Stary szedł wolno i pewnie trzymając lewą rękę na mieczu w pochwie. Prawa rękę drapała krzaczastą brodę, która co chwilę się poruszała, gdyż staruszek narzekał coś sam do siebie idąc środkiem drogi. Kierował się do koszar gdzie pracuje.
Michał:
Każdy odpowiedział na powitanie, a jeden z kuszników wyjaśnił:
‐ Wyszedł dziś wcześnie, żeby załatwić coś z dowództwem.
Zero:
Ludzie oferowali tam suszoną wołowinę, suchary i inne jedzenie tego typu.
Michał:
‐ Nie, ale dziś na pewno.
Zero:
Więc dobrze spełnić to rozumowanie, podchodząc do jakiegoś straganu i kupując konkretną ilość, za konkretne pieniądze.
No to… Wybieram najbliższy stragan, gdzie można nabyć oba te produkty… Nie chce mi się porównywać cen, chociaż podczas wyboru kieruję się także właścicielem kramu… Bo przecież najbardziej można zaufać człowiekowi lub elfom… Chociaż w każdej rasie są wyjątki
Michał:
Strażnicy przy niej o nic Was nie pytali i nic nie mówili, więc spokojnie opuściliście miasto.
Zero:
Akurat Elf prowadził tylko jeden stragan, a ludzie dwa.
