Belukarmerah

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Teraz to Ci Hunder umyka, nie Hendarum.//
‐ Masz ich nie prowokować ani nic w tym rodzaju, jasne?

[Kubeł1001]

wiewiur500kuba

‐ Ależ oczywiście, coś mi mówi że chyba nawet nie będę musiał ich prowokować.
//Zaraz odpiszę w Hunder.//

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Żadnej walki! ‐ wykrzyknął Ci prosto w twarz starzec, wzbudzając zainteresowanie innych wieśniaków oraz, być może, również i nadchodzących najemników i żołdaków Czarnego Słońca.

[Kubeł1001]

wiewiur500kuba

Westchnął i zdjął dłoń ze swojej broni. Zamiast tego, zwrócił wzrok ku żołdakom Czarnego Słońca i obserwował co robią.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Jak na razie nic podejrzanego czy groźnego, dwóch ludzi udało się do chaty sołtysa, a reszta stała w luźnej grupie, rozmawiając i rozglądając się wokół.

[Kubeł1001]

wiewiur500kuba

Jak dobrze, że nie zwrócili uwagi na niego i na staruszka. Dalej siedział i obserwował to wydarzenie. W sumie, w co najczęściej wpatrywali się żołnierze?

[Kubeł1001]

Kuba1001

We wszystko, choć najwięcej uwagi poświęcali oczywiście wieśniaczkom. Kilku rzuciło też okiem na Ciebie, w końcu pewnie nie zawitali tutaj po raz pierwszy, a Ty byłeś nie dość, że nową osobą w wiosce, to jeszcze nie jakimś byle chłopem.

[Kubeł1001]

wiewiur500kuba

Ciekawe co sobie o nim teraz myślą. Nie mniej, starał się nie wyglądać jakoś groźnie, czy coś. W końcu skoro staruszek zakazał walki, to lepiej nie prowokować żołnierzy samym wyglądem, prawda?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Oczywiście, zwłaszcza że po chwili, gdy tamci dwaj wyszli od bladego jak kreda sołtysa, wszyscy zabrali się z powrotem do obozu.

[Kubeł1001]

wiewiur500kuba

Poczekał jeszcze jakiś czasy, by upewnić się, że żołnierze nie będą widzieć tego co chciałby zrobić. Wstał i skierował się do sołtysa, ciekaw co tym razem wymyśliło sobie Czarne Słońce.

[Kubeł1001]

Kuba1001

W tym czasie zdążył on już wrócić do swojej chaty, ale nim zdążyłeś zapukać, sam wyszedł, a taki miał przynajmniej zamiar, do tego w nieco lepszym stanie, niż wcześniej.
‐ Czego? ‐ burknął, gdy obaj staliście w drzwiach, z tym że po przeciwnych stronach progu.

[Kubeł1001]

wiewiur500kuba

‐ Dzień dobry, chciałbym się Pana o coś zapytać. Czego chcieli tamci ludzie? ‐ Wskazał dłonią kierunek, który obrali sobie ludzie Czarnego Słońca opuszczający niedawno tę mieścinę.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ A kim Ty niby jesteś, żeby o to pytać? ‐ zapytał, nieco za ostro, choć to pewnie przez emocje.

[Kubeł1001]

wiewiur500kuba

‐ Jestem podróżnikiem, który jest tu przejazdem, i którego bardzo ta sprawa zaciekawiła. Może akurat będą mógł jakoś Panu pomóc? ‐ Zwrócił się do niego normalnie, zupełne jakby nie zwracał uwagi na tom wypowiedzi sołtysa.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Nie taki tam podróżnik. ‐ powiedział, wskazując na Twoje wyposażenie. ‐ Jak mógłbyś nam pomóc, skoro oni zażądali ode mnie zapasów, bez których wioska nie przetrwa zbyt długo, a także dziesięciu kobiet na ich własny “użytek”? Jak?

[Kubeł1001]

wiewiur500kuba

‐ Zawsze można spróbować postawić całą wioskę przeciwko zbrojnym. Umiem walczyć, to może mógłbym kilku nauczyć? Albo ewentualnie zwrócić się do elfów z prośbą o pomoc, bądź azyl. Zrobić cokolwiek, by pokazać że nie jesteście im ulegli. Jeśli dalej tak będzie, to będą mogli chcieć coraz więcej, może nawet kilka domostw zabrać? Wygonić wszystkich mieszkańców?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Tak, nauczyć, prostych chłopów, a do tego w kilka godzin. Nie pójdę do Elfów, wysłałem kiedyś do nich jednego chłopa. Do dziś nie zagoiły mu się rany, jak te cholerne drzewojeby zrobiły sobie z niego tarczę strzelniczą!

[Kubeł1001]

wiewiur500kuba

‐ Z tego co słyszałem od jednego z miejscowych, elfy azylu nie odmawiają i też biorą ich do walki z wrogiem. Bo Pan go wysłał z prośbą o pomoc, tak? I mógłbym wiedzieć jak elfy traktują obcych? Znaczy, wiem że z tego chłopa zrobiły tarczę strzelniczą, ale mogły to zrobić z powodu tego co usłyszały, czy coś…

[Kubeł1001]

Kuba1001

Machnął ręką i tylko fakt, że byłeś uzbrojony, powstrzymał go od rzucenia pod Twoim adresem jakiegoś przekleństwa, toteż odszedł bez słowa, wyraźnie pozbawiony cierpliwości.

[Kubeł1001]

wiewiur500kuba

Westchnął nie wiedząc co mógłby dalej zrobić. Poszedł po swego konia, odwiązał go i dosiadł. Skierował swój wzrok na obóz Czarnego Słońca. Bił się z myślami czy lepiej będzie pojechać do nich, czy do elfów, czy zostawić tę sprawę na pastwę losu. Po dłuższych namysłach zdecydował się wyruszyć do obozu. Potem ewentualnie zahaczy o elfy i jeśli nic nie wyciągnie ruszy dalej. Skierował konia w stronę Czarnego Słońca i ruszył w tamtym kierunku.