Miasto Gilgasz.

[Kubeł1001]

FD_God

Jin:
‐Tak jak dawniej, to tak i teraz możesz kapitan na mnie polegać, w każdej chwili jestem gotów, a piraci będą ciekawą odskocznią od tubylców…

Lorenzo:
Nie pozostało mu nic innego jak ruszenie za dwójką konusów za dom, tam może nieco się z nimi zapozna.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Taczka:
Nie było wolnych stolików, ale kolejki też nie, więc spokojnie trafiłaś do lady.
FD_God:
‐ Cieszę się, że to słyszę.

Za domem stały przywiązane do płotka cztery konie i zapasy w postaci rzeczonych mikstur i skrzyń zabezpieczonych poprzez włożenie do metalowych skrzyń oraz worki z jedzeniem i bukłaki wody.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

‐Witam. ‐ Uśmiechnęła się. ‐ Nalałby pan kieliszka jakiegoś dobrego alkoholu?

[Kubeł1001]

FD_God

Jin:
‐Czyli, po tym jak już odpłyniemy od krasnoludów to z powrotem na archipelag zbierać akwamaryn? Może znowu będzie coś za czym się nieco rozejrzę…

Lorenzo:
‐Ach, już nie mogę się praktycznie doczekać tej podróży… Kim żeście, panowie?‐ Zapytał patrząc się na dwójkę niskich mężów.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐ Rozumiem. ‐ Uśmiechnął się złośliwie po czym uderzył go pięścią w twarz.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Taczka:
‐ W sensie? Kosa, piwo, wino?
Bóbr:
Zatoczył się, a gdy ukazał Wam z powrotem swoją twarz, była ona cała we krwi, głównie za sprawą rozciętej wargi i złamanego nosa, z których obficie broczyła krew.
‐ Teraz Wam, ku*wa, nic nie powiem.
FD_God:
‐ Maruderzy wracają. ‐ powiedział nagle kapitan na widok grupki marynarzy. ‐ Pora się zbierać. Na pokłąd, Szkarłatku. ‐ dodał, uśmiechając się pod nosem, gdy wykorzystał przezwisko, jakie otrzymałeś od marynarzy już w Archipelagu.

‐ Oghren. ‐ odrzekł Krasnal i wyciągnął potężne łapsko na przywitanie. ‐ Najemnik z dziada i pradziada, a do tego najlepszy w Tym Ku*wa Wymiarze.
‐ Slys. ‐ dodał Goblin, ale nie wyciągnął dłoni. ‐ Zabójca.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

‐Słyszałam, że kosa wypala gardła, ale zaryzykuję… ‐ Powiedziała.

[Kubeł1001]

FD_God

Jin:
‐No to pora na rejs.‐ Powiedział uśmiechając się gdy usłyszał o swojej ksywce.

Lorenzo:
‐Zatem miło mi was poznać.‐ Powiedział ściskając dłoń krasnoluda. Ja jestem Lorenzo i będę miał tu rolę maga.‐ Dodał śmiejąc się.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Taczka:
‐ Żeby tylko gardła. ‐ powiedział karczmarz, ale posłusznie podał Ci kieliszek, który napełnił fioletowym i mętnym płynem.
FD_God:
‐ Na bocianie gniazdo, raz! ‐ krzyknął do Ciebie kapitan, a maruderzy przyspieszyli kroku, gdyż pewnie nie słyszeli co krzyczy kapitan, ale sam fakt, że w ogóle krzyczy zmusił ich do pośpiechu.

‐ A jakie znasz Magie? ‐ zapytał Goblin, który teraz zainteresował się żywo Twoją osobą. Krasnolud milczał, ale zapewne chciał powiedzieć coś podobnego.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐ Lepiej będzie jak powiesz, bo zajmą się Tobą inni, którzy lubią bardziej się znęcać. Mów do cholery!

[Kubeł1001]

FD_God

Jin:
‐Aye aye, Kapitanie!‐ Powiedział uradowany, po czym udał się biegiem na statek, by swoim magicznym sposobem wskoczyć na bocianie gniazdo.

