Imalin

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ No i takie podejście lubię, kapitańciu, bo już znałem takich, co chcieli na teraz‐zaraz, a potem tonęli na kilka kilometrów od wypłynięcia z portu… No, to dajta mi jeszcze jakąś zaliczkię, a ja wezmę się do roboty i resztę zapłacicie mi, jak skończę.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Severus Slitch
Wskazał dłonią na swój Bryg.
‐Proszę ze mną, podpiszemy umowę w kajucie. Tam też będę w stanie ci zapłacić.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Pokiwał ochoczo głową i ruszył po trapie na pokład okrętu.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Severus Slitch
A on za nim, by później się z nim zrównać. Następnie też otworzył drzwi do swojej kajuty i zaprosił go do środka.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wszedł tam, bez zaproszenia rozsiadając się na jednym z krzeseł. Manierami może nie grzeszy, ale pozostaje liczyć, że jego talent i znajomość fachu stoją wyżej, niż poziom kultury osobistej.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Severus Slitch
Sam ruszył dalej i poszukał złota w jednej ze skrzyń, by zapłacić mu zaliczkę.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Złoto znalazłeś, inne kwestia, ile chciałeś mu zapłacić, bo szkutnik z rozmysłem nie podał ceny jako pierwszy.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Severus Slitch
‐Jestem w stanie jako zaliczkę zapłacić ci 25% należytej kwoty.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Szkutnik chwilę zastanawiał się nad ceną, a później kalkulował jakiś czas, ale uznał, że więcej pewnie z Ciebie nie wydusi i nie ma co próbować się targować, żeby tych trzysta siedemdziesiąt pięć sztuk złota mu nie uciekło, więc wyciągnął do Ciebie dłoń.
‐ Zgoda.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Severus Slitch
Uścisnął ją, a następnie wyciągnął jakiś papier i atrament do spisania umowy.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Gdy wszystko było gotowe, szkutnik postawił na papierze swój koślawy podpis i ukłonił się ponownie, gotowy do wyjścia, o ile dasz mu złoto.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Severus Slitch
A więc mu zapłacił zaliczkę.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Odebrał złoto i po przeliczaniu pierwszych pięćdziesięciu monet zrezygnował i zabrał wszystko do sakiewek przy pasie, jakby noszonych specjalnie na takie okazje.
‐ Interesy z kapitanem to czysta przyjemność… Zaczynać już dziś? Czy może jutro, żebyście mi się stąd wynieśli? Nie chcę żadnych wilków morskich co mi się będą w robocie pałętać.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Severus Slitch
‐Dziś możesz się przejść, żeby dokładnie zobaczyć, gdzie potrzeba jakiej formy odbudowy. Ja sam tutaj zostanę, żeby uporządkować papiery i inne takie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ No to kapitańcio niech zostanie, ale resztę i tak mi stąd będzie trzeba pogonić.

[Vader]

Severus Slitch
-Zadbam o to, żeby nie tworzyli ci zbędnych kłopotów, o to się akurat martwić nie musisz.

[Kubeł1001]

- Taaa… To ja pójdę po narzędzia i swoich chłopaków, może jeszcze dziś, zanim się ściemni, coś tu ogarniemy. - odparł szkutnik, nie mający już nic do powiedzenia, i pożegnał się, a potem odszedł, schodząc z pokładu brygu na suchy ląd.

[Vader]

Severus Slitch
Gdy kapitan zobaczył, jak szkutnik odszedł, oparł się o barierkę.
-Co on taki wybredny, ukraść chce okręt? W sumie, to możliwe. Wielu ostatnio próbuje mnie zabić, lub okraść.

[Kubeł1001]

Faktycznie, kradzież okrętu w takiej sytuacji byłaby czymś, o czym pewnie jeszcze przez wiele miesięcy mówiliby różni marynarze i inni bywalcy portowych karczm, ale to raczej wątpliwe, gość wyglądał na uczciwego człowieka, choć i tak lepiej mieć go na oku. I załatwić swoim ludziom kwatery gdzieś w okolicznych karczmach, żeby rzeczywiście nie przeszkadzali szkutnikowi w pracy.

[Vader]

Severus Slitch
Postawił więc kilku marynarzy na straży, a sam ruszył te pokoje wynająć. Ile ich zostało? Raczej łatwo było to obliczyć, odejmując od całej załogi liczbę zabitych…