Księstwo Hobbitów

[Kubeł1001]

Kuba1001

Poszło dość szybko, tymczasem kilku z żołnierzy poderwało się gwałtownie, najpewniej na dźwięk biegu jakiegoś stworzenia. Niby nic dziwnego, ale jeśli wziąć pod uwagę, że nie był to koń, ani żadne podobne mu zwierze (sądząc po dźwięku) to robiło się już niewesoło.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Starała się stanąć tak, żeby mieć za plecami, dosyć blisko, swoich. Uniosła tarczę i czekała w napięciu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Za plecami miałaś drzewo, na nic innego specjalnie nie było jak liczyć. Niemniej, zawsze coś, a Ty w końcu zauważyłaś owe stworzenie, czyli wielkiego jaszczura z Drowem an grzbiecie, który gnał po gościńcu, a wraz z nim czterech Trunasów, zapewne w charakterze eskorty. Tak czy inaczej, cała gromadka zniknęła Wam z oczu dość szybko, więc to raczej fałszywy alarm.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Pozostała jednak kilka dodatkowych minut w stanie gotowości.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Podobnie jak reszta, acz po tych kilku minutach rozluźnili się i wrócili do poprzednich zajęć, acz z bronią w zasięgu ręki.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Również wróciła. Miała coś jeszcze do zrobienia?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Niezbyt, bo choć każdemu żołnierzowi zapewne brakuje teraz tej rutyny, to jakoś musisz sama zorganizować sobie czas, żeby zająć się czymkolwiek.

[Kubeł1001]

Vader0PL

A inni co robili?

[Kubeł1001]

Kuba1001

To samo co wcześniej, a właściwie do chwili, gdyż szybko usłyszeliście kroki na leśnej ściółce, a potem do Waszego miejsce postoju wsypali się Trunasi… Oczywiste, Drowy nigdy nie poruszałyby się tak głośno. Naliczyłaś obecnie tuzin, uzbrojonych w zakrzywione miecze i szable, jeden miał dwuręczny młot bojowy, a dwóch innych po dwuręcznym toporze… Wcześniej było ich nieco więcej, ale Elfki zrobiły swoje i za pomocą celnie posłanych strzał ubiły jednego. Dwaj pozostali zginęli w walce z Imrahilem, który jednemu ściął głowę, drugiemu przebił serce. Później zaczął walkę z dwoma kolejnymi, więc łącznie zostało Wam dziesięciu na głowach… Z czego jeden ruszył na Ciebie, wymachując swoim toporzyskiem.

[Kubeł1001]

Vader0PL

No cóż, byleby nie skoczył. Jak z osłonami i przestrzenią walki?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Jesteś w lesie, za osłonę masz drzewa, które jednocześnie blokują Ci pole do manewru. Jak na przykład teraz, gdyż zaatakował Cię, gdy wciąż opierałaś się o jedno.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Spróbowała z obrotem ukryć się za drzewem i odskoczyć do tyłu, by zmusić go do przejścia obok drzewa.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Tak też zrobił, przy okazji uderzając toporem w miejsce, w którym wcześniej stałaś, wbijając ostrze w drzewo. Jednakże zdołał je wyszarpnąć i ruszyć w Twoim kierunku.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Jak to było na szkoleniu? Od topora spieprzaj, trzymaj się blisko, czy po prostu szukaj wsparcia? No bo coś trzeba zrobić oprócz wycofywania się.

[Kubeł1001]

Kuba1001

No tak, na przykład unik przed jego szerokim, poziomym zamachem, którym chce otworzyć tę konserwę, na jaką mówisz zbroja.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Tylko to?
A jeżeli narrator w ten sposób próbuje przekazać jej ostrzeżenie, to schyliła się przed ciosem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Poszło sprawnie, jednakże nijak go to nie powstrzymało, aby znów zaatakować, tym razem zamachem z góry.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Odskoczyła na lewo i zamachnęła się, by uderzyć go buławą w łokieć. Od dołu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zawył z bólu, gdy coś chrupnęło, a później topór wypadł mu z łap. Nie dał Ci jednak okazji do pozbawienia go życia, gdyż wymierzył Ci od razu solidny prawy sierpowy drugą, sprawną, ręką.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Osłoniła się tarczą, jednakże również zrobiła krok do tyłu.