Zamek Wilczara

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Wzajemna pomoc w razie ataku, wymiana swoich Nieumarłych i wiele więcej.

[Kubeł1001]

ninja618

‐ W takim razie za mną mój drogi.
Prowadzi go do swojej mrocznej biblioteki po czym siada przy stoliku w wygodnym wielkim fotelu. Obok jest drugi.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Usiadł, gestem nakazał eskorcie zostanie na miejscu.

[Kubeł1001]

ninja618

‐ Podaj swe miano.
Kazał swemu słudze przynieść najlepsze wino jakie ma.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ W jakim celu?

[Kubeł1001]

ninja618

‐ Nie będę współpracował z kimś kogo miana nie znam.
W jego głosie słychać stanowczość i gniew… Nie wiadomo co go zrodziło.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Pewnie to, że ktoś mógł go olewać, a Wilku nic z tym zrobić nie mógł.
‐ Mów mi Arantir.

[Kubeł1001]

ninja618

‐ To teraz mi powiedz dlaczego ja. Dlaczego akurat ja?
Przeciera twarz.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Masz pewne znajomości i spory talent.

[Kubeł1001]

ninja618

‐ To prawda. W końcu ojciec był Mrocznym Elfem a matka Wampirem. Dość potężnym Wampirem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Skoro wszystko jasne, to chyba pora wtajemniczyć Cię w plan.

[Kubeł1001]

ninja618

‐ Tak, tak.
Ziewa.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Chyba, że jest poza Twoim zainteresowaniem.

[Kubeł1001]

ninja618

‐ Ziewać nie mogę we własnym zamku?
Jego głos stał się agresywny.
‐ Mój zamek, moje ziewanie.
Przeciera twarz i mówi spokojnym głosem.
‐ Wtajemnicz mnie już. Ciekawi mnie to.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Słyszałeś o Heresh lub jego mieszkańcach?

[Kubeł1001]

ninja618

‐ Nie za bardzo. Podobno Armia Światła na nich idzie?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Potwierdził skinieniem głowy, ale nie palił się by dodać coś od siebie.

[Kubeł1001]

ninja618

‐ I co, chcesz abym użył moich wpływów i mocy aby moja a raczej Nasza armia Ciemności ruszyła w obronie?
Patrzy w ścianę po czym wstaje.
‐ Ostatnio przegrywamy sromotnie ze Światłem. Dobrze myślę, że chcesz wystawić armię przeciwko armii?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Wystawić armię? Oczywiście. Ale nie przeciw nim.

[Kubeł1001]

ninja618

‐ To przeciw komu w takim razie?!
Ryknął z furią i uderzył w stół łamiąc go na pół. Spojrzał się na niego.
‐ To przez nich doznałem tyle ucisku, to przeciw komu mam ku*wa walczyć?! Przeciw Lordom?!
Wstał i zawołał szambelana.
‐ Lepiej mi szybko to wyjaśnij. Ja nie mam elfiej cierpliwości i słynę z tego w Ciemności.
Mówi do szambelana aby wysłał posłańców do zaprzysiężonych mu Lordów z prośbą o pomoc wojskową.