“Doskonale. Spotkamy się za trzydzieści cztery godziny, najlepiej od razu w dokach. W razie problemów poślij kogoś po mnie, komunikatory podręczne wyszły z mody dziesięć dni temu,” Augus powiedział, wychodząc z pomieszczenia.

“Znaczy, może nam to trochę pomogło, bo twoje ciało zasłoniło większość blasku. Gdyby wszystkich nas ogłuszyło, pewnie wrogowie już byliby na pokładzie. Teraz…”

Łypiąc zza osłony, Kyllan zobaczył szereg opancerzonych ludzi idących przez śluzę w stronę piratów. Mieli ciężkie pancerze, tarcze - fizyczne antypociskowe tarcze, choć zapewne mieli też pola ochronne - i naturalnie broń, na szczęście jedynie w postaci kinetycznych pistoletów. Ogólnie byli jednak dość dobrze uzbrojeni, a w tak ciasnym korytarzu byli osłonięci ze wszystkich stron. Pociski jakie Kyllan wystrzelił tylko odbiły się od tarcz.

“Skurwiele były przygotowane lepiej od nas.” Sanders skomentował. “Nie wiedziałem co zrobić, więc kazałem strzelać zaporowo, kupować czas. Możemy oddać śluzę i bronić się na pokładzie, albo… w sumie nie wiem co innego można zrobić, chyba że chcemy oderwać się od ich statku i wylecieć w próżnię razem z nimi.”

Wszystko było faktycznie w jak najlepszym porządku. Silniki warczały, systemy sztucznej grawitacji jakoś pracowały, a fotel był jak zawsze dostosowany do wymiarów Zavira.

“Podróż tysiąca mil zaczyna się od jednego kroku,” Szperacz odezwał się tuż przed wylotem.

“Eh, jak dla mnie jest mniej denerwujący niż dotychczas,” Skomentował Thraug. “W drogę.”

“Wybacz.” Augus uśmiechnął się przepraszająco. “Dużo czasu spędzam z innymi przedstawicielami naszej warstwy społecznej i mogę ci powiedzieć, takie przysługi zazwyczaj trzeba kupić innymi. Dlatego też chętnie o ciebie zadbam. Zajmij się tylko własnym wizerunkiem, bo tego z reguły lepiej nie delegować.”

Ciężko było stwierdzić czy go zauważono czy nie - parę pocisków trafiło w podłogę w jego pobliżu, ale mógł być to przypadek. Na szczęście zanim jakiś zdołał ubić Kyllana, silne ręce chwyciły go i zaciągnęły go za ścianę.

“Plag, cholero jedna, żyjesz?” Sanders potrząsnął Kyllanem mocno. “Znaczy widzę że się ruszasz, ale mózg ci musiał wysiąść żeby łapać granat ot tak.”

Sytuacja wyglądała tak że sporo kul świstało nad jego ciałem, lecących to w jedną to w drugą stronę, a przynajmniej to sugerowały różnice w głośności wystrzałów. Niewyraźnie widział sylwetki dookoła siebie, które tylko po głosach rozpoznawał jako swoich ludzi. Najwyraźniej bronili wejścia na statek, choć nie dało się stwierdzić jak dobrze i przeciwko komu konkretnie. Dobra wiadomość była taka, że najwyraźniej nikomu nie chciało się wejść w pole ognia tylko po to, żeby zabrać Kyllanowi broń - wszystko było na miejscu i chyba nieuszkodzone.

“No w sumie nic,” Thraug obrócił się w stronę Zavira, bez żadnego zaskoczenia. Młody za to się wzdrygnął. “Zapakowaliśmy tą wodę, zatankowaliśmy za czterysta kredsów i przeprowadziliśmy diagnostyki. No, głównie ja to robiłem, nasz przyjaciel tutaj wypił trochę za dużo i…”

“Chodzi o to, że jesteśmy gotowi do wylotu,” przerwał Młody. “Skoro dron jest zdrowy, to chyba nic nas tu nie trzyma, prawda?”

“Po części był to mój subtelny sposób prośby o zaproszenie do świty,” Augus westchnął. “Lecz nawet jeśli moje towarzystwo konkretnie nie jest pożądane, zabranie kogoś ładnie wyglądającego i odzianego mogłoby być dobrym sposobem na pokazanie bogactwa i poczucia gustu. Możesz zawsze zabrać kilka służek, czy może służących jeśli prospekt ślubu wciąż ci się podoba.”

Statek stał tam, gdzie Zavir go zostawił. Różnica była taka że teraz wszyscy załoganci byli obecni i najwyraźniej czynili ostatnie przygotowanie przed wylotem, na tyle tym zajęci że nie zauważyli jak Zavir podchodzi.

“Rozsądnie. Obecne czasy nie należą do najbezpieczniejszych,” Augus przytaknął. “Muszę się jednak zapytać, czy eskorta będzie składała się tylko z ochroniarzy? Rodzaj eskorty mocno wpływa na wrażenie jakie wywierasz na innych. Może chciałbyś zaprezentować więcej niż swoją siłę zbrojną?”