Księstwo Hobbitów

[Kubeł1001]

Vader0PL

Odskoczyła do tyłu przed ciosami jataganów. Później ruszyła do agresywnego ataku zbliżając się do przeciwnika i zadając ciosy tarczą i buławą. Oczywiście bardziej uwagę skupiała na parowaniu, niż na próbie przebicia się przez obronę Drowa. Byleby upadł, to się liczy.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Po kilku próbach ostatecznie wytrąciłaś go z równowagi na tyle, że solidny cios tarczą pozwolił zrównać go z poziomem gruntu, acz pewnie nie na długo, więc musisz działać szybko, cokolwiek planujesz.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Uderzyła buławą w jego kolano.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Teraz już pewnie nie wstanie, ale będąc nawet w tak beznadziejnej pozycji zdołał przekuć swój ból w gniew, a gniew w siłę, aby wykonać dwa poziome cięcia swoją bronią na wysokości Twoich łydek.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Odskoczyła. No i jest jeniec.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Pozostawienie mu sprawnych dłoni było błędem, bowiem gdy zauważył porażkę swoich kompanów i wiedział, jakie są Wasze zamiary wobec niego, nie wahał się ani chwili przed odebraniem sobie życia, podrzynając sobie gardło jednym, szybkim ruchem klingi.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Ah, tchórze.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zwyczajnie nie chciał wpaść w czyjąkolwiek niewolę… Niemniej, macie teraz kolejne truchło do uprzątnięcia oraz tuzin jeńców do uwolnienia z więzów i zaprowadzenia w bezpieczne miejsce.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Pomogła najpierw jeńcom.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Pozbawiłaś ich łańcuchów oraz sznurów krępujących ich ręce, a pozostali członkowie drużyny dość szybko uprzątnęli i to, i ciała strażników, odbierając im jednak broń, prowiant, złoto i inne przydatne rzeczy. Jedyne, co mogło być problemem, to krew, w której wypadku pozostaje liczyć, że albo jakiś deszcz ją zmyje, albo ktoś jej zwyczajnie nie zauważy… Niemniej, wszyscy ruszyli z powrotem w zbawcze zarośla.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Ruszyła za nimi.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Na małej polance w lesie wiele rzeczy działo się na raz: Imrahil rozmawiał z ocalonymi żołnierzami, Elfka stała na straży gotowa w każdej chwili wypuścić ze swego łuku śmiercionośną strzałę, a pozostali rozmawiali z Hobbitami, podnosząc ich na duchu i udzielając nowych wieści, a także opatrując lżejsze rany.

[Kubeł1001]

Vader0PL

No cóż, również została na straży.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Pościgu czy czegokolwiek innego brak, a więc po zajęciu się jeńcami szybko ruszyliście z powrotem do Waszej nowej bazy, czyli tej groty na pograniczu, gdzie przywitali Was pozostali członkowie oddziału.

[Kubeł1001]

Vader0PL

O ilu wzbogacił się obóz?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Dwóch ludzi i dwudziestu czterech Niziołków, acz zostanie z Wami zapewne garstka lub nikt, bo wszystko wskazywało, że to prości rolnicy, pasterze i rzemieślnicy, których miano ukarać za wyimaginowane zarzuty, zapewne poprzez wywózkę do Księstwa Pajęczej Królowej, prace na miejscu czy zwyczajne powieszenie, ścięcie, poderżnięcie gardła lub zastrzelenie z kuszy.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Przynajmniej tym razem komuś pomogli.

[Kubeł1001]

Kuba1001

A i owszem. Mimo obietnicy znalezienia miejsca do spania i ciepłej strawy, większość Niziołków uciekła w las, aby tam przeczekać obławę i wrócić do swoich wiosek, tudzież zrobić to od razu. Zostało z Wami tylko sześciu, z czego czterech zarzekało się, że wyruszy od razu po spożyciu posiłku i złapaniu chwili oddechu, a jedynie dwaj gotowi byli Wam pomóc, oferując swoje zdolności myśliwych, tropicieli, zwiadowców, procarzy i łuczników. Najwidoczniej trafili się Wam jedni z tych, których Cesarstwo szkoliło przed atakiem Drowów na wypadek wojny.

[Kubeł1001]

Vader0PL

No proszę, a to ci “zbieg okoliczności”.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Tak bardzo, że aż wcale, trafienie na jakichkolwiek żywych żołnierzy jest niezwykle trudne, w końcu większość zginęła podczas walk o strażnice, a wielu innych zostało poddanych przesłuchaniom i torturom, tudzież zabito ich dla przyjemności czy też podczas składania rytualnych ofiar, aby podziękować Lloth za zwycięstwo jej wyznawców.