Głazogarby

[Kubeł1001]

Kuba1001

Próba powalenia olbrzyma pawężą nic nie dała. Nie przesunął się nawet o metr. Jeden z Twoich towarzyszy mocno walnął w przeciwnika w okolice kolana, ale ostrze topora po prostu się ześlizgnęło.
Strażnicy zbliżają się do Was kręcą popisowe młynki swą bronią.

[Kubeł1001]

FD_God

‐To będzie nieco poważniejsza walka, najpewniej trzeba będzie użyć trybu berserka… Macie może jakieś sugestie? Tylko szybko.‐ Odwrócił się do swoich dalej wydając rozkaz by nieco się wycofać. Najwidoczniej ich kolana nie należą do najtrwalszych…

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Pustka. ‐ powiedział ktoś, a inni mimowolnie zarechotali. ‐ Znaczy się w głowie. ‐ dodał po chwili.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Dobra, jedyna taktyka jaka mi przychodzi do głowy to uderzanie płazem topora o kolana licząc, że nie dadzą rady utrzymać reszty ciała.‐ Powiedział, po czym chwycił za swój topór w sposób typowy do uderzenia obuchem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Reszta również to uczyniła i po chwili pierwsze ciosy zaczęły spadać na kolana gigantów. Jak na razie nie robią na nich żadnego wrażenia.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Uderzać dalej, w końcu to się wygnie, a oni zaraz powinni upaść.‐ Powiedział kontynuując uderzenia wraz ze swoimi ludźmi.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Jeden z nich się zachwiał, ale jeszcze nie upadł. Za to drugi potężnym kopnięciem odrzucił jednego z Twych towarzyszy na kilka metrów. Świadczyło to o nie lada sile giganta. W końcu taki demoniczny wojownik w pełnym rynsztunku ważył sporo.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Bijcie i nie dajcie się trafić! Są silniejsi od nas, ale są od nas powolniejsi!‐ Powiedział do swoich dalej kontynuując tę samą taktykę, czekał też z kilkoma na dogodny moment, w którym gigant stałby na jednej nodze by w kilka osób go powalić, bowiem wtedy mieliby najmniej szans na dalsze utrzymanie się w pionie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Najwidoczniej nie miał zamiaru skakać lub stać na jednej nodze, ale ciągłe uderzenia w końcu zmusiły go by padł na jedno kolano. Macie okazję.

[Kubeł1001]

FD_God

Zatem pora na wykonanie szarży, kilku go w miarę przytrzymało podczas gdy reszta kawałek się odsunęła i wykonała swoją popisową szarżę pod koniec dodatkowo skacząc na giganta upewniając się, że nie nadzieją się na miecz. Raczej powinno to pięknie zadziałać na kogoś takiego.

[Kubeł1001]

Kuba1001

I rzeczywiście wspaniale wyszło. Gigant leżał na ziemi i chyba nie miał zamiaru się podnieść. Wystarczyłoby go teraz jakoś dobić. Drugi natomiast z łatwością zepchnął Twoich towarzyszy do defensywy i szukał możliwości zadania śmiertelnego ciosu któremuś z nich.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Odciąć mu łeb, a druga grupa niech się do nas cofnie!‐ Powiedział, po czym wydał rozkaz by kilku przytrzymało giganta, gdy reszta miała uderzać o jego szyję toporami. Sam przyłączył się też do grupy drugiej by gigant miał do czynienia z większymi siłami.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Udało Wam się utworzyć linię defensywy przed drugim strażnikiem, a pierwszemu odrąbać głowę.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Przegrupować się i powalić ch*ja!‐ Powiedział, i złapał za swój toporek w w taki sam sposób co wcześniej czyli by uderzać płazem, a następnie wykonał wcześniejszą taktykę z całą grupą atakując z różnych stron by gigant miał problemy z atakowaniem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Miał problem z odpieraniem tylu ataków naraz, ale jakoś dawał radę.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Nie przestawać panowie, zaraz padnie i stanie się z nim to co z poprzednim!‐ Powiedział do swoich kontynuując taktykę.

[Kubeł1001]

Kuba1001

W końcu gigant padł na plecy, a wojownicy nie czekając na rozkaz rzucili się na niego ucinając mu łeb.

[Kubeł1001]

FD_God

‐No to teraz w dalszą drogę, nie zamierzam tu stać i czekać. Mamy bowiem artefakt do zdobycia!‐ Powiedział, a następnie ruszył w dalszą drogę przez zniszczone wcześniej wrota.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Ruszyliście korytarzem w zwartej grupie, acz kopnięty przez giganta wojownik poruszał się krok za Wami. Jak an razie brak niespodzianek.

[Kubeł1001]

FD_God

To szliśmy dalej, Neragan wysłał też jednego by pomógł iść temu w tyle, z pewnością łatwo mu nie było, a czasu na przerwę jak na lekarstwo.