Angband

[Kubeł1001]

Omeg12

Więc owe miejsce zajął i czekał na jakieś przemówienie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Czekałeś, aż wszyscy zebrali się w sali, a dopiero wtedy panował największy ścisk i hałas.

[Kubeł1001]

Omeg12

Spróbował znieść ów hałas, bo niewiele więcej mógł uczynić.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Hałas ustał w jednej chwili, gdy Nosgoth wkroczył do sali w oślepiającym blasku i towarzyszącej emu chmurze dymu. Ta nie zniknęła i przez to widziałeś jedynie oczy Władcy Wampirów.
Napięcie w atmosferze można by już kroić nożem, a rozładować je mogła tylko przemowa Nosgotha, na którą trzeba czekać.
‐ Wampiry! ‐ odezwał się w końcu, nieco chrapliwie, ale nadal władczo. ‐ I inni, nie mniej ważni. ‐ dorzucił po chwili, a Ty mógłbyś przysiąc, że jego złote ślepia spoczęły przez chwilę na Tobie. ‐ Nadszedł czas. ‐ rzekł i pozwolił by napięcie nadal rosło nim kontynuuje.

[Kubeł1001]

Omeg12

Nie czuł się szczególnie urażony, za to zainteresowany owszem. Słuchał dalej.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Pod moim przywództwem Wampiry weszły w złotą erę. ‐ kontynuował Wampir. ‐ Ale nadszedł czas, że nawet to zostanie zagrożone.
I znów ta pełna napięci cisza.

[Kubeł1001]

Omeg12

Cholera ‐ pomyślał, ale się nie odzywał.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Ludzie. Elfy. Krasnoludy. ‐ wyrzekł te słowa z największą możliwą odrazą. ‐ Kwestią czasu jest nim ta cała Armia Światła upora się z Paktem Trzech. Ale przysłużą się nam. ‐ powiedział i pozwolił by każdy przyswoił sobie te słowa. ‐ Armia Światła zniszczy Pakt Trzech, a Pakt Trzech przetrzebi ich szeregi. Nie będą zdolni do dalszych walk. I wtedy nadejdzie nasz czas. Atakujmy póki armie są poza granicami. Teraz.

[Kubeł1001]

Omeg12

Starał się nie zwracać na siebie uwagi, z instynktownego strachu przed wampirzą armią.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Może dlatego, a może z innych powodów złote oczy spoczęły właśnie na Tobie.
‐ Wśród nas jest ktoś, kto podobno stworzył coś dzięki czemu my nie będziemy musieli narażać się w największych bitwach i coś dzięki czemu będziemy mogli w jakikolwiek sposób czerpać zyski z podbitych ziem.

[Kubeł1001]

Omeg12

//Czuję się trochę jak Oppenheimer//

Czuł, że jednak musi się jakoś odezwać.
‐ Tego jeszcze sam nie wiem. Żaden z okazów nie został jeszcze sprawdzony w walce.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Mięso armatnie i niewolnicy nie potrzebują znajomości walki. ‐ odrzekł Wampir.

[Kubeł1001]

Omeg12

‐ Ciężko się z tym sprzeczać ‐ oświadczył, a po chwili na myśli dodał ‐ Stworzyłem także klej, jeśli kogoś by to zainteresowało

[Kubeł1001]

Kuba1001

Większość Wampirów pokiwała powoli głowami, ale kilku z niższych klas zaśmiało się cicho.
//Jestę wynalazcą! Zrobiłę klej ;‐;//

[Kubeł1001]

Omeg12

Zignorował śmiechy. postanowił zamilknąć, aż ktoś zada mu jakieś pytanie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nosgoth zniknął tak widowiskowo jak się pojawił i spotkanie dobiegło końca.

[Kubeł1001]

Omeg12

Wstał i spokojnie skierował się do wyjścia.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Udało Ci się opuścić salę.

[Kubeł1001]

Omeg12

Wrócił do pracowni

[Kubeł1001]

Kuba1001

Była pusta, jeśli nie liczyć eksperymentów.