Ryk rozległ się znowu, wyglądało na to, że istota zataczała kręgi wokół nich. Brzmiała wilczo, ale pewności wciąż nie mieli. Ziemia lekko zadrgała im pod stopami.

— Tyle co wszyscy, no chyba że Twoja odpowiedź jest inna, Tomasie. Wtedy tyle co prawie wszyscy. — Zamilkła na moment. — Już brzmisz jakbyśmy byli w więzieniu.

//skrzydłowy gulasz

Zawstydzona
Chłopak tymczasem pojawił się w schowku ponownie. Morfeusz, bo tak najwyraźniej miał na imię, dłubał trochę przy pakunkach. Metodycznie, spokojnie, jakby kompletnie się nie przejmował.
— Za kwadrans będzie tutaj szef — powiedział wyraźnie. — Nie wiem czyją branką byłaś i dlaczego ten ktoś chowa cię po schowkach, ale najwyraźniej na ciebie nie zasługuje. Powinnaś się wynieść.

relatywnie dobry
Tymczasem minęła go Oksana. Coś chyba zepsuł się jej humor, szła z rękami w kieszeniach i nieobecnym spojrzeniem. To znaczy, wyglądała na przybitą dopóki nie zobaczyła Świergota.

relatywnie zły
— Każdy czas jest dobry, szefie. W dzisiejszych czasach kobiety są tak niecierpliwe, że to zbieracze haraczu powinni dawać im dobry przykład.

Rudzielec miał trochę niepotrzebnych szpargałów. Wydropił dokładnie 26 punktów doświadczenia, nóż sprężynowy i latarkę. Kalstedowi udało się znaleźć coś na kształt party, dzięki czemu system przestał odczytywać Cień jako wroga. Możliwe, że dawało to Cieniowi jakieś buffy, ale tego Kalsted nie wiedział.

Tymczasem przy jego boku niespodziewanie pojawiła się ta sama dziewczynka, którą widział wcześniej.
— Co tam czytasz?

Udała się więc w stronę źródła dźwięku, nieco zaintrygowana. Nieczęsto się takie rzeczy słyszało. Zresztą, takie odgłosy wcale nie upewniały, że nie śni. Czy Sylvia umiała określić, czy ta osoba gra dobrze?

— Mów mi Daisy, przystojniaku. Bar to ciekawe miejsce na zawieranie interesów.

Rudzielec zdążył się jedynie odwrócić. Wrzeszczał, drapał Kalsteda, ale to za długo nie trwało. Szybko zaczął wyglądać jak krzyżówka sera szwajcarskiego i mięsnego jeża. Rohan siedział sobie w spokoju. Rudzielec w końcu szczezł, a gdzieś w oddali poniósł się ryk.

Na okładce była naga pani z bukietem kalii. Książka niestety nie dawała się ustawić dobrze. Była po prostu za duża.