Your browser does not seem to support JavaScript. As a result, your viewing experience will be diminished, and you have been placed in read-only mode.
Please download a browser that supports JavaScript, or enable it if it's disabled (i.e. NoScript).
No i idziecie.
Znaczy się, olbrzym szedł. Zielony prawie biegł.
W końcu powoli zaczęło zachodzić słońce, a on zszedł z głównej drogi na polankę, by tam rozbić obóz.
Zszedł również. ‐Jeżeli ci to nie będzie przeszkadzało, wezmę pierwszą wartę.
‐ Weź, ja pójdą znaleźć drewno i coś na kolację. ‐ powiedział i zniknął w gąszczu.
‐Dobra… Stanął z kuszą tak, by widzieć jak najwięcej.
Albo droga i kawałek zarośli, albo same zarośla, jak wolisz.
Same zarośla, to już jest pewna ochrona.
Tak więc obserwujesz zarośla.
Lekka pomyłka w zrozumieniu. Wolał ukryć się przy zaroślach i obserwować jak najszerszy pas widoczności.
To już prędzej i teraz drogę oraz kawałek zarośli masz jak na dłoni.
I to właśnie obserwował.
Jak na razie nic.
Nadal to samo.
Nic, poza Twym towarzyszem, który wrócił z naręczem chrustu i ubitym jeleniem.
‐Widzę udane łowy.
‐ Nawet bardzo. ‐ powiedział. ‐ Umiesz oprawić tego jelenia lub rozpalić ogień?
‐Oba. Zabrał się najpierw za ognisko, a potem za oprawienie jelenia.
Otóż nie tym razem, gdyż gdy Ty rozpalałeś ognisko, Twój towarzysz zabrał się za jelenia, by w ten sposób przyspieszyć prace.
Można i tak. Ognisko rozpalone?
Kuba1001
