Miasto Kasuss

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

Podeszła do faceta zaciekawiona tym, co może powiedzieć.

[Kubeł1001]

maxmaxi123

No to udał się tam.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Max:
Stołówka zapełniona była tłumnie jedzącymi, pijącymi i rozmawiającymi strażnikami, którzy mieli teraz wolne, przerwę, kończyli służbę lub ją zaczynali. Szczęśliwie w tłumie nie wyłapałeś żadnej znajomej mordy z patrolu, choć lepiej zachować ostrożność.
Taczka:
‐ Hmmm… ‐ mruknął pod nosem i ocenił Cię wzrokiem. ‐ Kojarzysz tego Norda co tam wszedł? ‐ spytał potem, wskazując na drzwi, w których zniknął Twój obecny opiekun.
Abby:
Nie do końca, gdyż w połowie drogi do łóżka zaczęły upominać się o siebie dzieci, które zamknęłaś w obawie przed rozróbą jaka niedawno miała tu miejsce.

[Kubeł1001]

maxmaxi123

Tia, lepiej unikać okrów. Nie wiadomo co mu zrobią. Nie wiadomo też, czy nie trzymają z tym z patrolu. Chociaż z drugiej strony jest tu dużo osób. Jakiś nowy zaślepiony ideałami pomocy ludziom na pewno pomoże. Tak więc poszedł przyjrzeć się daniom.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

//wtf, leżałam w łóżku a jednak w połowie drogi

Zaśmiała się pod nosem i poszła im otworzyć. Wiedziała, że teraz już penwie nie pośpi.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

‐No tak, to mój znajomy. A czemu się pan pyta?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Abby:
//Pochrzaniło mi się coś.//
No nie, bo zaraz została zasypana istną lawiną próśb, pytań i skarg.
Taczka:
‐ Złoto. ‐ odrzekł i potarł dwa palce, co jest dość wymownym gestem. ‐ Wisi złoto mi i całej Gildii Lichwiarskiej. Więc lepiej mu przekaż, że powinien się pospieszyć. No, chyba że sama potrzebujesz nieco grosza…
Max:
Właściwie to, co zawsze, czyli różne zupy, dania drugie, owoce i napoje, które może i smaczne nie były, ale syciły i pozwalały zachować siłę na długą pracę i ewentualną walkę.

[Kubeł1001]

maxmaxi123

Wziął zupę, która najmniej przypominała jakąkolwiek wydzielinę wydobywającą się z człowieka. Na danie drugie kawałek mięsa z warzywami, a z napoi to najbardziej pożywny.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

Najpierw wysłuchała prośby, skargi zignorowała.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

‐Nie, nie potrzebuję. ‐ Powiedziała obojętnie, odwróciła się i wróciła do miejsca w którym siedziała przed chwilą.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Max:
Teraz nic tylko zająć wolny stolik, żeby skonsumować to cudeńko.
Abby:
Przeważnie były to prośby codzienne i przyziemne, ale starsze dzieci chciał, żebyś wytłumaczyła im co tu się wydarzyło.
Taczka:
‐ Zawsze tak mówią. ‐ mruknął człowiek i odwrócił się, łopocząc swym płaszczem, aby potem zniknąć gdzieś w tłumie.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

‐ Nic wielkiego, pokłóciłam się z kilkoma głupimi osobami. ‐ Machnęła ręką, jak zwykle zaczynając odpowiedź od wersji dla młodszych. Postarała się spełnić te w miare racjonalne prośby, po czyn wróciła do tych dzieci, które chciały jeszcze posłuchać opowieści.

[Kubeł1001]

maxmaxi123

Cudeńko może i nie.Szukał więc stolika, gdzie nie ma żadnych orków i poszedł tam. Jeżeli był taki.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

‐Gdzie ten nord? ‐ Zapytała się samej siebie. ‐ Nudzę się…

[Kubeł1001]

Kuba1001

Taczka:
Chyba nuda już się skończyła, bo właśnie wyszedł, z wyrazem wyraźniej ulgi na twarzy.
‐ Nadal tu jesteś? To dobrze.
Max:
Znalazłeś nawet jeden w zupełności wolny, chyba że masz ochotę na czyjeś towarzystwo.
Abby:
Po tym wszystkim właściwie zostało tylko kilkoro starszych, których ta wersja opowieści jakoś nie zadowalała.

[Kubeł1001]

maxmaxi123

Nie miał ochoty z nikim rozmawiać. Wolał usiąść sam.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

‐A po co ty tam poszedłeś?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Taczka:
‐ Sprawdzić czy moi starzy przyjaciele to nadal przyjaciele oraz, czy udostępnią mi… znaczy się: nam, schronienia.
Max:
I tak zasiadłeś oraz spożyłeś posiłek w samotności. Niby słabo, ale z drugiej strony po co Ci kibice?

[Kubeł1001]

maxmaxi123

Najwyżej, żeby dopingować, ale nie wziął dania na taką miarę.

//Wybacz, że niepełne, śpiesze się, a później zapomnę.//

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

//a byłam pewna że ktoś o mnie zapomniał :c

Opowiedziała więc im o tym, jak to przyszedł tu tabun ludzi wkurzonych na Dethana, których trzeba było… bić. No, bić. Poza tym to niewiele więcej powiedziała, poza pojawieniem się Dłoni, którego tytułowała czarodziejem‐ochlejusem.