Lorenzo:
‐Na obecną chwilę jedynie elektryczności, stali oraz wody… O ile nasza wyprawa się powiedzie to ten arsenał znacząco się powiększy.‐ Zarechotał nieco nadal uradowany tą wycieczką.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

Uśmiechnęła się i jednym haustem wypiła zawartość kieliszka.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Bóbr:
‐ Nic więcej nie wiem! Nie wypytuję klientów! Ona dała mi dwieście złota za pokój i za to, żebym nie pytał, to nie pytałem!
Taczka:
Poczułaś ogromny ból, gdy płyn zaczął wypalać Ci gardło, przełyk, a później żołądek. Na szczęście było to uczucie złudne i nic się takiego nie działo, jednak boli jak cholera.
FD_God:
Zrobiłeś to bez problemów, spóźnieni maruderzy wrócili na pokład, a kapitan pozostał jeszcze jakiś czas na nadbrzeżu.

Nie mieli żadnych pytań, a do Was dołączył trzeci członek wyprawy. Cóż, był to człowiek w poszarpanym płaszczu z kapturem, wyposażony w ochronne nakolanniki, nagolenniki, naramienniki i pancerz chroniący tułów oraz plecy. Nie chronił niczym głowy. Przy jego pasie zwisał miecz półtoraręczny oraz długi sztylet. W każdej z cholew buta widziałeś po jednym nożu. Jego twarz była także nieco dziwna, bo wydawała się podzielona na pół. Dosłownie. Prawa część była zwykła, żeby nie rzecz: przeciętna, oraz z niebieskim okiem. Druga posiadała już czerwone oko oraz wiele blizn. Człowiek bez zbędnych ceregieli wsiadł na konia, a jego niscy kamraci zrobili to samo.

[Kubeł1001]

FD_God

Jin:
Postanowił, więc do czasu odpłynięcia czy jakiegoś ważnego wydarzenia obejrzeć dokładnie ten jeszcze jeden raz port.

Lorenzo:
‐Ten to chyba dostał gorącym żelazem po jednej stronie twarzy…‐ Pomyślał tak sobie czekając, aż ci się ruszą. Prowadźcie zatem gdziekolwiek to miejsce jest.‐ Tym razem już powiedział, kierując to głównie do osoby, która teraz przybyła.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Cóż, niewiele się zmienił. Wiele alkoholu tu przepiłeś, wiele przyjemnych nocy spędziłeś i wiele razy dostałeś w mordę, ale i tak czułeś pewną nostalgię, gdy zdałeś sobie sprawę, że zobaczysz go najwcześniej za kilka tygodni, a może i wcale.

Osobnik odezwał się dopiero, gdy byliście jakieś dwa kilometry za miastem.
‐ Słyszałeś może o Dzikich Polach? ‐ zapytał.

[Kubeł1001]

FD_God

Jin:
‐Ciekawe jak to miejsce się zmieni do następnego powrotu, najlepiej wcale, a jak już to tylko na lepsze.‐ Powiedział sobie opierając się o słup w bocianim gnieździe.

Lorenzo:
‐Jak przez mgłę, a właśnie tam się wybieramy?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wreszcie poczułeś znajome szarpnięcie, gdy statek ruszył.
//Zmiana tematu. Możesz zacząć.//

‐ A i owszem, właśnie tam. ‐ przytaknął człowiek. ‐ Jeśli raz tam byłeś, to powiem, że sporo się zmieniło. Jak rozumiem, chcesz wiedzieć, jak się obecnie sprawy mają?

[Kubeł1001]

Rafael_Rexwent

‐ Ale trzepie ‐ Rafael miał to wymówić szeptem, lecz doznające fetyszystycznych katuszy gardło Łaka odmówiło współpracy, podobnie jak pracujące na granicach wytrzymałości receptory bólu. W głowie Rexwenta zatliła się teraz myśl, czy nie zamówić drugiej lufy.

[Kubeł1001]

FD_God

Lorenzo:
‐Mów, odświeżenie pamięci nieco mi się przyda. A co tam też konkretnie znaleźliście?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Rafael:
‐ Pali suka, nie? ‐ zapytał Ork, który pojawił się nagle obok Ciebie i klepnął Cię mocno po plecach. ‐ Spokojnie, po piątym kieliszku wchodzą już bez problemów.
FD_God:
‐ Nie wiem, czy wiesz, ale kiedyś było to pełno starych wież, zamków, fortec i świątyń, z których biła dziwna aura. Były to miejsca, w których pozostało wiele mocy po Pradawnych. Większość z nich zniszczył jednak czas lub obecni mieszkańcy, a jedna z ostatnich, i przy tym największa, świątynia znajduje się właśnie na Dzikich Polach. Ale żebyś mógł do niej wejść i nasycić się energią musisz nam najpierw pomóc.