Wilst Werlon

[Kubeł1001]

Bilolus1

Popił lekko i zaczął

‐ Jestem kapitanem kompanii już od przeszło dwudziestupięciu lat i jedyne co zazwyczaj jem to pie**olony gulasz albo inne mięso o smaku tynku. Dzisiaj zostałem całkiem nieźle zaskoczony przez obiad który dostarczyli mi od ciebie. Chciałbym go trochę wykupić.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Chodzi o mięso? ‐ domyślił się i upił łyk. ‐ Czyli faktycznie te ścierwojady są smaczne… ‐ dodał, jakby bardziej do siebie.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Nie ważne z czego, ważne że dobre .‐ stwierdził ‐. Masz może tego więcej ?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Jeszcze dwie sztuki. A co, chce pan kupić?

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Tak… przyda mi się coś lepszego niż to gówno które robią w obozie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Dwadzieścia złota za sztukę za drogo, czy może być?

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Niech będzie, a duże to to ?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Na stanie mam dwie sztuki, każda metr pięćdziesiąt długości i metr wzrostu.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ To kupie obie, starczy mi na jakiś czas.‐ stwierdził i od razu wyliczył sumkę ‐. Ktoś tu niedługo po nie wpadnie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Karczmarz kiwnął głową i zabrał należność, a później zapytał:
‐ To nie bierze pan tego od razu?

[Kubeł1001]

Vader:
Po dość długiej, obfitującej w ukrywanie się i marsze leśnymi ostępami, zwłaszcza po dotarciu do Verden, podróży wraz ze swoimi kompanami, zgrają ponurych najemników, trafiłeś do skupiska kilkunastu mniejszych i większych wsi, osad, miasteczek i szlacheckiego zamku czy też dworku, ciężko powiedzieć. To tutaj powinniście zacząć łowy, aby zaopatrzyć w niewolników to… cóż, coś lub kogoś, nieważne: Tego, który da Ci wreszcie możliwość zniszczenia Gilgasz, aby zemsta wreszcie się dopełniła.

[Vader]

Dyniogłowy
Dobrze byłoby ruszyć tam pod osłoną nocy, a zniewolenie ludzi to była koniec końców jego ulubiona praca. I chociaż przy swojej siedzibie stracił wszystkich niewolników, to tutaj już może ich zyskać i sprowadzić do tamtej góry. Jednakże, czy padły jakieś rozkazy ze strony przywódcy?

[Kubeł1001]

Jak na razie szukaliście dobrego miejsca na obóz, było Was za mało, aby wyczyścić z mieszkańców każdą wioskę w okolicy przez jedną noc, całą operację musicie rozłożyć w czasie, żeby zabrać ze sobą jak najwięcej ludzi.

[Vader]

Dyniogłowy
Swoją Magią mógłby im to zadanie bardzo ułatwić, ale jak na razie wypełniał rozkazy.

[Kubeł1001]

Znalezienie odpowiedniej polany w jednym z okolicznych lasów nie było trudne, tak jak narąbanie drewna na palisadę, opał, rozbicie namiotów i tym podobne. Teraz dowódca najemników, masywny Ork z dwuręcznym młotem bojowym, zaczął rozsyłać swoich podwładnych na zwiad, polowanie, aby uzupełnić zapasy i posilić się wreszcie czymś innym, niż suszone mięso czy suchary oraz zabezpieczeniem okolicy obozu.

[Vader]

Dyniogłowy
Coś mu przypadło z tego?

[Kubeł1001]

Wszyscy Cię akceptowali, pewnie przywykli do dziwnych rzeczy dziejących się na Górze Mroku, im chodziło jedynie o solidną zapłatę, choćby płaciła im sama Pustka. Ale nie traktowali Cię jak członka drużyny, sam też przecież trzymałeś się na uboczu i nie próbowałeś z nimi bratać. Możliwe, że przez Twój niecodzienny wygląd traktowali Cię nawet jak jakiegoś wysłannika z góry czy coś w tym guście.

[Vader]

Dyniogłowy
W takim razie, mógł samotnie ruszyć na obserwacje celu.

[Kubeł1001]

Błądziłeś jakiś czas po lesie, aż znalazłeś trakt, a idąc jego tropem, również małą wioskę, typowe sioło składające się z drewnianych budynków krytych strzechą i słomą, głównie chłopskich chat, ale też szop, obór, spichlerza czy zagród.

[Vader]

Dyniogłowy
Przyglądał się, czy znajdowali się na widoku ludzie.