Miasto Gilgasz.
-
Kuba1001 Ray:
‐ Ej, Ty! ‐ usłyszałeś za swoich pleców gardłowy okrzyk. ‐ Zgubiłeś się czy co?
Gdy się odwróciłeś, dostrzegłeś upiornie szczerzącego kły Orka, odzianego w ubrania z niewygarbowanej i oprawionej skóry, najpewniej własnoręcznie zdartej z zabitych zwierząt. Przy pasku miał ząbkowany nóż, w czymś na kształt kołczanu na plecach kilka oszczepów, a w dłoniach dwuręczny topór o pojedynczym ostrzu.
Attero:
‐ Może w następnej partyjce? ‐ zapytał kapitan, a reszta się z nim zgodziła, więc wyłożyli karty na stół. Tobie wypada uczynić podobnie. Z tego, co widzisz, to chorąży ma papier, kapitan nożyce, a Elfka kamień, zaś Ty dysponujesz tym samym, co ona. -
-
-
-
Kuba1001
Odwrócił się na pięcie i odszedł kilka kroków, odwracając się i rozkładając szeroko ramiona.
‐ Jesteśmy na miejscu.
Nim zdążyłeś cokolwiek zrobić, usłyszałeś za sobą rechot, a gdy się odwróciłeś, dostrzegłeś tego samego Goblina, celującego do Ciebie z napiętego już łuku, na cięciwie którego tkwiła strzała. -
-
-
-
-
-
Kuba1001
//Ale mi tak, choć już nie będę kazać Ci tego edytować.//
Goblin, zdziwiony Twoją reakcją i pytaniem, zaczął nad tym rozmyślać, co trochę mu pewnie zajmie, jak na posiadacza małego, zielonego móżdżku przystało. Niemniej, Ork najwidoczniej postanowił wziąć sprawy w swoje ręce i zamachnął się na Ciebie toporem na wysokości Twojej szyi, chcąc zakończyć sprawę jednym cięciem. -
-
-
-
Kuba1001
Udało Ci się trafić, ale ostrze utknęło, wbijając się głęboko w kość prawego przedramienia Orka. Ten tylko zaryczał z bólu i wściekłości i odsunął się, usiłując wyrwać miecz z rany, a w tym czasie Goblin, do tej pory biernie oglądający starcie, napiął mocniej cięciwę i wypuścił strzałę w Twoim kierunku.
-
-
Kuba1001
Udało Ci się wykonać unik, ale gdy ten zauważył, że się do niego zbliżasz, wykorzystał dzielącą Was odległość oraz naturalne przymioty swojej rasy względem spi***alania przed zagrożeniem i zniknął w lesie. Tymczasem Ork zdołał pozbyć się miecza i, zupełnie nie zważając na krwawienie z rany, ruszył w Twoim kierunku z paskudnym uśmiechem na ustach i toporem w dłoniach.
-
-
Kuba1001
Udało się, ale w ten sposób sprawiłeś, że ból zaczął napędzać jego gniew. Warknął po raz kolejny i odwdzięczył Ci się prawym prostym, który złamał Ci nos, wybił przynajmniej dwa zęby i zamroczył na tyle, abyś upadł ledwo przytomny w kałuży własnej krwi, widząc nad sobą Orka z toporem wzniesionym do uderzenia, które powinno skończyć Twoje męki.
-
