WIP
[Imię i nazwisko:] - Kantor Beskar
[Wiek:] - 29
[Płeć:] - Mężczyzna

[Orientacja seksualna:] - Hetero
[Gatunek:] - Człowiek, Mandalorianin
[Motyw piosenki:] -
Republic Commando Suite [HD] – 09:41
— PhantomSith

{Stan psychologiczny:} Bardzo dobry. Skupiony na swojej misji.

[Osobowość:] - Niezachwiany, odważny, pewien siebie wojownik. Idealna reprezentacja ideałów ludu Mandaloru. Jednocześnie ma on poczucie obowiązku do innych oraz sporą dozę współczucia.
[Nawyki:] - Kiedy idzie walczyć to zawsze odmawia tą formułkę w Mando’a “Chwała, wieczna Chwała, tobie i wszystkim braciom oraz siostrom Mandalorianom”
[Słabości:] -
- Jest nadal tylko człowiekiem, rzucać autami nie będzie ani strzelać pirunami z dłoni.
- Głupi nie jest, ale jego dogmatyczne przywiązanie do Mandaloriańskich ideałów ograniczają jego możliwości.
- Nie znosi Wielkich Imperiów i nigdy, ale to nigdy nie pomoże żadnemu z nich. Wyjątkiem, ale to jedynym wyjątkiem, jest bezlośredni rozkaz od Mandalora.
[Silne strony:] -
+Jest na szczycie ludzkich możliwości fizycznych.
+Ma niezachwianą wolę oraz determinację nie do złamania, dokona tego co ma dokonać.
[Zdolności:] -
+Jest wyśmienitym wojownikiem potrafiącym walczyć szerokim wachlarzem broni.
+Jest także szkolnym Mandalorianinem, znającym różne style walki wręcz.
+Od dziecka uczonym był o słabościach różnych ras, tak by mógł je jak najłatwiej pokonać w razie jakby doszło do walki.
+Jest bardzo dobrym pilotem, potrafiącym odwalić nie lada numer .
+Umie śpiewać i malować. Nauczył się tego by móc upamiętnić dokonania swego ludu oraz swoje na więcej niż tylko jeden sposób.
+Zna oraz potrafi się posługiwać płynie 5 Językami (Wspólny Galaktyczny, Klejnotów, Skrulli, Kree, Mando’a)

{Dla dociekliwych:}
[Historia:] - “W dzisiejszych czasach wydaje się że nic nie może ruszyć wielkiej trójki. Że absolutnie nic, prócz samych bóstw i istot wyższych oraz cięższych niż sama rzeczywistość, nie może dorównać im potęgą. Że nie ma niczego co mogło by zasiać ziarno strachu w umysłach Klejnotów, Kree i Skrulli, że nie ma armii nie wojowników im równych. Ale…co by było gdyby ktoś taki istniał? Co by było gdyby, teraz w tej galaktyce, istniała rasa, nie, kultura, na dźwięk imienia której najsilniejszy Ametyst, najsprytniejszy Skrull oraz najbardziej zdyscyplinowany Kree zaczynają trząść się ze strachu. Mandalorianie” ~ Fragment Książki autorstwa Tarkusa Killa “Mandalorianin: Autonomia Ostaniego Wolnego Ludu Galaktyki”
[Ekwipunek:] -
-Pełen zestaw Mandaloriańskiego Pancerza z Beskaru.
“Spośród wszystkich rzeczy które odróżniają Mandalorian od reszty wojowników Galaktyki, ich pancerze są najbardziej znane oraz rozpoznawalne. Stworzone z Beskaru, niezwykle silnego, wytrzymałego ale przy tym także lekkiego metalu którego obróbka oraz metoda na jego stworzenie jest ściśle strzeżonym sekretem, te pancerze są zdolne powstrzymać strzały z znacznej większości blasterów, ciosów wibroostrzy oraz innych broni używanych w galaktyce. W dawnych czasach każdy Mandaloriański pancerz był wyjątkowy, stworzony pod specjalne specyfikacje tego kto go zamówił. Jednak pod koniec panowania Mandalora Nieposkromionego zaczął się powolny proces standaryzacji zakończonej lata później po jego śmierci przez dzisiejszego Mandalora, tego którego zaczyna się zwać Ostatecznym. Powodem tego jest że Mandalorianie przygotowywują się do Krucjaty jakiej Galaktyka jeszcze nie widziała, a do tego będą potrzebowali tyle pancerzy ile tylko się da. Biały pancerz z czerwonymi detalami należny jest agentom Mandalora, działającym w Galaktyce jako szpiedzy oraz “dyplomaci” mający przeciągnąć, czynem i przykładem, wolne rasy Galaktyki na stronę Mandalorian w nadchodzącej wojnie. Ci agenci mają także dopatrywać się wszelkich potencjalnych zagrożeń dla Krucjaty, nie płynących z 3 Imperiów”

