Miasto Ur

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zohan:
‐ A niech już będzie. ‐ rzekł i podał Ci rękę, drugą wystawiając po złoto.
Vejdę:
Schody kończyły się kolejnymi drzwiami.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Otworzył je.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

No to się zrelaksował się w łaźni jak już wcześniej napisałem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Vader:
Wyjątkowo nie były zamknięte na klucz, więc poszło bez problemu.
Bóbr:
Relaks trwa i trwa.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Rozejrzał się.

[Kubeł1001]

Zohan666

Podał mu mieszek złota.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zohan:
Odliczył odpowiednią kwotę i ją zatrzymał, Tobie oddając resztę i niewolnika.
Vader:
Pomieszczenie wygląda na pracownię alchemiczną, o czym świadczą różne mikstury i inne składniki oraz zastawione nimi szafki, dziwne naczynia i tym podobne.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Rozejrzał się za znajomymi miksturami.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nic, a przynajmniej tak się wydaje, bo mikstury zostały opatrzone nalepkami w języku staronirgaldzkim, którego nie znasz.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Pozamieniał nalepki.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Twój iście szatański plan jak najbardziej się powiódł.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Geniusz, po prostu geniusz. Wycofał się chromolonymi schodami i sprawdził, co było za drzwiami na parterze.

[Kubeł1001]

Zohan666

//mógłbyś opisać tego niewolnika?
Popatrzył się na niewolnika, którego co dopiero kupił i zapytał go:
‐ Jak się nazywasz?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Vader:
No dobry start można powiedzieć, że są zamknięte.
Zohan:
Niewolnik był opalonym młodzieńcem ludzkiej rasy o krótkich, czarnych włosach, szarych oczach i bliźnie ciągnącej się przez prawie całą klatkę piersiową.
‐ Leif. ‐ odparł.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Ouh, spróbował je otworzyć wytrychem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Udało się, teraz pozostaje wejść do środka.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Najpierw w środku się rozejrzał.

[Kubeł1001]

Zohan666

‐ Dobrze Leif, nie będę po Tobie tyrać ani nic z tych rzeczy. Hm, a ta blizna to skąd?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zohan:
‐ Powiedzmy, że nie chciałem być niewolnikiem dobrowolnie.
Vader:
Fotel stojący za biurkiem, ktoś siedzący w fotelu, odwrócony do Ciebie plecami. Okazja niemalże świetna, gdyby nie fakt, że gość miał wokół siebie całą masę ochroniarzy, w tym dwóch odzianych w ciężkie pancerze Orków z toporami dwuręcznymi, Goblina z całą masą noży oraz czterema Hobgoblinami dzierżącymi kusze.
‐ Zabić go. ‐ powiedział osobnik w fotelu, a w Twoim kierunku poleciały nie tylko cztery bełty wystrzelone przez kuszników, ale też dwa noże rzucone przez Goblina.

[Kubeł1001]

Vader0PL

///Pierścień niewidzialności.