Miasto Ur

[Kubeł1001]

Kuba1001

Cokolwiek, karczma, któryś z licznych burdeli, targ niewolników, opcji było mnóstwo, a Tobie pozostały jeszcze trzy godziny do powrotu do kryjówki Smoka, gdzie miałeś stawić się wraz z resztą przetrzebionych atakiem skrytobójców najemników.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

Szukała jakiegoś straganu z sztyletami, żeby chronić się przed takimi sytuacjami jak tamta z wampirem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Broni tego typu było tutaj mnóstwo, od najtańszych, wykonanych z podłej jakości stali i miedzi, którymi można sobie co najmniej w zębach dłubać, choć Tobie już nie wypada, po te wykonane z najlepszej jakości metalu, bogato zdobionych srebrem, złotem, drogimi klejnotami czy kością słoniową. Tobie w oko wpadł szczególnie jeden, który znalazłaś na straganie krasnoludzkiego handlarza. Mogłabyś się tego spodziewać, jego rasa słynie z wyrobu broni, która jest ostra, wytrzymała, niezawodna, zabójcza, pięknie wykończona lub wszystko na raz.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

‐Przepraszam, ile chciałby pan za tamten sztylet? ‐ Wskazała palcem na ten, który najbardziej się jej podobał.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Nooo… Widzi panienka, kunsztowna robota, jedyny taki w swoim rodzaju, robiony przez samego Gamilna, naszego krasnoludzkiego mistrza kowalstwa, przed tym jak poszedł pracować do Żelaznych Kuźni i zginął. ‐ odparł brodacz, na chwilę zatapiając się we wspomnieniach. ‐ Tani to on nie może być, za mniej jak dwieście złota nie sprzedam.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

‐Ale dwieście sztuk złota to bardzo dużo… ‐ Sprawdziła jeszcze, ile na oko zostało jej złota w sakwie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zdecydowanie za mało, ale nie jest problemem skoczenie do pałacu po więcej, biorąc pod uwagę, jak bogaty jest Zimitarra, na pewno strata tych monet nie zaboli ani jego, ani jego skarbca.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Ruszył na targ niewolników.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Odnalazłeś go bez problemu, zajmował niemalże połowę całego terenu przeznaczonego pod targowiska w tej pustynnej metropolii. Całość była dość ciasno zabudowana, aby wykorzystać to miejsce do maksimum, ale istniały granice i oddzielające stragany pasy wolnej przestrzeni, których pilnowali sami handlarze bądź najęci przez nich najemnicy. Na każdym straganie zaś pełno było niewolników, postaci różnych ras, w różnym wieku i o różnej aparycji, różne też były koleje losu, które ich tu zawiodły. Słowem, mogłeś wybierać i przebierać spośród najlepszego żywego towaru w całym Ur, Nirgaldzie, a nawet Elarid.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

Wróciła więc do pałacu, zaczepiła jakiegoś sługę i spytała go, czy wie gdzie jest Zimtarra.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie wiedział, ale kilka prób później udało Ci się go znaleźć w bibliotece, zajętego czytanie opasłego tomiska o pożółkłych stronach, zapisanego dziwnym, pionowym pismem, które przypominało Ci bardziej bazgroły kilkuletniego dziecka niż litery bądź całe słowa.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

‐Hej Zimtarra, co czytasz? ‐ Zapytała się na przywitanie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Stare, bardzo stare kroniki. ‐ odparł, obejmując Cię, gdy podeszłaś bliżej. ‐ Zakupy udane? ‐ dodał, szerząc śnieżnobiałe i równe zęby w uśmiechu. Nie musiałaś pytać, skąd wie, że byłaś w mieście, bo pewnie zameldowała mu o tym straż bądź służba, a może nawet wysłał za Tobą jakiegoś swojego szpiega, żeby miał Cię na oku?

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

‐Właśnie miałam cię spytać… Mógłbyś mi dać dwieście sztuk złota?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Oczywiście, a nawet dużo więcej, o ile powiesz mi na co planujesz je wydać.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

‐Chcę sobie kupić sztylet, bo nie chcę być całkiem bezbronna, a ten który mi się podoba właśnie tyle kosztuje.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Skinął głową i bez pytania wręczył Ci pokaźnych rozmiarów sakiewkę, którą na jego polecenie przyniósł mu jeden ze służących.
‐ Proszę Cię tylko, żebyś wróciła szybko. Nawet bez tych wampirzych kanalii Ur bywa niebezpieczne po zmroku, zwłaszcza dla przyjezdnych.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

‐Nie bój się, umiem zadbać o swoje bezpieczeństwo. ‐ Pocałowała Zimtarre w policzek na pożegnanie i poszła szybkim krokiem do tego handlarza sztyletami.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Ze względu na późną porę wielu handlarzy zwijało już swoje stragany, ale Krasnolud czekał cierpliwie na swoim miejscu, licząc najwidoczniej na jakichś spóźnialskich klientów. Na Twój widok uśmiechnął się szeroko i bez słowa podał Ci zdobną broń.
‐ Dwieście złota. ‐ przypomniał, gdy tylko wypuścił sztylet z dłoni.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

Podała mu więc sakwę z około dwustoma sztukami złota do ręki, wzięła swój nowy sztylet i znowu wróciła do pałacu.