Angband

[Kubeł1001]

Kuba1001

Może dlatego, a może z innych powodów złote oczy spoczęły właśnie na Tobie.
‐ Wśród nas jest ktoś, kto podobno stworzył coś dzięki czemu my nie będziemy musieli narażać się w największych bitwach i coś dzięki czemu będziemy mogli w jakikolwiek sposób czerpać zyski z podbitych ziem.

[Kubeł1001]

Omeg12

//Czuję się trochę jak Oppenheimer//

Czuł, że jednak musi się jakoś odezwać.
‐ Tego jeszcze sam nie wiem. Żaden z okazów nie został jeszcze sprawdzony w walce.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Mięso armatnie i niewolnicy nie potrzebują znajomości walki. ‐ odrzekł Wampir.

[Kubeł1001]

Omeg12

‐ Ciężko się z tym sprzeczać ‐ oświadczył, a po chwili na myśli dodał ‐ Stworzyłem także klej, jeśli kogoś by to zainteresowało

[Kubeł1001]

Kuba1001

Większość Wampirów pokiwała powoli głowami, ale kilku z niższych klas zaśmiało się cicho.
//Jestę wynalazcą! Zrobiłę klej ;‐;//

[Kubeł1001]

Omeg12

Zignorował śmiechy. postanowił zamilknąć, aż ktoś zada mu jakieś pytanie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nosgoth zniknął tak widowiskowo jak się pojawił i spotkanie dobiegło końca.

[Kubeł1001]

Omeg12

Wstał i spokojnie skierował się do wyjścia.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Udało Ci się opuścić salę.

[Kubeł1001]

Omeg12

Wrócił do pracowni

[Kubeł1001]

Kuba1001

Była pusta, jeśli nie liczyć eksperymentów.

[Kubeł1001]

carmilion

Stoi pod bramą Wpuśćcie mnie! Jam jest Kael i przybywam by się spotkać z Królem Nosgothem!

[Kubeł1001]

Omeg12

Szybko sprawdził ich stan, czy oby żaden nie umarł.

[Kubeł1001]

carmilion

Wchodzi do sali Nosgotha Panie mam wieści Czyta raport I to wszystko. Żegnam. Idzie do swojej komnaty

[Kubeł1001]

Kuba1001

Omeg:
Wszystkie żywe, a i przy okazji ktoś puka. Pewnie po odebranie eksperymentów.
Carmilion:
//Następnym razem wypowiedzi postaci zaznaczaj myślnikiem (znaczy coś takiego: ‐ ), a wykonywanie czynności obejdzie się bez gwiazdek. Oddzielaj to też enterem.//
Właściwie to zatrzymano Cię już pod Czarną Bramą, czyli wielką fortyfikacją między dwiema górami blokującą wejście do Angbandu.
Przed Tobą pojawił się nagle Wampir z mieczem jednoręcznym, w zbroi i z czymś wyglądającym jak amulet na szyi.
Wampir jak Wampir, wyglądu opisywać nie trzeba.
‐ Człowiek? ‐ zapytał ze zdziwieniem. ‐ Nosgoth bardzo lubi ludzi. ‐ rzekł obnażając długie kły. ‐ Zwłaszcza jako główne danie.

[Kubeł1001]

Omeg12

Zadowolony, że nie musi ponownie czekać, otworzył drzwi.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Stały tam te same Wampiry, które dostarczyły Ci wcześniej Burgundy i ludzi.
‐ My po te Twoje potworki. ‐ rzekł jeden.

[Kubeł1001]

Omeg12

‐ Są gotowe i na razie żywe ‐ ustąpił im drogi

[Kubeł1001]

Kuba1001

Omeg:
Kiwnął głową i razem z towarzyszem zabrał wszystkie.
Carmilion:
//Panu już dziękujemy. Ban.//

[Kubeł1001]

Omeg12

//No i elegancko//

‐ Przyniesiecie kolejne? Jeśli tak, to kiedy?