Miasto Kasuss

[Kubeł1001]

maxmaxi123

‐ Przepraszam, nie zrozumiałem. Zaraz, jak to było… ‐ zamyślił się na chwilę. ‐ Z tego co pamiętam, to podpaliłem orka, a on we mnie wleciał.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

Poczekała więc, aż wielki myśliciel się tym planem podzieli.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

‐Dlaczego?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Taczka:
‐ Wolę wędrować i mieszkać pod gołym niebem niż zaszyć się tutaj i skończyć z gardłem poderżniętym przez gobliński sztylet.
Abby:
Miał taki zamiar, ale chyba nie z Tobą, gdyż od razu wyszedł, zapewne na naradę z Orkologiem.
Max:
‐ I na co Ci to było?

[Kubeł1001]

maxmaxi123

‐ Chciał ze mną walczyć. Nie ustaliliśmy zasad, no to mu podpaliłem dłonie. W sumie to było po coś. Ażeby się dowiedział, że nie zadziera się z magiem… chyba coś średnio wyszło.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

*Niech spieprza gdzie pieprz rośnie *
Zamknęła za nim drzwi i poszła sprawdzić jak tam Dethan.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

Chciała coś powiedzieć, jednak ugryzła się symbolicznie w wargę.
‐Mogłabym dołączyć do pana? Boję zostać sama… ‐ Powiedziała po chwili.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Taczka:
‐ Zgoda, choć muszę spytać: Naprawdę nie masz nikogo innego?
Abby:
Nie tylko dobrze, ale nawet odzyskał przytomność.
Max:
‐ On już wie, żeby nie zadzierać z Magiem, a Ty już wiesz, że Orkowie to twarde sztuki. ‐ zarechotał Mag i podszedł do Ciebie z miednicą pełną wody, oczywiście czystej, a nie tej, w której mył dłonie. Po chwili przyniósł też ręczniki i zaczął robić okłady, Tobie zaś polecił się rozebrać tam, gdzie miałeś poparzenia.

[Kubeł1001]

maxmaxi123

Wykonał więc polecenie, lekko się bojąc o wiadomo co.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

Usiadła obok niego i przejechała mu dłonią po czole z troską. Może idiota, ale jednak go lubiła. Niech sobie leży, wielki dupek z jeszcze większym ochroniarzem poradzą sobie sami.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

‐No nie mam… Przecież mój pan został zabity przez gobliny.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Max:
Ale wiadomo co się nie stało.
‐ Nałóż to na rany, ja idę po maść. ‐ odparł, rzeczywiście idąc do szafki pełnej specyfików, których nazw i właściwości możesz się tylko domyślać.
Taczka:
‐ Więc wypadło na mnie.
Abby:
‐ Gdzie… gdzie ja jestem? ‐ spytał słabo, po chwili dodając: ‐ Ile czasu minęło?

[Kubeł1001]

maxmaxi123

Po co im aż tyle tego?
Wykonywał więc posłusznie polecenia doktora.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

‐ Jesteś w domu od kilku godzin. Odpocznij.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

‐Obięcuję, że nie będę panu sprawiać problemów! ‐ Jęknęła.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

**Kadir **
Niełatwo było wrócić do Kasuss. Nie miał jednak za wiele do powiedzenia, w końcu był tylko przedmiotem dla tego człowieka. Nieważne, jakie jeszcze nie dawno były ich relacje, teraz czeka już tylko na sprzedaż. Czuł gdzieś w sobie, że bardzo nie chce napotkać spojrzenia znajomych skądś oczu. Wiedział jednak, że może być to nieuniknione, a ktoś, komu niegdyś zaszedł za skórę, może go nawet kupić. W końcu nie miał kompletnie wpływu na to, co się z nim teraz stanie. Po prostu czekał na nieuniknione ‐ rozpoczęcie targów. W milczeniu towarzyszył swemu niemalże byłemu właścicielowi, którego zdążył polubić.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Kadir
Ten, jakby na pohybel swojemu niewolnikowi oddalił się i na szybko załatwił sprawy ze strażnikami przy bramie. W ten sposób nie dał nawet czasu chłopakowi na zatrzymanie się i od razu weszli do Kasuss.
‐Zrozum mnie chłopcze, takie jest życie. Nie będę ci obiecywał niczego w stylu “Będzie lepiej”, gdyż nie jestem jasnowidzem.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

**Kadir **
Powoli skinął głową, pozwalając, by włosy zakryły mu twarz. Może zmienił się na tyle, że go nie poznają? Wątpliwe. Nie wiedział, czemu właściwie boi się reakcji tych ludzi. Może większość z nich nie żyła? Lekko przyspieszył kroku.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Kadir.
///Jesteś proszona o pisanie na górze Kadir w tym temacie. Dobrze?
A właściciel prowadził go prosto na rynek.
‐Jeżeli się nie mylę, to handel rozpocznie się za dwie godziny. Zdążę wymienić słowo ze starymi znajomymi.
Znajomi… dość ciekawe słowo. Czy Kadir ma kogoś, kogo mógłby nazwać znajomym? Czy miałby do kogo się zwrócić po pomoc? Czy mógłby na kogoś liczyć? Nie. Był Sam. A los jakby narzucony przez Pradawanych… kolejny właściciel, który po jakimś czasie go sprzeda. Te kilka złotych monet też pewnie mu odbierze.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

//alles klar

**Kadir **
Wiedział tak mniej więcej, kim są znajomi i po co jego właściciel mógłby się z nimi spotykać. Czy ich potrzebował, czy tęsknił? Chyba nie, w końcu czego okon nie widzi, tego sercu nie żal. Nie znał się na tym. Podobnie było z pieniędzmi. Właściwie nie wiedział, co miałby z nimi zrobić, nawet wtedy, gdyby mógł je rzeczywiście zatrzymać. Pewnie będzie je musiał oddać, temu czy innemu, bez różnicy. Posłusznie szedł z panem, w końcu i tak nie miał sensu uciekać. Po co? Po co uciekać, chyba nie by zostać w Kasuss? I tak nie miał dokąd iść.