Księstwo Hobbitów

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wróciliście do swej bazy na krótko przed zmrokiem.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Po cholerę brać cały oddział na jedną rozmowę? Jakieś obowiązki jeszcze dzisiaj?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie był to cały oddział, Imrahil nie był na tyle lekkomyślny, aby pozostawić strażnicę bez ochrony. Poza tym zapewne mieliście służyć jedynie za pokaz siły i nic więcej. I nie, akurat jej nic więcej nie przypadło.

[Kubeł1001]

Vader0PL

A więc pozostała kolacja, kąpiel i sen, prawda?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Jak najbardziej, choć już przy kolacji zarówno Ciebie, jak i wszystkich innych, którzy mieli wolne, oderwał od posiłku dźwięk rogu, który bił na nic innego, jak na… alarm…

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Zawsze kłopoty…
Zabrała swoją broń, założyła hełm i ruszyła tam, gdzie brzmiał róg.
///Ten, mogę mieć hełm? Chociaż najprostszy?

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Ta.//
Weszłaś na mury, nad główną bramą, aby stamtąd doskonale widzieć nie tylko krzątaninę innych żołnierz wewnątrz strażnicy, ale także wychodzące wprost z Mrocznej Puszczy, na którą również macie doskonały widok, zastępy Magicznych Szkieletów Drowów, idących długą falą i w luźnym szyku dwudziestu szeregów po dwudziestu. Ta, nie wygląda to dobrze. Choć z drugiej strony: Co z pełnoprawnymi oddziałami Mrocznych Elfów? Lub z innymi niewolnikami jak Minotaury, Worgeni i Gobliny?

[Kubeł1001]

Vader0PL

Oby zjawili się jak najpóźniej, a najlepiej wcale. Choć mogą atakować Hobbity. Sprawdziła, czy balista była już zajęta.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Była, a nawet wypuściła już jeden pocisk, a choć niecelny, to i tak zmiótł dwa Szkielety. Niby nic, ale zawsze coś. Tymczasem łuczniczki i kilku kuszników biegło na mury, aby zająć się ostrzeliwaniem wrogów, pozostali sięgali po broń i ustawiali się w szyku, zapewne dlatego, że nie mieli obecnie nic innego do roboty.

[Kubeł1001]

Vader0PL

No cóż, jej samej pozostało ustawić się do szyku i czekać na zbliżające się szkielety.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Sądząc po skuteczności Waszej balisty i strzelców to chyba się nie doczekasz.

[Kubeł1001]

Vader0PL

No niestety, ale wróg może zaatakować z innej strony.
‐Ktoś pilnuje innych murów, czy wszyscy skupili się na jednym?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Właściwie każdy rozglądał się nerwowo, jakby zalanie posterunku przez falę Szkieletów było kwestią chwili.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Przynajmniej pilnują wszystkich stron.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie do końca, bo frontu już nie, gdyż kilkanaście pocisków Magii Mroku wyeliminowało większość strzelców i obsługę balisty, a tych, którzy przeżyli, zmusiło do szukania schronienia niżej.

[Kubeł1001]

Vader0PL

O cholerka, magowie w dużych ilościach. Sama by teraz spróbowała przejąć balistę, ale kto zapewni, że przeżyje? Pozostało czekać, aż będą w ich zasięgu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Balista balistą, ale macie o wiele więcej kłopotów, bo coś uderza w bramę, a sądząc po sile i impecie tych ciosów to nie jest to mały stwór. No i brama też pewnie długo nie wytrzyma.
‐ Spokój! ‐ usłyszałaś nagle głos swego przełożonego i rzeczywiście się uspokoiłaś, a przynajmniej na tyle, na ile to było możliwe w tej sytuacji. ‐ Jesteśmy żołnierzami Verden, wszyscy! I wszyscy ślubowaliśmy Cesarstwu. Więc teraz, w godzinie próby, nie zlękniemy się! Nie ważne co wyjdzie z tej bramy, my nie ulegniemy!
Po tych słowach wojownicy zaczęli wiwatować, a Ty dostrzegłaś Imrahila, który właśnie wychodził ze swej wieży, odziany w lśniący pancerz oraz hełm, ozdobne naramienniki oraz zbrojny w swój miecz i tarczę, oczywiście wszystko to lśniło równie mocno, jak reszta.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Oczywiście zjawił się książe, tylko że bez rumaka
Czekała na dalsze rozkazy dowódcy.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Ustawił się na Waszym czele, osłaniając się tarczą i przygotowując miecz na nadchodzący atak, który zbliżał się z każdym uderzeniem. Pozostali, idąc za jego przykładem, postąpili identycznie, przy okazji mamrocząc coś pod nosem, najczęściej jakieś prośby lub modlitwy do Pradawnych.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Sama więc się tak ustawiła, żeby nie odbiegać od szyku. Oby tylko Pradawni zadbali o to, by w tej sytuacji trzymała tarczę na odpowiedniej wysokości. Nie za nisko, ani nie za wysoko.