Miasto Kasuss

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

‐T‐to gdzie mam iść? ‐ Zapytała.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

‐ Dobry człowieczku, może ci pomóc? W tym mieście to niebezpiecznie, roi się od robactwa i wszelakiego ścierwa. Może cię stąd zabrać? ‐ Udała milutki i głupiutki głos.

[Kubeł1001]

maxmaxi123

A było słychać dźwięki walki?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Taczka:
‐ Mój pan jest Styricem i bardzo potężnym Magiem. W pobliżu Gilgasz stworzył ostoję dla wszystkich Łaków, w którym są bezpieczni, mają dach nad głową, jedzenie i wszystko, co potrzebne do życia. W zamian wymaga jedynie służby… Nie wiem czy słyszałaś, ale to właśnie my, Łaki z Klanu Tor‐Alta wypędziliśmy Czarne Słońce z Gilgasz, a późnij odparliśmy ich atak… Z niewielką pomocą pewnego człowieka i najemników, ale jednak…
Max:
Nie, ale było słychać, że ktoś na pewno był w środku, gdyż słyszałeś szuranie, chrobotanie i urywany oddech.
Abby:
Nie odpowiedział, nawet się nie poruszył, zupełnie Cię ignorując.

[Kubeł1001]

maxmaxi123

Próbował więc odgrzać klamkę, żeby puściła. Ewentualnie z buta.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

Wyglądał w ogóle na żywego?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Abby:
Gdy teraz lepiej się przyjrzałaś, to zauważyłaś, że niestety, ale niezbyt.
Max:
Udało Ci się, w środku zastałeś nieprzenikniony, jakby wywołany sztucznie, mrok.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

‐Dobrze, zgadzam się…

[Kubeł1001]

maxmaxi123

Zapalił więc dłoń i posłał w ten mrok trzy płomienie, odsuwając się nieco z gotową bronią.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

//lulz, niech mumifikuje

Szczęście, że go nie dotknęła. Nie żeby się brzydziła, ale na co sonie ręce brudzić. Ktoś był w pobliżu?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Taczka:
‐ Doskonale… Kiedy chcesz opuścić miasto?
Max:
Trafiłeś na magazyn, a przynajmniej tak to wyglądało z racji różnych pak, skrzyń, beczek i worków, które dostrzegłeś dzięki nikłym płomykom.
Abby:
Nikt, tamci żebracy uciekli już wcześniej, najpewniej również nie zwrócili uwagi na to, że tamten nie żył.

[Kubeł1001]

maxmaxi123

Pobiegł do strażników, których spotkał poprzednio.
‐ Była mowa o tym, co zrobić z magazynami, jak się je znajdzie?

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

Pomyślała, że trochę pomarnowała czasu. Poszła dalej, zastanawiając się, gdzie poszukać później. Nie traciła oczywiście czujności.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

‐Mogę nawet teraz…

[Kubeł1001]

Kuba1001

Taczka:
Pokiwał głową i ruszył w kierunku bramy miasta, aby je opuścić.
Abby:
Tak właściwie to mogłabyś szukać właśnie tutaj, ponieważ rany na ciele bezdomnego świadczą o precyzyjnych pchnięciach i cięciach, a więc atakach, których nie mógłby wykonać byle kto, ale Twój cel ‐ już jak najbardziej.
Max:
‐ Przeszukać, żeby nikt się tam nie ukrył, i zabezpieczyć, zawartość sprawdzi się potem. ‐ wyjaśnił Ci jeden ze strażników, a później ruszył z resztą do kolejnego pomieszczenia.

[Kubeł1001]

maxmaxi123

Ruszył więc ponownie do magazynu, rozpalająć na swojej dłoni mocniej płomień,aby następnie zacząć jego eksplorację.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

//dopiero co te rany nie były widoczne ((((*｡｡)

Wobec tego przeszukała trupa i go sobie obejrzała.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Abby:
//Jakbym tego nie napisał w ten sposób, to byś go olała i musiałbym kombinować, jak podpowiedzieć Ci w inny sposób.//
Nie miał przy sobie nic poza brudnym ubraniem, zaś ślady wskazywało na zadane przez kogoś definitywnie wprawionego w zabijaniu, ponieważ były tylko dwa, z czego jedno perfekcyjnie przeszło między żebrami, a drugie wbiło się w serce.
Max:
Magazyn jak magazyn: Wszystko popakowane w beczki, worki, paki i skrzynie, a że nic nie było oznaczone, to nie masz pojęcia, czy w tamtym worku znajduje się mąka czy może jeden z najgroźniejszych narkotyków w Elarid, Niebieski Proszek.

[Kubeł1001]

maxmaxi123

Cóż, wolał nie patrzeć, bo w końcu zawartość ma zostać sprawdzona potem. Próbował teraz unieść ten płomień w powietrze, żeby stał się małym, latającym przy nim ognikiem, albo płomieniem, zależy czy nazwa ognik pasuje do tego czy niezbyt.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

Klasyk. Możnaby założyć, że żebrak spał przy zadawaniu obrażeń,ale wcale nie musiała to być prawda. Trzeba było się mieć na baczności.Chyba nic już więcej nie było tu do zrobienia.