Góry Hiryu

[Kubeł1001]

Zeromus

Pomimo sporego bólu stara się ustać na nogach szykując się do kontrataku

[Kubeł1001]

Kuba1001

Już samo stanie na równych nogach sprawiało Ci trudność, a co dopiero myśleć o kontrataku…
Nagle Twój oponent przestał się śmiać. Choć w oczach nadal miał to szaleństwo, jego głos pozostał zadziwiająco poważny, gdy mówił:
‐ Poczuj objęcia Pustki.

[Kubeł1001]

Zeromus

Po tych słowach dopiero zauważa, kim może być “przeciwnik” oraz czemu nie panują tutaj zwyczajne warunki pogodowe. ‐ Nie… nie poddam się. Nie uda ci się zwyciężyć.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Ja już zwyciężyłem. ‐ odparł, a jego ciało zaczęły lizać jęzory ognia.

[Kubeł1001]

Zeromus

‐ Niczego nie wygrałeś… Jesteś w końcu tylko fragmentem mnie… Niemożliwe jest także, bym ja to całkowicie wygrał.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Nie. ‐ zaprzeczył. ‐ To Ty jesteś fragmentem mnie.

[Kubeł1001]

Zeromus

‐ Nie… To oba te twierdzenia są mylne. Żaden z nas nie może istnieć samodzielnie… Zupełnie, jak cień nie może istnieć bez światła… Lub dzień bez nocy.

[Kubeł1001]

Kuba1001

W odpowiedzi posłał cztery kolejne kule ognia, nie tak wielkie jak ostatnio.

[Kubeł1001]

Zeromus

‐ Dosyć ! Jeżeli chcesz tego, to nie mam innego wyboru. ‐ Wyciąga rękę w niebo, wypuszczając w stronę chmur niewielką błyskawicę

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zrobiłeś to, a on nie wykonał żadnego, zdecydowanego ruchu.

[Kubeł1001]

Zeromus

W momencie rozpoczęcia inkantacji wyciąga ręke w stronę chmury, którą “naładował” ‐ O blackness without beginning nor end! One‐eyed god imprisoned there, now hearken to my call! ‐ w momencie wypowiadania ostatnich słów opuszcza ręke w stronę przeciwnika. <u>Gravity Blessing!</u> ‐ zaklęcie powinno poskutkować uderzeniem sporego pioruna we wskazany cel,.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Rzeczywiście, okazała błyskawica uderzyła w Twój sobowtór. Dostał prosto w brzuch i skulił się, ale dość szybko wstał, znów zanosząc się śmiechem i cisnął błyskawicę z powrotem w Twoją stronę.

[Kubeł1001]

Zeromus

Próbuje uniknąć ataku ‐ Nie… Nie będę dłużej walczył. To nie ma sensu… Ta walka nie miałaby końca… Jedyne, co mogę zrobić to zaakceptować cię… Bo nie możemy istnieć bez siebie nawzajem

[Kubeł1001]

Kuba1001

Gdy skończyłeś mówić, wielka kula ognia trafiła Cię prosto w głowę…
… a wtedy obudziłeś się w jaskini smoka, zlany potem i ledwo żywy.

[Kubeł1001]

Zeromus

Próbuje się podnieść… A przynajmniej rozejrzeć się po jaskini

[Kubeł1001]

Kuba1001

Oparłeś się na łokciach, mogłeś stwierdzić, że Smoka tam nie ma, a całe sklepienie i część ścian jest czarna, jakby od… Sadzy?

[Kubeł1001]

Zeromus

‐ C… co się stało ‐ próbuje sobie cokolwiek przypomnieć

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wszystko jak przez mgłę, poza samym snem, który był nadzwyczaj wyraźny.

[Kubeł1001]

Zeromus

Stara się wstać, musi przecież odszukać smoka… On pewnie wie, co się stało.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wstałeś, jednak nogi nie wytrzymały ciężaru i ponownie upadłeś.