Przełęcz Martwego Orka

[Kubeł1001]

Vader0PL

No, to prawdziwa tragedia, że żeby coś wynieść, to trzeba ruszyć dupę.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Tylko werbownik twierdził, że życie w armii będziesz mieć usłane różami, mrzonka minęła, gdy po raz pierwszy trafiłeś do koszar.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Przynajmniej tamten werbownik już nie żył.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Miał niewielkie szanse przeciwko pociskowi z katapulty, fakt. No, ale ile tu będziesz jeszcze tak stać?

[Kubeł1001]

Vader0PL

Pytanie, co ma robić.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Cokolwiek, byleby zająć się sobą i nie przeszkadzać.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Czyli odpoczywał.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Szło dość sprawnie, chociaż podczas tego dostrzegłeś trójkę zwiadowców, mężczyznę i dwie kobiety, z którymi mógłbyś pomówić na temat nurtujących Cię wieści o nadciągających tu posiłkach krasnoludzkich.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Trzymali się razem?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Stali w luźnym kręgu, rozmawiając ze sobą.

[Kubeł1001]

Vader0PL

No to jak na razie nie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Blisko godzinę stałeś i nic nie robiłeś, wtedy wypatrzyłeś w końcu jakiegoś samotnego zwiadowcę, z którym mógłbyś porozmawiać.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Ruszył więc do niego.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Udało Ci się bez problemów.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Jakieś wieści jawne dla nas, szeregowców?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Na jaki temat?

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Siły krasnoludów.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ W forcie czy poza nim?

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Poza nim.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Milicja, uzbrojeni cywile, resztki armii. ‐ wyznał dość pewnie jednym tchem i wzruszył ze znudzeniem i lekceważeniem ramionami. ‐ Nic, co mogłoby nam zagrozić.