Your browser does not seem to support JavaScript. As a result, your viewing experience will be diminished, and you have been placed in read-only mode.
Please download a browser that supports JavaScript, or enable it if it's disabled (i.e. NoScript).
Tutaj mogłeś bez trudu rozpoznać każdy narząd wewnętrzny. A krew z obu ciał lała się na podłogę.
//Mogę coś zdziałać tą swoją magią?//
Gdybyś znał Magię Krwi to tak.
//A mogę spawać narządy czy coś w tym stylu?// Postanowił przejść do rzeczy. Wziął niezbędne przyrządy i zaczął wycinać burgundowi serce.
//A mogę spawać narządy czy coś w tym stylu?//
Postanowił przejść do rzeczy. Wziął niezbędne przyrządy i zaczął wycinać burgundowi serce.
//To już da się zrobić.// Serce burgunda było dość małe i bardzo twarde. Nadal biło gdy trzymałeś je w rękach.
Odłożył je na bok, po czym skierował się z powrotem do człowieka aby wyciąć jego centralny narząd układu krwionośnego.
Z tym poszło łatwiej.
Spokojnie odłożył serce człowieka, wziął burgundowy odpowiednik i wsadził go do klatki piersiowej człowieka.
Wsadziłeś je na miejsce, ale trzeba byłoby doprowadzić do niego krew, żeby narząd nie “umarł.”
Przypasował aortę do mięśnia po czym użył magii mutacji, aby spoić je razem.
Trochę to zajęło, ale przeszczep się udał. Po chwili serce zaczęło bić. Na początku słabo i nieregularnie, ale po chwili biło w określonym rytmie.
Zaszył człowiekowi brzuch, zanim krew zacznie się znowu wylewać.
Udało się zaszyć brzuch i chyba obejdzie się bez krwotoku wewnętrznego.
Odetchnął, przetarł dłonie, po czym odwrócił wzrok w stronę burgunda.
Burgund o dziwo był nadal na miejscu i chyba nigdzie się nie wybierał.
Podniósł ludzkie serce i przeprowadził tę samą operację co przed chwilą, tym razem na burgundzie.
Udało się podczepić serce do innych narządów i po chwili zaczęło bić.
Zaszył brzuch stwora, po czym odłożył przyrządy. ‐ I co sądzisz? ‐ spytał wampirzycę, patrząc przy tym na efekty operacji.
‐ Całkiem nieźle. ‐ powiedziała i w tej chwili serce człowieka w ciele Burgunda przestało bić. ‐ Chyba zbyt wcześnie to powiedziałam… ‐ mruknęła cicho.
‐ To w sumie było do przewidzenia ‐ przyznał ‐ Wolniejsze tętno oznacza mniej tlenu. Bardziej mnie interesuje człowiek.
