Szczyt Wron

[Kubeł1001]

Kuba1001

Udało Ci się, zastałeś tam jednego z pospolitych sługusów, który od razu odprowadził Cię na główny plac, gdzie czekała większość najemników, do których powoli dołączali maruderzy tacy jak Ty.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Oj tam, od razu maruderzy. Zresztą, był wyższy stopniem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zawsze coś. Niemniej, gdy zebrali się już wszyscy, pojawił się Wasz dowódca. Odchrząknął chyba tylko dla zasady, i tak cała uwaga skupiona była na nim, a rozmowy ucichły momentalnie.
‐ Jeśli któryś z Was pomyślał, że jesteśmy tu na wczasach, to grubo się myli. ‐ zaczął, a Ty miałeś niejasne przeczucie, że to głównie o Tobie. ‐ Roboty mamy tu od cholery, na dzień dobry trzeba nam się zająć Mantikorą, ale tym zajmę się osobiście z najbardziej doświadczonymi. Reszta podzieli się na dwie grupy, każda pod przywództwem moich zastępców, i zajmie się czymś innym. Do mnie. ‐ dodał, najpewniej właśnie do Ciebie i drugiego zastępcy, postawnego Gnolla imieniem Thrak Rozpruwacz.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Zbliżył się do swojego dowódcy.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Weź kilku najbardziej rozgarniętych z całej grupy, a później ruszaj do wiosek, musicie dowiedzieć się wszystkiego o tych, którzy wspomagali i finansowali chłopską rebelię, brużdżąc w ten sposób Stalowym. To zadanie dodatkowe, ale i tak słono nam za nie zapłacą, więc warto spróbować… Elfka też może Ci się przydać. ‐ powiedział i odprawił Cię, aby móc porozmawiać teraz z Gnollem.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Oddalił się więc i spojrzał na grupę. Rozgarnięci i kilku. Pięciu raczej starczy?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Biorąc pod uwagę, że cała Wasza misja opierać się będzie na pochłanianiu niezliczonych ilości trunków w karczmach w wioskach i przy gościńcach oraz rozmowach z ich bywalcami, chłopami, żołnierzami oraz przejezdnymi, to jak najbardziej.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Wskazał na krasnoluda, Vitomłota, a następnie na orka i dwóch ludzi ‐ kolejno Groum, Bressy i Munnvol. Jako ostatniego wybrał Henry’ego, Elfa.
‐Idziecie na misję ze mną.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Pokiwali głowami i zbliżyli się, czekając na wytyczne, podczas gdy Ork i Gnoll ze swoimi grupami opuszczali już powoli zamczysko Stalowych.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Raczej nudna robota, chodzimy po wioskach i staramy się dowiedzieć, kto wysłał chłopów do walki.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Ork i Krasnolud byli oczywiście zawiedzeni, reszta miała to w sumie gdzieś i im całokształt misji był obojętny. Zostało jeszcze zabrać Elfkę i ruszać.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Więc chyba pora po nią ruszyć.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Tak też się stało i po chwili w komplecie opuściliście zamek.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Skierował się do najbliższej wioski.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Droga była krótka i przyjemna, Elfka nie narzekała na towarzystwo, najemnicy tym bardziej, mimo iż zdawali sobie, co łączy Waszą dwójkę. Niemniej, trafiliście do wioski, dosyć rozległej, była tu nawet karczma, choć pozbawionej systemów obronnych, acz to pewnie z racji takiej bliskości zamczyska Stalowych.

[Kubeł1001]

Vader0PL

I faktu, że wieśniacy nie powinni się obronić przed Stalowymi. Zaprowadził ekipę do karczmy.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Widywałeś lepsze lokale, widać, że ten powstał na lokalne potrzeby mieszkańców, między innymi kilku pijaczków rozprawiających o czymś żywo przy alkoholu, najpewniej tanim piwie. Poza nimi i Wami był tu jeszcze tylko karczmarz, który przyjrzał się Wam i od razu odwrócił wzrok, wracając do czyszczenia i tak brudnego kontuaru.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Tutaj na początek można zdobyć informacje, ale lepsze zdobędzie się później od sołtysa.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wszyscy pokiwali głowami, a Elfka od razu ruszyła do kontuaru, a za nią Krasnolud. Ork zajął jedno z wolnych miejsc, żeby mieć wszystko i wszystkich na oku, a więc Ty możesz ruszyć z pozostałymi ludźmi do chaty sołtysa, podczas gdy reszta spróbuje dowiedzieć się czegoś tutaj.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Zostańcie tutaj, spróbujcie dowiedzieć się jak najwięcej. I uważać na siebie.
Ostatnie zdanie nie było typowym. Każdy najemnik wiedział, że trzeba uważać, bo można stracić życie. Jednakże miało to swój cel. Elfka. I jej ochrona. Jeżeli jego kompani zrozumieli rozkazy, to sam udał się do sołtysa.