Miasto Kasuss

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

‐ Podsumujmy… przed chwilą byłeś umierający, a u boku masz dupka z przydupasem wielkości swojego ega. Idziecie się ponapi**dalać, a w praktyce umrzeć w durnej potyczce, której powodów nie zna nikt. Odpowiedź chyba jest logiczna.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

//Czyli, że została na zewnątrz?//
Oparła się o ścianę i powoli się po niej zsunęła tak, żeby usiąść na ziemi oparta o nią.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Taczka:
//Yup.//
‐ Psssyt! Hej Ty! Tak, Ty! ‐ usłyszałaś nagle szept z Twojej prawej, który z pewnością był skierowany do Ciebie.
Abby:
‐ Więc pakuj manatki i idziemy. ‐ odrzekł ironicznie Dethan i wyszedł, zamykając za sobą drzwi.
Max:
Jest stołówka, ale można też w karczmie, masz wybór, bo za stołówkowe nie płacisz, ale dobre nie jest, w wypadku karczemnego jadła jest już odwrotnie.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

*Czy on naprawdę jest na tyle głupi czy po prostu niebo mu spadlo na głowę? *
Jako, że została uwolniona od tego przykrzącego się obowiązku, uwaliła się i leżała tam gdzie Dethan leżał wcześniej.

[Kubeł1001]

maxmaxi123

Może stołówkowe nie być jadalne, ale bardziej wartościowe. Czy nie?

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

Spojrzała się prawo, żeby zobaczyć kto ją woła.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Abby:
Posłanie śmierdziało tymi wszystkimi medykamentami, którymi uraczył Dethana Dłoń, choć po tylu trudach dzisiejszego dnia wydawało się miękkie niczym łoże z baldachimem.
Taczka:
Mężczyzna w średnim wieku, z zarostem na twarzy, w długim i czarnym płaszczu ze skóry. Widząc, że na niego patrzysz, jeszcze raz przywołał Cię do siebie, tym razem gestem.
Max:
Czy jedzenie stołówkowe było bogate w substancje odżywcze? Jeszcze jak, w końcu musieliście rosnąć na dużych i silnych, nieprawdaż?

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

Gówno mnie to wszystko obchodzi.
Postanowiła wziąć krótką drzemkę.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

Podeszła do faceta zaciekawiona tym, co może powiedzieć.

[Kubeł1001]

maxmaxi123

No to udał się tam.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Max:
Stołówka zapełniona była tłumnie jedzącymi, pijącymi i rozmawiającymi strażnikami, którzy mieli teraz wolne, przerwę, kończyli służbę lub ją zaczynali. Szczęśliwie w tłumie nie wyłapałeś żadnej znajomej mordy z patrolu, choć lepiej zachować ostrożność.
Taczka:
‐ Hmmm… ‐ mruknął pod nosem i ocenił Cię wzrokiem. ‐ Kojarzysz tego Norda co tam wszedł? ‐ spytał potem, wskazując na drzwi, w których zniknął Twój obecny opiekun.
Abby:
Nie do końca, gdyż w połowie drogi do łóżka zaczęły upominać się o siebie dzieci, które zamknęłaś w obawie przed rozróbą jaka niedawno miała tu miejsce.

[Kubeł1001]

maxmaxi123

Tia, lepiej unikać okrów. Nie wiadomo co mu zrobią. Nie wiadomo też, czy nie trzymają z tym z patrolu. Chociaż z drugiej strony jest tu dużo osób. Jakiś nowy zaślepiony ideałami pomocy ludziom na pewno pomoże. Tak więc poszedł przyjrzeć się daniom.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

//wtf, leżałam w łóżku a jednak w połowie drogi

Zaśmiała się pod nosem i poszła im otworzyć. Wiedziała, że teraz już penwie nie pośpi.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

‐No tak, to mój znajomy. A czemu się pan pyta?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Abby:
//Pochrzaniło mi się coś.//
No nie, bo zaraz została zasypana istną lawiną próśb, pytań i skarg.
Taczka:
‐ Złoto. ‐ odrzekł i potarł dwa palce, co jest dość wymownym gestem. ‐ Wisi złoto mi i całej Gildii Lichwiarskiej. Więc lepiej mu przekaż, że powinien się pospieszyć. No, chyba że sama potrzebujesz nieco grosza…
Max:
Właściwie to, co zawsze, czyli różne zupy, dania drugie, owoce i napoje, które może i smaczne nie były, ale syciły i pozwalały zachować siłę na długą pracę i ewentualną walkę.

[Kubeł1001]

maxmaxi123

Wziął zupę, która najmniej przypominała jakąkolwiek wydzielinę wydobywającą się z człowieka. Na danie drugie kawałek mięsa z warzywami, a z napoi to najbardziej pożywny.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

Najpierw wysłuchała prośby, skargi zignorowała.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

‐Nie, nie potrzebuję. ‐ Powiedziała obojętnie, odwróciła się i wróciła do miejsca w którym siedziała przed chwilą.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Max:
Teraz nic tylko zająć wolny stolik, żeby skonsumować to cudeńko.
Abby:
Przeważnie były to prośby codzienne i przyziemne, ale starsze dzieci chciał, żebyś wytłumaczyła im co tu się wydarzyło.
Taczka:
‐ Zawsze tak mówią. ‐ mruknął człowiek i odwrócił się, łopocząc swym płaszczem, aby potem zniknąć gdzieś w tłumie.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

‐ Nic wielkiego, pokłóciłam się z kilkoma głupimi osobami. ‐ Machnęła ręką, jak zwykle zaczynając odpowiedź od wersji dla młodszych. Postarała się spełnić te w miare racjonalne prośby, po czyn wróciła do tych dzieci, które chciały jeszcze posłuchać opowieści.