Angband

[Kubeł1001]

Kuba1001

Róg jednorożca ma wiele zastosowań. Można stosować go w medycynie. Wywar ze sproszkowanego rogu jednorożca może wyleczyć wszystkie rany. Jego mięso nie psuje się i daje wiele energii. Krew zwiększa koncentrację, umiejętności i siły witalne każdego kto go wypije.
Lecz dla Elfów są to stworzenia niemal święte i często same oddadzą życie by ich bronić.

[Kubeł1001]

Omeg12

Nieco zawiedziony, sięgnął po następną książkę.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Co dziwne na okładce nie mogłeś znaleźć tytuły czy autora. Jednak największym zaskoczeniem było to, że również kartki były puste. Ani jednego słowa, ani jednej litery.

[Kubeł1001]

Omeg12

Zdziwiony dokładnie obejrzał książkę ze wszystkich stron. Powinno być chyba jakieś oznaczenie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nic. Kompletnie. Dość dziwne.

[Kubeł1001]

Omeg12

Stwierdził, iż musiałby to być jakiś notatnik. Rozejrzał się za przyrządami do pisania.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Na małym stoliku stał kałamarz z atramentem, a obok niego leżało kolorowe pióro.

[Kubeł1001]

Omeg12

Po części spodziewał się, że będzie musiał pisać krwią, więc przyjął z ulgą obecność porządnych narzędzi do pisania. Zamoczył pióro w atramencie i zaczął pisać:
Przeprowadzić transplantację serca na ośmiu okazach
Zdobyć składniki do pigułki wykrywającej
Przestudiować historię wampirów

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zapisałeś uwagi na stronie i nie się nie wydarzyło.

[Kubeł1001]

Omeg12

Wzruszył ramionami i odłożył dziennik. Zgodnie z notatką poszukał jakiejś książki o wampirach.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Co dziwne w pokoju leżącym w twierdzy Wampirów nie znalazłeś ani jednej książki o Wampirach. Chyba najlepiej byłoby zapytać kogoś z tej rasy.

[Kubeł1001]

Omeg12

Nie miał bladego pojęcia, co robić dalej, więc siedział po prostu na krześle aż nie zaśnie, albo coś się wydarzy.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie działo się nic poza powarkiwaniem stwora. I wtedy usłyszałeś pukanie.
‐ Trzymaj tego bydlaka!
‐ Wyrywa się sku*wysyn!
‐ Jak spieprzy to Nosgoth zaprosi nas na kolację. Jako dania! Trzymaj gnoja, a ja jeszcze raz zapukam.
Takie głosy słyszałeś zza drzwi, gdy ktoś zapukał drugi raz.

[Kubeł1001]

Omeg12

Na wszelki wypadek uformował cień w dłoni, po czym podszedł otworzyć drzwi.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Stały tam dwa Wampiry, które jako tako kojarzyłeś z lochów. Jeden z nich trzymał na smyczy sporego burgunda, a za nim kolejne. Nieco dalej stała grupka ludzi.
‐ Materiały dopiero co doszły. Bierzesz wszystko na raz czy seriami? ‐ zapytał Wampir niespokojnie patrząc na Burgunda.

[Kubeł1001]

Omeg12

Westchnął.
‐ Czy prosiłbym o zbyt wiele, gdybym zażyczyłbym sobie uśpione osobniki? Te paskudztwa nie są zbyt spokojne podczas operacji. Burgundy zresztą też nie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Trzeba było tak od razu. Wrócimy to za kilka minut. ‐ oznajmił Wampir zamykając drzwi.

[Kubeł1001]

Omeg12

‐ Jeśli wszystko dobrze pójdzie zyskasz paru nowych przyjaciół ‐ zwrócił się do okazu na stole.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Stwór tylko prychnął, jakby okazując zrozumienie.

[Kubeł1001]

Omeg12

Zaczął przygotowywać sobie narzędzia do operacji i miejsce pracy, jeśli jakieś było.