Angband

[Kubeł1001]

Kuba1001

Człowiek wydawał się oszołomiony. Łypał oczyma na prawo i lewo obserwując pracownię. Zauważyłeś zmianę jego oczu. Nie koloru, ale całych oczu. Wyglądały teraz jak ślepia dzikiej i impulsywnej bestii.

[Kubeł1001]

Omeg12

Zaniepokoił się nieco. Miał wprawdzie magię cienia do dyspozycji, ale powstrzymałoby to hybrydy przed zrobieniem rozwałki w laboratorium, gdyby się wymknęła. Wstał i zbliżył się do pacjenta, pozostając jednak poza jego zasięgiem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Pacjent uspokoił się nieco, ale nie oznacza to, że zaraz się nie zerwie i nie rzuci na Ciebie.

[Kubeł1001]

Omeg12

‐ Po pierwsze: Czy możesz mnie zrozumieć? ‐ zwrócił się do nowo powstałej istoty.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Hybryda popatrzyła na Ciebie zaciekawionym wzrokiem po czym pokiwała głową na tak.

[Kubeł1001]

Omeg12

‐ Nieźle. A teraz powiedz mi: Czy coś pamiętasz?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Z pewnością tak, ale chyba miał problem z dobraniem słów. Albo w ogóle zapomniał o tym jak się mówi.

[Kubeł1001]

Omeg12

‐ Widzę, iż nie jesteś głupi. Więc ustalmy parę rzeczy. Jestem tutaj nadwornym magiem. Przeszczepiłem ci serce burgunda, co powinno zwiększyć twoją wytrzymałość fizyczną. Znam się na rożnych rodzajach magii, a na zewnątrz łazi kilkaset wampirów, które tolerują jedynie przydatnych żywych. Teraz mam zamiar cię przebadać i jeśli chcesz przeżyć, nie będziesz próbował mnie atakować ‐ objaśnił hybrydzie sytuację, nie wiedząc, ile z tego zrozumiała.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Kiwał potakująco głową i wydawał się zrozumieć większość.

[Kubeł1001]

Omeg12

Ostrożnie wyciągnął rękę w kierunku pacjenta, aby zmierzyć mu puls.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Stabilny, ale nico szybszy niż u zwykłego człowieka.

[Kubeł1001]

Omeg12

Zastanowił się, po czym klasnął istocie przed oczami, aby sprawdzić, czy odruch mrugania dalej funkcjonuje.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Mrugnięcie było, ale nieco spóźnione.

[Kubeł1001]

Omeg12

Myślał, co jeszcze mógłby zrobić. Tak naprawdę wiedział już wszystko, co musiał. Pozostawało mu zareportować, iż eksperyment się powiódł. Otworzył drzwi na korytarz i rozejrzał się za kimś do powiadomienia.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Była już późna noc i najwidoczniej teraz Wampiry kierowały się do jadalni na posiłek. Były ich setki i to zarówno takich wyglądających na strażników czy żołnierzy jak i różnoracy Magowie i Nekromanci. W tym wielkim tłumie wypatrzyłeś znaną Ci, piękną blondynkę.

[Kubeł1001]

Omeg12

Zwinnie przemknął się pomiędzy dzielącymi ich osobami.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Ominąłeś kilka dzielących Was Wampirów i kiedy byłeś już blisko odwróciła głowę jakby wyczuła, że jesteś obok.
‐ Witaj. Jakieś postępy? ‐ zapytała.

[Kubeł1001]

Omeg12

‐ Jakieś. Pacjent się obudził i chyba jest świadomy sytuacji.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Masz jakieś dalsze plany co do niego? ‐ zapytała gdy dochodziliście już do wrót jadalni.

[Kubeł1001]

Omeg12

‐ Nie czuję się specjalnie komfortowo z hybrydą w pracowni, to po pierwsze. Trzeba będzie go gdzieś wsadzić i zapewnić jedzenie.