Your browser does not seem to support JavaScript. As a result, your viewing experience will be diminished, and you have been placed in read-only mode.
Please download a browser that supports JavaScript, or enable it if it's disabled (i.e. NoScript).
Powiedziałeś to, akurat gdy skończyłeś, kamień spadł na dno.
‐Zaczynajmy. Wszedł do głównej sali i zaczął przyzywać demony. Nigdy nie wiedział co się przyzwie, ale liczył na chochliki Krwi i ognia.
Demony nie zwykły wyskakiwać od razu, więc musi chyba trochę poczekać.
Dalej je przyzywał.
Nadal nic.
Dalej to robi.
W końcu z portalu przeszedł z Pustki do Naszego Wymiaru pierwszy Demon, a dokładnie Chochlik. Zwykły Chochlik.
‐W tym miejscu jest was więcej? Jeśli tak to skocz, a jeśli nie to połóż się. Powiedział dalej je przyzywając.
To był Chochlik, więc raczej nie zrozumiał o Ci chodzi. I, powtarzam: To Chochlik, więc pewnie będą ich tam dziesiątki, jeśli nie więcej.
Przyzywał dalej.
Przyzwałeś tuzin zwykłych Chochlików.
Przyzywał dalej. (Nie będzie mnie przez trzy dni więc ma dalej je przyzywać.)
Dalsze przyzywanie może skutkować destabilizacją i zamknięciem portalu i/lub Twoją śmiercią.
Zaprzestał. Spojrzał na grupkę chochlików. ‐Od dziś jesteście MOIMI Przybocznymi. Powiedział władczym głosem.
//Gobliny czy Chochliki? Bo wiesz, że Goblinów nie masz tuż obok siebie, nie?//
//Zmęczony jestem i się machnąłem. Sorka.
Chochliki miały to gdzieś i zaczęły robić rozpierdziel i burdel w tejże głównej komnacie.
‐Dość! Krzyknął po czym stworzył ognisty bicz którym uderzył miedzy chochlikami.
Przerwały i zwróciły się ku Tobie, w równym stopniu zaciekawione, co wystraszone i złe.
Kuba1001
