Pałac Lorda

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Severus szuka elfki, którą z nim widziano. Podejrzewamy, że wie gdzie on jest.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Podejrzenia to za mało. ‐ powiedział stanowczo. ‐ Daj dowody, albo nie wracaj do tematu.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Kiwnął głową.
‐Rozumiem, to wszystko.
Starał się plecami wyjść z pomieszczenia, twarzą do Mistrza.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wyszedłeś z pomieszczenia, a Twój mistrz nie miał zamiaru Cię zatrzymać.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Skierował się ku wyjściu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Udało Ci się wyjść bez problemu.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Wrócił do swojego zamku.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Trafiłeś tam bez problemu.
//Zmiana tematu. Zacznij.//

[Kubeł1001]

Vader0PL

Brutus kroczył w stronę Pałacu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Kroczyłeś tam iście epicko, aż trafiłeś pod bramę pałacu pilnowaną przez dwóch uzbrojonych po zęby Orków szerokich jak szafy trzydrzwiowe.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Ja do Lorda.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Stali tak chwilę usiłując sobie przypomnieć kim jesteś. A potem jednego olśniło.
‐ Brutus? To Ty? ‐ zapytał.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Tak, gratuluję. A teraz mnie przepuście.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Odsunęli Cię, a po chwili, ten który Cię rozpoznał walnął Cię pięścią w twarz. Poczułeś ból, ale na szczęście nic nie było złamane.
‐ To za to, że nas opuściłeś jak ginęliśmy w walce z cholernymi Krasnalami! I za ten ukradziony kiedyś miecz. Teraz jesteśmy kwita.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Poruszył głową w ten sposób, by było słyszeć dźwięk podobny do tego, co słyszeć przy strzelaniu knykciami.
‐Przynajmniej nie osłabłeś.
Następnie przeszedł, poszedł prosto do Lorda.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Trafiłeś pod drzwi, które jak zwykle, były zamknięte od środka.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Zapukał. Jednak w odróżnieniu od innych‐ pięciokrotnie, taki szyfr.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Wejść. ‐ usłyszałeś głos Lorda, a po nim szczęk zamków w drzwiach.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Wszedł do środka.
‐Lordzie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Lord jak zwykle siedział w fotelu, odwrócony do drzwi oparciem więc go nie widziałeś.
‐ Obyś miał dobry powód, by mi teraz przeszkadzać. ‐ rzucił ostro, bez żadnych wstępów.