Miasto Ur

[Kubeł1001]

Vader0PL

Więcej pieniędzy, więc udał się na poszukiwanie jakiegoś jubilera, lub kupca biżuterii.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Taczka:
‐ Jak widać masz wiele różnych talentów, w tym kucharski oraz skromność.
Vader:
Znalazłeś takowego w centrum, wejścia pilnował jakiś orczy drab, kręcąc swoją buławą niedbałe młynki. Nic dziwnego, że ktoś tak narażony na napad wynajął sobie ochroniarza, który samym wyglądem ma pokazać potencjalnym złodziejom, że nie tędy droga.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Złodziejem dzisiaj nie był, więc ruszył do środka.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Ork zmierzył Cię wzrokiem, ale nie wyczuł w Tobie zagrożenia, więc nie zareagował, najwidoczniej pouczony przez swojego pracodawcę, żeby nie okładać buławą każdego, kto spróbuje wejść do środka.
Pomieszczenie było niewielkie, ale widziałeś drzwi prowadzące do innego oraz schody. Poza tym najwięcej miejsca zajmowały tu oszklone gabloty, w których zauważyłeś najróżniejszą drogocenną biżuterię. Innych klientów nie było, poza Tobą był tu tylko jubiler, osiwiały już Hobbit.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Dzień dobry.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Skinął Ci głową i zaczął Ci się uważnie przyglądać, ale nie miał zamiaru zaczynać rozmowy jako pierwszy.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Pytanie bardziej praktyczne. W jaki sposób ocenia się wartość przedmiotów? Mówię o przypadkach, gdy nie ma tam klejnotów.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Zależy od jakości i sposobu wykonania, wykorzystanego materiału, jego wartości i tym podobnych.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Który materiał jest najcenniejszy w tym zawodzie?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Z metali? Złoto. Poza nim kamienie szlachetne, takie jak diamenty, rubiny, szmaragdy, topazy, ametysty i tak dalej. Z dalekiej krainy, Archipelagu Sztormu, przybywa także akwamaryn, bardzo cenny, ale i rzadki, tutaj praktycznie w ogóle niespotykany.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Kiwając głową sprawdził, czy zgodnie z opisem jubilera mógł teraz sprzedać coś, co wcześniej ukradł z tamtego domu, pierwszego obrobionego w Ur od czasu jego przybycia.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Biżuteria zawsze była w cenie, więc tak. Dyskusyjne, czy dostaniesz za nią godziwą zapłatę, ten Hobbit pewnie potrafi się handlować, a może też użyć pewnego zielonego argumentu siły stojącego za drzwiami.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

‐Powiesz mi, co jeszcze lubisz jeść? ‐ Zapytała się. ‐ Bo może spróbowałabym jeszcze ci coś ugotować…

[Kubeł1001]

Vader0PL

W razie co wpakuje go do worka. Wyjął jeden egzemplarz biżuterii i podał ją Hobbitowi.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Taczka:
//Cytuj post z moją ostatnią odpowiedzią dla Twojej postaci, jeśli jest gdzieś dalej, niż na obecnej stronie, okej? To tak na przyszłość.//
‐ Nie jestem pewien, czy będziesz mieć teraz czas, ale później chętnie znów zjadłbym coś przyrządzonego przez Ciebie.
Vader:
Wziął go do rąk, przez jakiś czas tylko obracając w palcach, nawet bez patrzenia. Dopiero wtedy przystawił go sobie bliżej do oczu i zaczął uważnie mu się przyglądać.
‐ Interesujące. Skąd to masz?

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Zabiłem człowieka, który to posiadał. I to całkowicie legalnie, bo to on próbował zabić mnie, a nie ja niego.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

//Oki.//
‐Czemu nie miałabym mieć czasu?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Vader:
Albo pytanie było czysto kurtuazyjne, albo jubiler uznał, że nie ma co drążyć tematu, dla własnego dobra, więc tylko pokiwał głową.
‐ Mogę dać Ci za niego jakieś pięćset złotników.
Taczka:
‐ Gdy staniesz się moją żoną, będziesz jedną z ważniejszych osób nie tylko w mieście, ale i kraju. Choć większość pracy wezmę na siebie ja oraz pozostali dwaj Lordowie, to jednak będziesz musiała odnaleźć się w nowej roli.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

‐A co będę robić?

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Przyjmuję.