Góra Mroku

[Kubeł1001]

Kuba1001

Odciąłeś kilka macek, a potwór wycofał się o kilka metrów, a po chwili uśmiechnął się paskudnie i posłał w Twoją stronę chmurę jakiegoś szarego pyłu.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Gdy to zrobił Strażnik cofnął się o krok, i z całej siły cisnął w potwora dwójką swoich mieczy ‐ samemu starając się uchylić jakoś przed ową chmurą.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Miecze przeleciały przez chmurę i wbiły się w ciało bestii, oba w klatkę piersiową. Stwór upadł na schody martwy, z wyrazem zdziwienia na twarzy. Niestety, ucieczka przed chmurą jest niemożliwa, chyba że skoczyłbyś w dół, ale nawet Ty nie przeżyłbyś upadku z tak wysoka. Nagle chmura otoczyła Cię ze wszystkich stron i poczułeś, że wykonanie jakiegokolwiek ruchu przychodzi Ci z coraz większą trudnością.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Spróbował się temu oprzeć, najpierw w panice próbując teleportacji ‐ potem coraz usilniejszego miotania się… a na końcu po prostu przyklęknął i wyczekiwał.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

//Czyli jak łatwo zabić postać poprzez edycję bestiariusza ^^

[Kubeł1001]

Bilolus1

//tyle że w sumie Strażnik nie ma ciała ‐ jest upiorem. Samo zniszczenie jego zbroi to po prostu smutna rzecz

[Kubeł1001]

Konto usunięte

//Oh, zaraz dodam coś co niszczy i upiory. Tylko niech mnie natchnie

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Dodaj sprzęt pogromców duchów, to będzie świetne.//
Teleportacja nie dała wiele, w końcu przez właściwości Góry nie mogłeś jej użyć. Miotanie się również nic nie dało, czekanie także nic, choć szczęśliwie stwierdziłeś, że nie zostałeś zamknięty we własnym ciele, ale poruszanie się przyjdzie Ci z większym trudem niż dotychczas.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

//Akurat świtał mi pomysł na sierp przenikający ciało, a tnący w zamian duszę

[Kubeł1001]

Bilolus1

Przez krótką chwilę Strażnik zastanowił się nad zrzuceniem zbroi…jednak opcja ta wydała mu się głupia i nierozsądna…ruszył zatem dalej, teraz nieco spowalniając swojego tempa.

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Mam dziwne deja vu…//
Dalsza podróż schodami przeszła Ci już bez problemów i stanąłeś wreszcie na płaskim jak stół wierzchołku Góry Mroku.

[Kubeł1001]

Bilolus1

To miało być takie trudne…?‐ przeszła myśl przez jego głowę gdy rozejrzał się w poszukiwaniu czegokolwiek, ruszając bliżej środka

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nic, a przynajmniej na to wygląda.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Wydobył zatem kryształ ponownie i rozejrzał się wokół jeszcze raz trzymając go w dłoni.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Świecił nader intensywnie, a po chwili odpowiedział mu blask w innym miejscu, na samym środku Góry.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Podszedł zatem bardzo blisko do owego środka i rozejrzał się za jego źródłem

[Kubeł1001]

Kuba1001

Było to małe wgłębienie w skale.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Spróbował do niego sięgnąć

[Kubeł1001]

Kuba1001

Sięgnąłeś i nic się nie stało. Może warto umieścić tam kamień?

[Kubeł1001]

Bilolus1

Wydawałoby się że ktoś mógłby zostawić tam coś ładnego…‐ i tak też zrobił, delikatnie ułożył kamień przy szczelinie po czym spróbował go do niej włożyć ‐.