- TL-50 Ciężki Blaster Powtarzalny.
“Mandaloriańskiej konstrukcji Blaster Powtarzalny. Wyposażony w 3 lufy, ta broń jest zdolna to wypluwania z siebie pocisków z zawrotną prędkością, nie mówiąc już o samej sile pocisków, albowiem są to nader wysoko-energetyczne “Ciężkie” pociski, stąd nazwa broni. Jednak jest to okupione znacznym ciężarem samej broni, który jest znaczny jak na broń tych rozmiarów(Mniej więcej wielkości typowego karabinka) oraz jak na blastery które należą do lżejszych broni dystansowych używanych w Galaktyce.”

-Mando-1 Ciężki Blaster-Pistolet.
“Blaster-Pistolet Mandaloriańskiej konstrukcji oraz najpopularniejszy Blaster wśród wojów tego ludu. Jak wszystkie blastery nazywane “Ciężkimi” ten również wysztrzeliwuje wysoko-energetyczne mocno uderzające pociski zdolne powalenia ciężko opancerzonych niemilców w paru strzałach. Jednak w przeciwieństwie do innych Blasterów tej kategorii, ten jest relatywnie lekki oraz kompaktowej wielkości co sprawia że jest idealny jako broń boczna. To powoduje że praktycznie wszyscy Mandalorianie mają przynajmniej przynajmniej jedną sztukę tego Blastera w swoim arsenale.”

- Mandaloriańskie Wibroostrze.
“Wibroostrza różnego rodzaju są dość popularne w całej galaktyce, jednak tylko dwie rasy są znane z częstego ich używania jako broni głównej, Mandalorianie oraz Eliksnii. Jednak między tymi dwoma rasami, najlepsze ostrza tworzone są przez Mandalorian. Lud Mandaloru, jako ten wywodzący się od wojowniczej kultury liczącej Millenia, bardzo sobie cenią walkę wręcz oraz walkę bronią białą, ba z tego powodu taką wagę daję się na opancerzenie w ich kulturze. Mandaloriańskie Wibroostrza, podobnie jak ich pancerze, są stworzone z Beskaru, by były one dodatkowo wytzymałe. Działają one jednak tak samo jak większość wibroostrzy, generator energii wewnątrz rękojeści przesyła przez ostrze prąd elektryczny który sprawia że ostrze wibruje. Cios takim wibrującym ostrzem osłabia niebywale wiązania molekularne celu, sprawiając że ostrze może przeciąć prawie wszystko. Z tego powodu wibroostrza są popularną bronią wśród tych którzy decydują się na walkę z Klejnotami.”

[Stabilność psychiczna:] - Bardzo Stabilny. Kompletnie niezachwiany.
[Ulubione rzeczy:] - Trening, Walka, Chwała zdobyta w bitwie, Zabijanie wrogów Mandalorian, Malowanie, Śpiewanie (Szczególnie tradycyjnych pieśni Mandaloriańskich), Zbieranie trofeów (Ma sczególne upodobanie do Skrulli oraz Klejnotów), Pomaganie innym (Szczególnie tym w potrzebie), Honor oraz Odwaga (Oraz udowadnienie obu), Broń różnego rodzaju.

