Miasto Gilgasz.
-
-
maxmaxi123Ładna nazwa. Szkoda tylko, że krasnolud się do niego nie zwracał równie ładnie. Słyszał od ludzi ze wsi, że krasnoludy to pijusy, a tacy kojarzą mu się z na ogół miłymi osobami. On taki nie był, ale nie wyklucza, że mógł też okazywać przyjaźń inaczej, na przykład poprzez zachęcanie do wypicie tegoż trunku. Wiele w swoim życiu wypił i uważa się za weterana. Szkoda tylko, że nie zdaje sobie sprawy z tego iż mniej więcej wszystko co on wypił i miało w sobie alkohol, to były jakieś tanie piwa których trzeba było pić baaardzo wiele aby się upić, no a że były tanie to rzecz jasna pił tego dużo. Dlatego też, poczuł się w obowiązku, aby udowodnić mu że nie jest w tym nowicjuszem i przepił wiele godzin swego życia, a zamierza i trzykroć więcej. Chwycił więc kielich, przechylił po czym wypił duszkiem do końca.
-
-
-
-
-
Kuba1001 CC4:
//Za te “bejsbole” to mam taką ochotę zabić Ci postać, że sobie nawet nie wyobrażasz.//
Była to najpopularniejsza broń, a i ludzi było tu najwięcej, więc masz w czym wybierać i przebierać.
Vader:
Już się na nim znalazłeś, więc sprawa z głowy.
‐ Tak, tak. Raz tylko uwierzyłem komuś na słowo, do dziś mam blizny. Tak więc oczekuję jakiegoś potwierdzenia. No i złota, nie przewiozę Cię tam za słowo i charytatywnie, zwłaszcza że mogę zginąć i stracić statek wraz z załogą.
Max:
To był zdecydowanie błąd, lepiej było wypić trochę, dla sprawdzenia, może dzięki temu efekt byłby słabszy, a tak to ledwo mogłeś utrzymać się na krześle, gdy przełyk, gardło i żołądek zaczęły palić Cię żywym ogniem, a oczy zaczęły łzawić jak nigdy dotąd. Mimo Twoich katuszy, Krasnolud zaśmiał się serdecznie, najwidoczniej bawiły go takie sytuacje i nie ma mu się w sumie co dziwić.
Bulwa:
Sklepikarz coś tam odmruknął, a Ty wróciłeś do tej samej karczmy, w której ostatnio nocowałeś. Niewiele się zmieniło, zastałeś nawet Magnusa, choć wyglądał, jakby się gdzieś wybierał…
Wiatrowiej:
Niewielkie pomieszczenie, w którym poza wychodkiem i wszelkimi przedmiotami niezbędnymi do utrzymania higieny przed, w trakcie i po użytkowaniu wychodka, nic ciekawego nie znalazłeś. Ani nikogo, ma się rozumieć. -
-
-
-
-
-
Konto usunięteWspaniale. Otrzepał się ostrożnie z łajna ze skóry na ile był w stanie, zdjął upaprane szmaty i z obrzydzeniem cisnął je w pustkę, wyjmując zamiast nich prawdziwy strój do włamań. Do tego wyciągnął oba sztylety, które przytroczył przy pasie. Na koniec sprzątnął latrynę do normalnego w takich miejscach stanu, zdjął buty i cisnął nie w pustkę i skarpetkach bardzo ostrożnie uchylił drzwi i się rozejrzał dookoła
-
Kuba1001
Vader:
//Zarobiłbyś, nierobie jeden! Przy tablicy ogłoszeń dziś byłeś?!//
‐ Topór i pancerz? Tak dosłownie? Pytam, bo dostałbym za to wszystko tyle, że przewiózłbym Cię wszędzie, nawet do samej Pustki.
CC4:
Niezbyt, co najwyżej skryci w gęstwinie łucznicy, ale jeśli Cię zauważą, nim się zbliżysz, to nie będzie ciekawie.
Wiatrowiej:
Latryna nie była na tyle ważna, aby postawić przy niej kabana wielkości szafy trzydrzwiowej, więc długi korytarz kończący się przy schodach prowadzących na dół i na górę stoi przed Tobą otworem.
Max:
‐ Szczyny, kuwa? ‐ zapytał, zdecydowanie już niewesoły. ‐ Toż to, kuwa, najprawdziwsza Kosa Śmierci jest! Zresztą, co Ty wiesz o alkoholu, hę?
Bulwa:
‐ Nie wybieram się do żadnego Karak’Akes, na Mantikorę też nie mam zamiaru polować, ale naukę jak najbardziej możemy zacząć. -
-
-
-
-
Kuba1001
Vader:
Kapitan podrapał się po głowie i myślał dłuższą chwilę.
‐ No dobrze, a więc zabiorę Cię tam i bezpiecznie przywiozę tutaj, ale mam jeden warunek: Jeśli nie dostanę złota, a więc mi się to nie opłaci, to w zamian chcę, żebyś zdobył dla mnie trochę ziół, roślin, owoców i specyfików wykonywanych z nich przez Nagów, które na pewno przyniosą mi godziwe zyski. Co Ty na to?
CC4:
Wkroczyłeś w odpowiednim momencie, a mianowicie gdy jeden z najemników, Krasnolud, padł pod ciosami dwóch bliźniaczych młotów pewnego Orka: Nabijana kolcami broń zmierzała teraz właśnie w Twoim kierunku, zarówno zamachem z góry, jak i z prawego boku.
Max:
‐ Ale tego to na pewno nie, co? ‐ zapytał i zaśmiał się, aby później znów napełnić Wasze kieliszki. ‐ Dawaj, po piątym razie już jakoś wchodzi… No, jeśli dożyjesz.
Wiatrowiej:
Nie masz pojęcia, które to piętro, ale najpewniej pierwsze, drugie bądź parter, chociaż może to być też prywatna latryna pana wieży położona gdzieś wyżej… Gdyby były tu jakieś okna, to łatwiej byłoby Ci to oszacować, a tak to klops. Drzwi nie ma, ale zapewne jakieś będą na któryś schodach. Ach, no i zdaje się, że ktoś idzie z dołu na górę lub tutaj, a więc tak czy tak może Cię zauważyć. -
