Księstwo Hobbitów

[Kubeł1001]

Vader0PL

No cóż, znowu obrona i uderzenie tarczą, oraz wymach buławą z boku w jednego. Ewentualnie jak się udało wykorzystała słabość mężczyzn uderzeniem poniżej pasa w drugiego.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie było takiej opcji, przewaga kling i szybkość zadawanych ciosów była wręcz porażająca, a te kilka razy, kiedy podniosłaś buławę do uderzenia, musiałaś poświęcić na blokowanie i odbijanie ciosów. Na całe szczęście byli tak Tobą zajęci, że nie zauważyli nadchodzącego Imrahila, który jednego przebił świetlną smugą wystrzeloną z czubka miecza, a z drugim skończył w sposób znacznie bardziej konwencjonalny, po prostu korzystając z pogardy Drowów względem pancerzy i przebijając delikwenta na wylot swoim ostrzem.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Pora pożegnać to miejsce sir.
Mówiąc to wycofała się do tunelu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Jeszcze tu wrócę. ‐ odrzekł ociekającym determinacją głosem i wkroczył za Tobą tunelu, aby później przeciąć dwie drewniane podpory i zawalić wejście do niego.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Oczywiście jak oni nie zrównają tego miejsca z ziemią.
Ruszyła tunelem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Przemilczał tę uwagę i po chwili oboje znaleźliście na zewnątrz, w pobliskim lesie. Sytuacja nie wyglądała dobrze, nie był Was nawet tuzin: Imrahil, Ty, dwie Elfki z łukami i pięciu żołnierzy, w tym dwóch lekko rannych. Mieliście stąd doskonały widok na wlewające się do strażnicy zastępy wojsk Mrocznych Elfów. Widzieliście też kilka innych strażnic tego typu, podobnych do Waszej, które oddalone były od siebie o kilka kilometrów. Wszystkie stały w ogniu.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Bez wsparcia sami nie damy rady.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Musimy się wycofać… Najpierw do stolicy Księstwa Hobbitów i przeczekać. A jeśli to zawiedzie mamy dwie opcje. ‐ wyjaśnił Imrahil i wziął głęboki oddech. ‐ Wracać do Cesarstwa lub walczyć tu dalej.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐To sami zobaczymy, jak wyjdzie sir. Teraz trzeba ruszyć do stolicy. Mogę nieść ekwipunek rannych, żeby ich odciążyć.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Na szczęście byli lekko ranni, więc każdy mógł nieść swój ekwipunek sam. Tylko chwilę zajęło Imrahilowi określenie trasy marszu i zaraz ruszył w tym kierunku.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Ruszyła za nim.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Choć gościńce były kuszącą opcją, Wasz dowódca prowadził oddział okolicznymi lasami, aby utrudnić Drowom wykrycie Was. Choć zapewne w grę wchodziły też Hobbity, które mogłyby na Was donieść, z chciwości lub ze strachu.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Zrozumiałe, nadal podążała za nim.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Ostatecznie zaczęło świtać, wtedy zaszyliście się głębiej w lesie i urządziliście sobie postój.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Jak atmosfera w drużynie?

[Kubeł1001]

Kuba1001

A jaka może być? Bardzo słaba, w końcu przegraliście, straciliście strażnicę, jesteście ścigani niczym dzikie zwierzęta, a polują na Was Mroczne Elfy… Do tego prawie każdy stracił przyjaciela, członka rodziny lub inną bliską osobę w walce. Do tego dochodziły rany i zmęczenie… Jedynym plusem było to, że uratowaliście sporo zapasów oraz Wasz dowódca wciąż był z Wami.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Przynajmniej tyle dobrego. No cóż, byleby padły dobre rozkazy, a nie nakaz samobójstwa w walce.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Gdyby miałoby paść coś takiego, walczylibyście do upadłego tam, w strażnicy, a nie wycofali się. Niemniej, kilku żołnierzy zaczęło przygotowywać posiłek, co dało Ci znak, że od dawna nic nie jadłaś i jesteś dość zmęczona walką oraz marszem.

[Kubeł1001]

Vader0PL

No cóż, nie narzekać teraz. Czekała i starała się być pomocna dla reszty.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Obecnie najbardziej pomocna będziesz, jeśli usiądziesz w miejscu, odpoczniesz i coś zjesz, tak jak to czyni reszta. No, może poza Imrahilem, który przysiadł na pobliskim głazie i zaczął nad czymś intensywnie rozmyślać.