęzory ognia liżące trawę, na której leżałeś, zbliżające się do Ciebie niebezpiecznie szybko.

[Kubeł1001]

Zeromus

‐ jeżeli to nie był sen, to to powinno zadziałać… A ogień powinno się zwalczać ogniem ! ‐ Nie wie, jak dokładnie to zrobić ale stara się przebudzić moc dragoona.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Problemem było właśnie to, że nie wiedział, jego przeciwnik wręcz na odwrót i znów szykował kolejne śmiercionośne pociski.

[Kubeł1001]

Zeromus

‐ Nie… Nie mogę na to pozwolić. ‐ nasyca ostrze magią błyskawic by później ruszyć na wroga ze sporą prędkością

[Kubeł1001]

Kuba1001

Prędkość wytraciłeś dość szybko, przez kolejną ścianę ognia.

[Kubeł1001]

Zeromus

//Zaraz… temperatura… mogę to wykorzystać na swoją korzyść//
Po chwili jego myślenie lekko się rozjaśniło i wpadł na pewien bardzo ryzykowny pomysł… Szczególnie, że jest już ranny, ale to jedyne co może zrobić, by jakoś go pokonać i jednocześnie nie zużyć zbyt dużej ilości energii… W tej chwili zaczyna go prowokować ‐ Tylko na tyle cię stać ?

[Kubeł1001]

Kuba1001

//No, byłem ciekaw ile ścian ognia trzeba postawić, żeby dać Ci coś do myślenia :V//
Nie odpowiedział, ale przestał się śmiać. Kule ognia w jego rękach zniknęły. Zamiast z nich zaczął formować coś o wiele większego.

[Kubeł1001]

Zeromus

//Nie, po prostu przypomniała mi się walka Sasuke vs Itachi//
Szykuje się do uniknięcia jednocześnie szybko spoglądając na niebo

[Kubeł1001]

Kuba1001

Jest noc, pełnia, świecą gwiazdy. A szaleniec uformował wielką ognistą kulę, którą ma zamiar w Ciebie cisnąć.

[Kubeł1001]

Zeromus

//Przypomnę jedną zasadę co do pogody… Podwyższona temperatura znacznie przyspiesza tworzenie chmur burzowych :P//
Stoi tym razem pewny siebie, szykując się do uniku… Bo nie uda mu się tego zniszczyć ani osłabić

[Kubeł1001]

Kuba1001

Rzucił ogromną kulą o szerokości ponad trzech metrów, która pędzi w Twoim kierunku z zawrotną prędkością.

[Kubeł1001]

Zeromus

Nie może nic innego zrobić, tylko stara się uniknąć ataku szybko biegnąc w prawą stronę

[Kubeł1001]

Kuba1001

Prawie Ci się udało. Prawie.
Kula otarła się o Ciebie, ale wystarczyło to, żeby spalić Twoje ubranie na grzbiecie i dotkliwie poparzyć skórę pleców.

[Kubeł1001]

Zeromus

Pomimo sporego bólu stara się ustać na nogach szykując się do kontrataku

[Kubeł1001]

Kuba1001

Już samo stanie na równych nogach sprawiało Ci trudność, a co dopiero myśleć o kontrataku…
Nagle Twój oponent przestał się śmiać. Choć w oczach nadal miał to szaleństwo, jego głos pozostał zadziwiająco poważny, gdy mówił:
‐ Poczuj objęcia Pustki.

[Kubeł1001]

Zeromus

Po tych słowach dopiero zauważa, kim może być “przeciwnik” oraz czemu nie panują tutaj zwyczajne warunki pogodowe. ‐ Nie… nie poddam się. Nie uda ci się zwyciężyć.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Ja już zwyciężyłem. ‐ odparł, a jego ciało zaczęły lizać jęzory ognia.

[Kubeł1001]

Zeromus

‐ Niczego nie wygrałeś… Jesteś w końcu tylko fragmentem mnie… Niemożliwe jest także, bym ja to całkowicie wygrał.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Nie. ‐ zaprzeczył. ‐ To Ty jesteś fragmentem mnie.

[Kubeł1001]

Zeromus

‐ Nie… To oba te twierdzenia są mylne. Żaden z nas nie może istnieć samodzielnie… Zupełnie, jak cień nie może istnieć bez światła… Lub dzień bez nocy.