Albert postanowił że na chwilę obecną odłoży majsterkowanie przy tym eliksirze na później. Wtem wziął następną buteleczkę, po czym zaczął bardzo ale to bardzo delikatny proces warzenie jednego z jego Eliksirów Stabilizujących. Nie to żeby mu ich brakowało w tej chwili ale warto mieć nadmiar tak ważnych przedmiotów niż ich braki. Cała uwaga Alberta była właśnie skupiona na tym oto procederze. Miał on jedynie nadzieję że nikt mu nagle nie wejdzie do pokoju lub mu przeszkodzi w pracy.

- Ech Kurier - zaczął Daniel, patrząc się na puste już dno butelki po whiskey - Ty dopiero to masz jakąś przejebaną zdolność do wpędzania siebie w zasraną melancholię…aż mi się muzyki słuchać odechciało jasna cholera…- dokończył lekko pijany mężczyzna po czym włożył butelkę do sterty swoich gratów.
- No nic…tylko czekać co przyniesie jutro - wymamrotał pod nosem, po czym ułożył się do snu na swoich rzeczach w taki sposób by jak najbardziej utrudnić ich kradzież przez jakichkolwiek oportunistycznych dupków. Oczywiście wyłączył on Pip-Boya i włożył go z powrotem do kieszeni swego prochowca.

W takim razie zdjął on swój hełm, odkorkował whiskacza oraz zaczął sobie go popijać. Czekając aż złapie jakiś sygnał, Kurier zaczął sobie wspominać o jego dawnych przygodach. O przepitych trunkach z Cass na posterunku Mojave. Polowaniu na legionistów z Boonem. Zwyzywanie Cezara wraz z Arcade’em. Długie spacery po pustyni z Rexem i ED-E. Długie godziny spędzone na majsterkowaniu wraz z Veronicą oraz pogawędki z Lily…to były czasy…
- To były czasu - wymamrotał do siebie Kurier biorąc kolejnego łyka - Jak mi was brakuje…

Alexander otworzył oczy i spróbował znaleźć źródło burczenia.

Kurier wtem usiadł obok stosu swych gratów, jedną ręką ściągnął swój hełm oraz położył go obok siebie, podczas gdy drugą zaczął szukać whiskey w wyżej wymienionym stosie. W końcu na chwilę obecną nie wiele zostało mu do zrobienia prócz czekania, można przynajmniej sobie czas umilić swoim ulubionym trunkiem.
- W sumie jak już mowa o umilaniu sobie czasu… - powiedział na głos Daniel po czym sięgnął już wolną ręką do jednej z wielu jego kieszeni oraz zaczął szukać tam swego Pip-Boy’a. Kurier bowiem nie zamierzał po prostu spić się w ciszy, nie ,zamierzał się spić słuchającej jakieś dobrej muzyki, jak prawdziwy gentleman.

Przęknął głośno Albert
- T-tak…oczywiście że się przydam…w-w-w końcu medykiem jestem ci się zawsze przydają.

- Nosz…ehh uspokój się Daniel, byłeś w gorszych sytuacjach - zaczął do siebie Kurier, zbierając przy okazji to co zostało z Transportalpondera do kieszeni - W końcu trudno przebić przymusową pracę dla szalonego ex-Starszego Bractwa Stali, pod groźbą śmierci ze strony wybuchowej obroży, w zrujnowanej Villi zamieszkanej przez nieśmiertelne mutanty oraz piekielne straszne hologramy - kontynuował zbierając kamienie oraz ustawiając je w okrąg w którym znajdzie się przyszłe ognisko - Nie mówiąc już o toksycznej chmurze oraz szwankujących radiach grożących ci przedwczesną detonacją obroży - dokończył układając miły dla oka stosik drewna opałowego które następnie spróbował podpalić przy pomocy gałęzi oraz zapalniczki Benniego.

- Ehm nie tego bym nie powiedział - zaczął niezręcznie medyk - więc chyba nie powiedział że masz mnie zabić.

- T-tak, medyk. Studiuję medycynę ale mam sporo praktycznego doświadczenia. - Powiedział Albert. - Mam nawet swoje narzędzia…