Miasto Ur
-
-
Kuba1001 Wiewiur:
Miałeś pod dostatkiem chleba, mięsa wszelkiej maści, owoców, warzyw, produktów mlecznych i tym podobnych.
Vader:
Ach… Owszem, udało się i skrytobójca padł martwy, jednakże w tym samym czasie zginęło trzech innych najemników i stosunek sił przedstawia się następująco: Czterech skrytobójców, Ty, ten ciężko ranny najemnik, któremu pomogłeś i jeszcze jeden podwładny Smoka.
Taczka:
Być może przeczuwał, że ta rozmowa nadejdzie, więc usiadł wygodniej w fotelu i westchnął.
‐ Czyżby? Co masz na myśli? -
-
-
-
Kuba1001
Vader:
Atak nożami dał niewiele, podobnie jak kuszą, bowiem przed trafieniem skrytobójca użył Magii Pyłu i w ten sposób uniknął pocisku. Jego towarzysze ruszyli do ataku, a on ponownie “rozpadł się,” aby ruszyć pod tą postacią w Twoim kierunku.
Zohan:
‐ To prowiant nie będzie wspólny? ‐ zdziwił się. W sumie racja, jeśli będzie mieć swoje zapasy, to prędzej podejmie ucieczkę, co byłoby mu trudniej zorganizować bez stosownych zapasów sucharów i wody.
Taczka:
‐ Mówiłem, że nie jestem prowincjonalnym szlachcicem, ale Lordem Ur, a teraz być może niedługo wodzem całego kraju, więc nic dziwnego, że mam napięty grafik, jednakże obiecuję, że cały jutrzejszy dzień poświęcę Tobie, zgoda? -
-
-
-
Kuba1001
Taczka:
‐ Nie, jutro poświęcę Ci cały dzień, później już jakąś jego część, ale nie powinno być takiego, w którym nie będziemy się w ogóle widywać.
Vader:
W porę się przemienił w swą cielesną formę, ale wystawił się w ten sposób na zwykłe ataki.
Max:
Drogę na miejsce znałeś niemalże na pamięć, zlecał Ci zadania od dawna. Wiedziałeś więc, że niepozorny dom to naprawdę jego bogate lokum, a Ci kręcący się w pobliżu żebracy to zakamuflowani strażnicy, zaś gdzieś w oknach budynków czają się również kusznicy. Niby znasz i okolicę, i jego, ale i tak zawsze czujesz się tu nieswojo… -
-
maxmaxi123Tia… dziwnie przechodzić tędy z myślą, że ci żebracy zdolni są położyć kogoś na ziemię, a przy oknie zawsze ktoś obserwuje otoczenie. Ale i tak, najbardziej dziwił go sam budynek. Musieli naprawdę nieźle strzec domu, skoro jeszcze nie słyszał żadnych plotek na jego temat. Albo mogą też eliminować plotkarzy… Mimo to, wszedł nieco niepewnie do wnętrza, aby tam szukać informatora.
-
-
-
Kuba1001
Taczka:
‐ Mam jeszcze godzinę czy dwie na złapanie oddechu, nim będę musiał się tym wszystkim zająć.
Wiewiur:
Sądząc po pozycji słońca na niebie i niezbyt wesołych minach smażących się na nim ludzi chyba już wybiła odpowiednia godzina.
Max:
Szło sprawnie, dopóki ktoś nie wpił Ci boleśnie ostrza sztyletu, noża bądź krótkiego miecza w kark, gotów w każdej chwili wbić go głębiej.
‐ A Ty co? ‐ prychnął, chwytając Cię dodatkowo za ramię. ‐ Zgubiłeś się?
Vader:
Wypadałoby tylko trafić, co nie udało Ci się przez unik skrytobójcy, który chwilę później dobył dwóch sztyletów i rzucił się na Ciebie, dwoma poziomymi cięciami próbując pociąć Twoje gardło. -
-
-
-
-
