Dolina Lodowego Wichru
-
Dolina będąca jedyną drogą z Verden do Karak’Akes.
W większości pokrywa ją tundra i wieloletnia zmarzlina. To skrajnie nieprzyjazne i surowe miejsce.
Do największych zagrożeń należą polarne wilki i niedźwiedzie, białe pantery, a także jormungary ‐ wielkie, owłosione stawonogi drążące tunele pod powierzchnią zamarzniętej ziemi.
Lato trwa tu tylko dwa miesiące, a i tak jest wtedy strasznie zimno.
Poza zwierzętami zamieszkują tu także ludzie, którzy w miejscu gdzie kończy się Dolina zbudowali siedem miast, których wspólnotę nazwano Dekapolis.
Poza nimi w okolicznych górach zamieszkują Krasnoludy, które szczególnie upodobały sobie Grzbiet Świata ‐ największy szczyt Elarid sięgający ponad dziesięciu tysięcy metrów nad poziomem morza.
Poza nimi w tundrze żyją specyficzni miejscowi, nazywani Barbarzyńcami z Sen’jinu. Sen’jin to nazwa Karak’Akes w ich języku.
Przyjeżdżają tu spragnieni wrażeń poszukiwacze przygód, ludzie chcący zamieszkać w spokojnym Dekapolis lub odkrywcy chcący zbadać tę dziką krainę.
Nie brak też kupców wymieniających luksusowe towary z Verden i Nirgaldu na ozdoby z kości miejscowych pstrągów. -
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
