Góry Hiryu

[Kubeł1001]

Zeromus

‐ Skoro tak stawiasz sprawę, to będe musiał użyć innej aluzji… Z góry za to przepraszam, ale nie pozostawiasz mi wyboru… ‐ idzie w miejsce, gdzie zostawił ostrze

[Kubeł1001]

Kuba1001

Ostrze było tam, gdzie je zostawiłeś.

[Kubeł1001]

Zeromus

Jedyne, co zrobił teraz to bierze ostrze i po powrocie do smoka zaczyna przygotowania do pewnego zaklęcia

[Kubeł1001]

Kuba1001

Cóż,… więc je zaczynasz.

[Kubeł1001]

Zeromus

Po wyryciu okręgu mieczem wbija go w punkt, który był środkiem mniejszego ze stycznych okręgów (mniej więcej to wygląda tak, że są trzy kręgi i wszystkie znajdują się wewnątrz jednego wspólnego) I zaczyna inkantację zaklęcia ‐ ‘O ty, który istniejesz od początku świata… Daj mi moc… Pozwól mi połączyć się z tym stworzeniem… Niechaj stanę się kluczem do jego życia w tym świecie, a to ostrze niechaj zostanie domem dla jego duszy !!’

[Kubeł1001]

Kuba1001

Niemalże od razu po wypowiedzeniu ostatnich słów padłeś nieprzytomny, jednak, gdy już wstałeś, dostrzegłeś miecz na swoim miejscu. W przeciwieństwie do Smoka, którego w ogóle nie było. A więc się udało. Lub spieprzyłeś. Jedno z dwóch.

[Kubeł1001]

Zeromus

Przez chwilę próbuje sobie przypomnieć, co powinien zrobić, żeby sprawdzić, czy mu się udało… Wiedział, co powinien zrobić. Najważniejsza jest próba nawiązania telepatycznego kontaktu ze stworzeniem. I stara się to zrobić zadając pytanie “Jesteś tam ? Proszę, odezwij się.”

[Kubeł1001]

Kuba1001

“Jestem.” ‐ odparł Smok. “Strasznie tu niewygodnie.”

[Kubeł1001]

Zeromus

‐ “Jednak lepszw takie coś niż nic… Przynajmniej nie będziesz musiał odchodzić” ‐ po chwili wrócił myślami na ziemię ‐ “Jednak i tak przepraszam, że zrobiłem to nie pytając o zdanie”

[Kubeł1001]

Kuba1001

Smok nie odpowiedział. Mógł nie usłyszeć. Ale odpowiedź nie dotarła. Albo ma Cię w dupie. Albo wszystko na raz.

[Kubeł1001]

Zeromus

‐ “Jednak tego już nie da się cofnąć… Dzięki temu nie musimy się rozdzielać… Jednak powinienem już ruszać” ‐ Gdy skończył myśl tylko zabrał swój płaszcz, lecz zamiast założyć go na siebie zawinął w niego miecz i kieruje się ku wyjściu z jaskini

[Kubeł1001]

Kuba1001

Opuściłeś jaskinię i trafiłeś z powrotem an zbocze.

[Kubeł1001]

Zeromus

W takim razie kieruje się ku wyjściu z gór w stronę najbliższego, ludzkiego miasta.

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Najbliżej będzie do Linest, Nowego Gilgasz, albo Kassus. Wybierz sobie jedno.//

[Kubeł1001]

Zeromus

//Linest… Tam nie byłem//

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Powiem, jak będziesz na miejscu.//

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zero:
Ty i Twa wesoła kompania trafiliście wreszcie na miejsce.
‐ Ch*jowe te góry. ‐ ocenił Krasnolud swym fachowym okiem.

[Kubeł1001]

Zeromus

‐ Tak… Jeżeli pod tym słowem rozumiesz jedno z najniebezpieczniejszych miejsc w tym świecie to tak… Takie jest.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ A co tu takiego niebezpiecznego? ‐ zadał pytanie Krasnolud, pytanie, które każdemu chodziło po głowie, odkąd ujrzeli szczyty tego łańcucha górskiego.

[Kubeł1001]

Zeromus

‐ Co jest tutaj niebezpiecznego ? No nie wiem… Jednak powiem tylko tyle, że nawet najpotężniejsi wojownicy w tym miejscu mogą zostać przez coś pożarci… I czasami mogą nawet nie wiedzieć, co ich zjadło.