Wilst Werlon

[Kubeł1001]

Bilolus1

Pewnie znowu gadają o jakimś błędnym rycerzu‐ nasłuchiwał jednak dalej, uderzając z lekka palcami o stół ‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Eee tam… Podobno własnoręcznie ubił dzika szabloskalnego mając tylko gałąź i łyżkę.
‐ To niby prawda? ‐ zapytał milicjant sceptycznie.
‐ Sam go zapytaj. ‐ burknął drugi wzruszając ramionami.
Natomiast Tobie przyniesiono żeberka z ziemniakami i piwo.
‐ Trzy sztuki złota. ‐ rzekł chłopak.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Sięgnął do swojej sakwy po czym wyciągnął z niej cztery monety i podał je chłopaku .

[Kubeł1001]

Kuba1001

Przez chwilę zastanawiał się czy oddać Ci tą jedną nadprogramową sztukę złota, ale po chwili zdał sobie sprawę, że jemu lepiej się przyda i poszedł.

[Kubeł1001]

Bilolus1

On natomiast zadowolony ze nie musi tłumaczyć iż jest to napiwek rozsiadł się wygodniej i powoli zaczął sączyć z kufla .

[Kubeł1001]

Kuba1001

Piłeś sobie spokojnie, aż podszedł do Ciebie jeden z milicjantów.
‐ Więc… Ten… Ty jesteś Manfred Von Carstein? ‐ zapytał w końcu.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Odstawił powoli kufel, podrapał się po brodzie swoją ręką ze stali po czym odpowiedział

‐ We własnej osobie .

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zachłysnął się z wrażenia po czym powiedział z podziwem:
‐ Wiele o Tobie słyszeliśmy. Wieści dotarły nawet na to zadupie.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Nie takie zadupie jakie mogłoby się wydawać, macie nawet własnego Nekromantę którego trzeba będzie spalić na stosie…lub ewentualnie po prostu zarżnąć jeśli nie będzie okazji do zrobienia ładnego stosika .

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ I dlatego tu jesteś?

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Tak, to mój główny cel .

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ A jakieś inne cele? ‐ zapytał.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Nażreć się, nachlać się, przelecieć jakąś dz*wkę i nie zginąć po raz kolejny dokonując rzeczy na które kogo innego by nie wysłali .

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Aha. ‐ rzekł nieco smętnie po czym powiedział: ‐ Nasz pan mówił, że spróbuje pana namówić do krótkiego szkolenie swoich milicjantów, żebyśmy mogli pozbyć się Nieumarłych jak wrócą… ‐ mówił i milczał chwilę. ‐ To jak? Zgodziłby się pan? ‐ zapytał z nadzieją.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Drapnął się z lekka po brodzie i był przez chwilę cicho po czym .

‐ Niech będzie, ale dopiero jak już zajmę się sprawą nekromanty bo to teraz kluczowe ‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wrócił do swojego towarzysza by przekazać mu wieści.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Dopił piwo po czym zabrał się za pałaszowanie obiadu, czas nie gonił więc jadł powoli .

[Kubeł1001]

Kuba1001

W końcu zjadłeś nie spiesząc się.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Gdy to zrobił wolnym krokiem wyszedł na miasto, postanowił trochę pozwiedzać .

[Kubeł1001]

Kuba1001

Niezbyt było co zwiedzać. Bądź co bądź to małe miasteczko. W centrum karczma i rynek z fontanną, a dalej głównie kamieniczki i nieco sklepów oraz kuźnia. Poza tym koszary dla żołnierzy w pobliżu murów i bramy.